Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu przy użyciu prewspółczynnika skalku... - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.36.2018.1.RW

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 01.03.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.36.2018.1.RW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu przy użyciu prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 17 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu przy użyciu prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu przy użyciu prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Pismem z dnia 20 lutego 2018 r. uzupełniono wniosek o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jako podatnik VAT czynny.

Gmina realizuje zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zgodnie z pkt 17 ww. przepisu zadania własne Gminy obejmują sprawy wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy z kolei zadania własne Gminy obejmują również sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Gmina wybrane zadania wykonuje poprzez utworzone w tym celu jednostki budżetowe (dalej łącznie: jednostki organizacyjne).

Mając na uwadze w szczególności:

  • wyrok z dnia 29 września 2015 r. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 oraz
  • ustawę z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacji projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego

Gmina wraz z jednostkami organizacyjnymi dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług traktowana jest obecnie jako jeden podatnik VAT. Wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu VAT wykonywane technicznie przez jednostki organizacyjne Gminy traktowane są więc na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) jako wykonane przez Gminę czynnego podatnika VAT.

Gmina, również poprzez swoje jednostki organizacyjne, wykonuje czynności, które jej zdaniem:

  1. pozostają poza zakresem ustawy o VAT (tj. działa jako organ władzy publicznej),
  2. czynności podlegające opodatkowaniu VAT wg różnych stawek (ich następstwem jest naliczenie kwoty podatku według odpowiedniej stawki i odprowadzenie jej do Urzędu Skarbowego) oraz
  3. czynności podlegające opodatkowaniu VAT, aczkolwiek korzystające ze zwolnienia od tego podatku.

Gmina jest właścicielem licznych nieruchomości. Gmina wyposażyła poszczególne jednostki organizacyjne w nieruchomości celem wykorzystywania ich do realizacji ww. czynności A-C. W związku z niniejszymi nieruchomościami Wnioskodawca ponosi szereg wydatków, w tym realizuje inwestycje w przedmiocie ww. nieruchomości.

Gmina będzie realizować projekt pn. Rewitalizacja pałacu (dalej: Projekt lub Zadanie), przy czym ubiega się ona o dofinansowanie kosztów realizacji Projektu w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wnioskodawca ponosić będzie wydatki inwestycyjne na roboty budowlane dotyczące wymiany dachu budynku oraz wykonania elewacji zgodnie z programem konserwatorskim. Ponadto, wewnątrz budynku, zostaną wykonane prace związane z aranżacją dwóch sal bankietowych wraz zapleczem sanitarnym (dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych).

W budynku wykonany zostanie również węzeł techniczny, zaś w kolejnej perspektywie Gmina zorganizuje prace związane z aranżacją dodatkowych sal spotkań, sal zajęciowych dla dzieci, młodzieży, osób starszych. Budynek zostanie, ponadto, wyposażony w windę komunikującą łączącą wszystkie kondygnacje w budynku.

Powstały w ramach Zadania obiekt pozostanie własnością Wnioskodawcy i będzie on przez Gminę wykorzystywany do różnych rodzajów działalności poprzez jedną z jej jednostek organizacyjnych, tj. poprzez Zakład Gospodarki Komunalnej (dalej również: Zakład). Zakład funkcjonuje w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Po zakończeniu inwestycji, powstały obiekt wykorzystywany będzie w dwojaki sposób:

  1. celem realizacji zadań gminnych co stanowić będzie:
    • organizację w budynku spotkań, uroczystości i innych wydarzeń przez Gminę, w tym jej jednostki organizacyjne (np. spotkania integracyjne pracowników Urzędu Gminy) nie będą w tym zakresie pobierane żadne odpłatności,
    • udostępnianie nieodpłatne budynku mieszkańcom na potrzeby ich codziennych spotkań i zajęć (np. warsztaty kół gospodyń wiejskich) w tym zakresie również nie będą pobierane żadne odpłatności;
  2. do odpłatnego udostępniania na podstawie umów cywilnoprawnych co stanowić będzie odpłatny wynajem na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych (np. w związku z organizacją uroczystości rodzinnych).

Obiekt nie będzie wykorzystywany do działalności podlegającej opodatkowaniu, korzystającej ze wolnienia z VAT.

Czynności związane z administracją obiektu powstałego w ramach Projektu, w tym czynności związane z jego odpłatnym udostępnianiem, technicznie wykonywać będzie Zakład. Jego działalność w tym zakresie będzie, niemniej jednak, prowadzona w imieniu i na rzecz Gminy, tzn. na wystawianych fakturach VAT z tytułu odpłatnego wynajmu obiektu powstałego w ramach Zadania, jako sprzedawca będzie widnieć Gmina. Czynności te wraz z kwotami należnego podatku będą wykazywane w składanych deklaracjach VAT-7 Gminy.

W związku z realizacją Projektu, Gmina otrzymywać będzie faktury VAT dokumentujące wydatki ponoszone w tym zakresie, na których będzie ona widnieć jako nabywca. Gmina nie będzie miała możliwości bezpośredniej alokacji ponoszonych wydatków do poszczególnych czynności wykonywanych przy użyciu obiektu powstałego w ramach Zadania. Gmina powzięła w związku z tym wątpliwości, co do metodologii odliczenia oraz zakresu ewentualnego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu przy użyciu wyłącznie prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu przy użyciu wyłącznie prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

UZASADNIENIE:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Opisane przez Gminę odpłatne udostępnienie obiektu powstałego w ramach Projektu dokonywane będzie przez nią (poprzez Zakład) na podstawie umów cywilnoprawnych. Czynności te, zdaniem Wnioskodawcy, powinny być zatem traktowane jako podlegające opodatkowaniu VAT, bowiem w tym zakresie Gmina działa jako podatnik VAT stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawe do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy mieć jednakże na uwadze, że obiekt powstały w ramach Zadania, będzie wykorzystywany nie tylko do odpłatnego wynajmu, ale również do czynności spoza zakresu VAT (zadania gminne). Będzie on zatem jednocześnie wykorzystywany do czynności generujących prawo do odliczenia VAT, jak i do czynności niegenerujących tego prawa. Przy czym w odniesieniu do ponoszonych rzez Wnioskodawcę wydatków na realizację Projektu nie jest możliwe ich jednoznaczne przyporządkowanie do czynności dających prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz czynności niedających takiego prawa.

Jednakże, w opinii Gminy, ponoszone przez nią wydatki w tym zakresie będą miały niewątpliwie w części związek z czynnościami opodatkowanymi VAT, tj. z czynnościami polegającymi na odpłatnym udostępnianiu obiektu powstałego w ramach Zadania.

W tym miejscu, Gmina przywołuje art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, który wszedł w życie 1 stycznia 2016 r. Stosownie do treści wymienionego przepisu, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej), zwanym dalej sposobem określenia proporcji.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (dalej: Rozporządzenie).

W Rozporządzeniu wskazano m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności.

Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 8 Rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego rozumie się przez to: urząd obsługując jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową zakład budżetowy.

Zatem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

  • urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy i urzędu miasta),
  • samorządowej jednostki budżetowej,
  • samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden całościowy sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych, w tym również dla Zakładu.

Tym samym w przypadku wydatków ponoszonych przez Gminę na działalność technicznie prowadzoną przez Zakład przy odliczaniu VAT w tym zakresie, Gmina zobowiązana jest do zastosowania prewspółczynnika VAT wyliczonego dla Zakładu. Z uwagi na fakt, że czynności związane z administracją obiektu powstałego w ramach Projektu, w tym czynności związane z jego odpłatnym udostępnianiem, technicznie wykonywać będzie Zakład w opinii Gminy, w odniesieniu do wydatków ponoszonych na realizację Zadania, zastosowanie powinien znaleźć prewspółczynnik określony dla Zakładu.

Sposób określenia proporcji, w przypadku jednostki budżetowej to sposób ustalony według wzoru przedstawionego w § 3 ust. 3 Rozporządzenia.

W odniesieniu do wydatków na realizację Zadania, w opinii Gminy, będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego przy użyciu prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 listopada 2017 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.492.2017.1.JK, w której organ jednoznacznie wskazał, że: w przypadku, gdy obrót uzyskiwany przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie realizowany bezpośrednio przez jednostki organizacyjne wykorzystujące poszczególne nieruchomości, obliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na te nieruchomości wykorzystywanych do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) raz niepodlegającej opodatkowaniu VAT, należy dokonać według sposobu określenia proporcji (prewspółczynnika) zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, ustalonego dla poszczególnych jednostek (tj. jednostek wykorzystujących przedmiotowe nieruchomości).

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.78.2017.2.SR, w której DKIS wskazał, że: Wnioskodawca dokonując odliczania podatku naliczonego od zakupów dokonanych za pośrednictwem Zespołu ... w ramach realizowanych inwestycji, które zostaną przekazane placówkom oświatowym i będą związane z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi od podatku oraz niepodlegającymi ustawie o VAT, powinien stosować tzw. prewspólczynnik o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., wyliczony dla placówki oświatowej oraz proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy obliczoną dla placówki oświatowej wykorzystującej budynek.

O przypadkach, w których konieczne jest stosowanie prewspółczynnika traktuje również interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-1034/15-2/EK, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż: ,,w celu, odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Następnie w sytuacji kiedy takie przyporządkowanie nie jest możliwe i (...) wydatki służą zarówno działalności opodatkowanej podatkiem VAT niepodlegającej podatkowi VAT (nie związanej z działalnością gospodarczą) będzie on zobowiązany ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w stosunku do wydatków związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną i działalnością statutową nieodpłatną.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 września 2017 r., sygn. ILPP1-1/4512-1-40/16-2/RW oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 kwietnia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-1.4512.72.2017.1.OA.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że obiekt powstały w ramach Projektu, nie będzie wykorzystywany do działalności zwolnionej, prewspółczynnik określony zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia, będzie jedyną proporcją jaką należy użyć w odniesieniu do wydatków ponoszonych w tym zakresie.

Taki wniosek Gmina wysnuwa przykładowo z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 października 2017 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.249.2017.2.JKU, w której organ stwierdził: Jak Wnioskodawca wskazał inwestycja (...) nie będzie związana z czynnościami zwolnionymi od podatku. Tym samym powyższy art. 90 ust. 10a i ust. 10b ustawy, nie będą miały zastosowania w rozpatrywanej sprawie. Reasumując, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową Świetlicy, również w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, przy uwzględnieniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, w zakresie określenia proporcji według wzoru dla Urzędu Gminy.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2017 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.491.2017.2.JK: Wobec powyższego należy wskazać, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza oraz w sytuacji, gdy Zainteresowany nie ma możliwości przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, to Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Gmina twierdzi, iż będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu przy użyciu wyłącznie prewspółczynnika skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 3 Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej