Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpoznaniu zażalenia z dnia 25 kwietnia 2005r. znak: L.dz. DR/50/05 Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego "X" Spółka z o.o. w K., reprezentowanego przez pełnomocnika - doradcę podatkowego Pana P.S., na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach z dnia 15 kwietnia 2005r., znak: IPD4/443-13/44653-14/05 wydane w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, w przedmiocie sposobu rozliczania podatku od marży w sytuacji, gdy w momencie powstania obowiązku podatkowego podatnik nie posiada jeszcze wszystkich niezbędnych dokumentów stwierdzających nabycie usług turystycznych obcych

odmawia uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 19 stycznia 2005r. znak: L.dz. DR/07/05 Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "X" Spółka z o.o. w K., reprezentowane przez pełnomocnika - doradcę podatkowego Pana P.S., w trybie przepisów art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, zwróciło się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej m.in. sposobu rozliczania podatku od marży w sytuacji, gdy w momencie powstania obowiązku podatkowego podatnik nie posiada jeszcze wszystkich niezbędnych dokumentów stwierdzających nabycie usług turystycznych obcych. W tym zakresie postawiono następujące pytania:

1. Jak wyliczyć marżę bez posiadania wszystkich niezbędnych dokumentów zakupu usług turystycznych obcych?
2. Jakie przyjąć kursy walutowe, jeżeli faktury zakupu usług turystycznych obcych docierają do podatnika w różnych terminach, w tym również po terminie powstania obowiązku podatkowego?
3. Co robić w przypadku, gdy po wstępnie wyliczonej marży okazuje się, że kwoty wynikające z faktur zakupu usług turystycznych obcych otrzymanych w terminie późniejszym, powodują zmianę wysokości marży? Przykładem może być kwota rabatu uzyskana od kontrahenta zagranicznego po zakończeniu sezonu.

W ww. piśmie z dnia 19 stycznia 2005r. znak: L.dz. DR/07/05 wnioskodawca, w odniesieniu do pytania nr 3), stanął na stanowisku, że cyt. "...W przypadku, gdy marża została wyliczona w oparciu o faktury, a następnie otrzymano fakturę korygującą (...) można posiłkować się przepisami rozporządzeń wykonawczych, a mianowicie § 19 ust. 5 i § 20 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wprawdzie przepisy te dotyczą terminów korekty VAT naliczonego, czego nie ma w opisywanym przypadku (odliczenie VAT z faktur zakupu usług obcych nie przysługuje), jednakże wydaje się, że posiłkowo można te przepisy zastosować do opisywanego problemu.

W przypadku, gdy marżę wyliczono w oparciu o szacunki, a w późniejszym okresie dopiero otrzymano fakturę, znacznie trudniej znaleźć analogię w obowiązujących przepisach. Uważam jednak, że z uwagi na fakt, że otrzymywanie faktur od kontrahentów zagranicznych z dużym opóźnieniem jest w turystyce na porządku dziennym, konieczność uwzględnienia korekt w miesiącach rozliczonych, w których powstał obowiązek podatkowy byłaby bardzo uciążliwa....".

Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2005r. Nr IPD/443-13/44653-14/05 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach uznał za nieprawidłowe stanowisko Podatnika w zakresie objętym ww. pytaniem nr 3).

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie z dnia 25 kwietnia 2005r. znak: L.dz. DR/50/05. W zażaleniu wskazano, iż dotyczy ono punktu 3 postanowienia.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

W rozdziale 3 Działu XII "Procedury szczególne" ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) zawarte zostały szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 tej ustawy podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, o której mowa powyżej, rozumie się, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Przywołany powyżej przepis ust. 1 stosuje się, w myśl ust. 3, bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4. prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Podatnikom, o których mowa powyżej, nie przysługuje, stosownie do przepisu art. 119 ust. 4, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Za słuszny, zdaniem tut. organu należy przyjąć pogląd, że w przypadku otrzymania od kontrahenta faktury korygującej mającej wpływ na wysokość obliczonej marży, fakturę tą należy uwzględnić w rozliczeniu miesiąca w którym powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy, w myśl § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97, poz. 970 ze zm.), powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15 dnia od dnia wykonania usługi.

Trzeba jednocześnie wskazać, że zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania. Przy czym w myśl § 2 tego artykułu, jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w ww. przepisie § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty.

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nałożyły na podatnika, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 tego artykułu i art. 133.

Fakt otrzymania przez podatnika faktury korygującej powoduje, iż zmienia się zobowiązanie podatkowe, w którym uwzględniona została korygowana faktura, co w świetle przywołanych powyżej przepisów, powoduje, iż podatnik winien dokonać zmiany tego rozliczenia, poprzez uwzględnienie otrzymanej faktury korygującej.

Nie można, zdaniem tut. organu, wbrew temu co podnosi Strona w przedmiotowym zażaleniu, w takiej sytuacji posiłkować się przepisami § 19 i § 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97, poz. 971).

Szczególna procedura w zakresie opodatkowania usług turystycznych, wiąże się bowiem z pewnymi odmiennościami w zakresie ich dokumentowania jak i szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego.

Jak wynika z przepisu art. 119 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy świadczący usługi turystyczne, w przypadku których podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest kwota marży, w wystawianych fakturach nie wykazują kwoty podatku.

Dane jakie powinny znaleźć się na fakturze oznaczonej jako "FATURA VAT MARŻA", określone zostały w przepisie § 12 ust. 8 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Faktura VAT MARŻA jest dokumentem znacznie uproszczonym w porównaniu do zwykłej faktury VAT, nie zawiera bowiem m.in. takich danych jak: cena jednostkowa usługi netto, wartość sprzedaży netto, stawka podatku, suma wartości sprzedaży z podziałem na stawki.

Tymczasem wskazane przez Podatnika przepisy § 19 i § 20 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, regulują kwestie rozliczania faktur korygujących podatek naliczony.

Zatem postanowiono orzec jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.