Temat interpretacji

Czy zachodzi możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących realizacji inwestycji, od towarów i usług nabytych przez Gminę?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. ..

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina dnia 4 września 2012 roku podpisała umowę o dofinansowanie projektu pod nazwą współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej 6 Środowisko przyrodnicze. Działanie 6.2. Ochrona środowiska przed zanieczyszczeniami i zniszczeniami, Poddziałanie 6.2.1. Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007 - 2013. Okres realizacji projektu: rozpoczęcie realizacji 2 marca 2012 r., rozpoczęcie rzeczowe realizacji 26 czerwca 2012 r., zakończenie rzeczowe realizacji 3 września 2012 r., zakończenie finansowe realizacji 28 września 2012 r. Beneficjentem projektu była Gmina, natomiast podmiotem realizującym projekt był Urząd Miejski (jednostka pomocnicza realizująca zadania organu). Przedmiotowy projekt obejmował:

1. modernizację kotłowni w zakresie wprowadzenia technologii spalania biomasy,
2. montaż kolektorów słonecznych na hali sportowej.

W wyniku realizacji inwestycji zmodernizowano system grzewczy Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w, który jest jednostką budżetową podległą Gminie. Inwestycja dotyczyła zastosowania odnawialnych źródeł energii, polegających na zmianie technologii kotłowni ( przejście z oleju opałowego na biomasę - brykiet) oraz zastosowaniu kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej. W wyniku realizacji inwestycji powierzchnia jednostek wytwarzania energii cieplnej/elektrycznej przy wykorzystaniu energii promieniowania słonecznego - wyniosła 29,28m2. Ponadto wybudowano (1szt.) jednostkę wytwarzania energii cieplnej z biomasy oraz 12 szt. jednostek wytwarzania energii cieplnej przy wykorzystaniu energii promieniowania słonecznego. W zakres projektu weszło kilka kategorii kosztów: roboty budowlane w zakresie technologii kotłowni na paliwo stałe, roboty ogólnobudowlane, wykonanie instalacji solarnej MOSiR w Gminie, opłacenie inżyniera kontraktu (inspektor nadzoru), promocja projektu, wniosek aplikacyjny, studium wykonalności. We wszystkich wyżej wymienionych kategoriach wydatków wystąpił podatek od towarów i usług (VAT). Właścicielem projektu po jego realizacji jest Gmina, gdyż zgodnie z wymogami unijnymi, Gmina nie mogła przez pięć lat przenosić własności, czyli zbyć majątku powstałego w wyniku inwestycji. Majątek, który powstał dzięki realizacji projektu jest zarządzany i eksploatowany w sposób wynikający z dotychczasowego doświadczenia beneficjenta w zakresie efektywnego gospodarowania. Gmina przekazała majątek Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji na podstawie protokołu przekazania w bezpłatne użytkowanie w dniu 15 listopada 2012 roku. Po zakończeniu trwałości projektu Gmina Miejska przekaże majątek w zarządzie Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji na podstawie protokołu przekazania (PT). Zwiększeniu ulegnie wartość majątku znajdującego się w trwałym zarządzie przedmiotowej jednostki. Z chwilą przekazania wszelkie koszty utrzymania i eksploatacji kotłowni ponosić będzie operator majątku - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (gminna jednostka organizacyjna). Zmodernizowana kotłownia opala wszystkie obiekty MOSiR (hotel, hala, szatnie, siłownia), natomiast kolektory słoneczne służą do podgrzewania ciepłej wody na hali sportowej. Do dnia 30 września 2009 r. Gmina była zwolnionym podatnikiem VAT (w tym czasie Gmina nie składała deklaracji VAT-7), natomiast Urząd Miejski był czynnym podatnikiem VAT (Urząd miejski składał w tym okresie deklaracje VAT-7). Od dnia 1 października 2009 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku zarówno Gmina, jak i Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji byli zarejestrowani jako oddzielni podatnicy podatku VAT. Od dnia 1 stycznia 2016 roku dokonano centralizacji zasad rozliczeń podatku VAT w Gminie i jej jednostkach budżetowych. W związku z przedmiotową inwestycją Gmina nie dokonała i nie zamierza dokonać wstecznej centralizacji i w związku z powyższym nie zamierza składać korekt deklaracji VAT za ten okres.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zachodzi możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących realizacji powyższej inwestycji, od towarów i usług nabytych przez Gminę?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji ponieważ Gmina nie dokonała i nie zamierza dokonać wstecznej centralizacji podatku VAT. Dochodem, który bezpośrednio osiągnie Gmina będzie roczna opłata za trwały zarząd, do której nie dolicza się podatku od towarów i usług. Jest to usługa zwolniona od tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o od podatku od towarów i usług. Dochody z tytułu usług hotelowych i wynajmów hali osiągnie Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który po centralizacji od 1 stycznia 2016 roku posługuje się numerem NIP Gminy Miejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions ).

W kontekście powyższego, należy przywołać art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1686), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Uprzednio, powyższa kwestia została uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Należy dodatkowo wskazać, że w dniu 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotów środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnych Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), która określa szczególne zasady dokonywania przez jednostki samorządu terytorialnego:

1. rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
2. korekt rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
3. zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w przypadku zmiany kwalifikowalności podatku w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zwanym dalej wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości.

Na podstawie art. 3 tej ustawy jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Art. 2 pkt 1 ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej rozumie się przez to:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Zgodnie z treścią art. 10 ww. ustawy w zakresie, w jakim nastąpiła zmiana kwalifikowalności podatku w części dotyczącej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług finansowanej ze środków przeznaczonych na realizację projektów w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o tę kwotę podatku naliczonego, również w ramach korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 i 13a ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w trybie art. 91 ust. 78 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy nie dokonano zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w części związanej ze zmianą kwalifikowalności podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina zrealizowała projekt pn. . W wyniku realizacji inwestycji został zmodernizowany system grzewczy. Majątek został przekazany Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, który jest jednostką budżetową podległą Gminie na podstawie protokołu przekazania (PT). Gmina nie uzyskiwała z tytułu wybudowanej inwestycji żadnego wynagrodzenia, które generowałoby podatek należny oraz nie dokonała wstecznej centralizacji.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy, uwzględniając fakt, że z treści wniosku wynika, że w Gminie nie przeprowadzono centralizacji rozliczeń podatku VAT za okres objęty wnioskiem oraz mając na uwadze odrębność podatkowoprawną jaka miała miejsce do dnia 31 grudnia 2015 r. Gminy oraz jej jednostki budżetowej - Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji, stwierdzić należy, że Gminie nie przysługiwało/nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że wydatki związane z przedmiotową inwestycją nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie przysługuje również prawo do odliczenia podatku poprzez korektę z uwagi na brzmienie art. 10 ww. ustawy jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o tę kwotę podatku naliczonego, również w ramach korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 i 13a ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w trybie art. 91 ust. 78 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy nie dokonano zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w części związanej ze zmianą kwalifikowalności podatku. Ponadto Gminie nie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wyłącznie kwestię będącą przedmiotem zapytania, natomiast nie odniesiono się do pozostałych kwestii, w tym do zastosowania regulacji art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska oraz nie postawiono pytania.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej