Temat interpretacji
Zdaniem wnioskodawcy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, umożliwia zastosowanie tej zasady przez analogię do sytuacji, w której następuje dostawa budynku trwale związanego z gruntem, który zostanie oddany w wieczyste użytkowanie.
Tezę tą wnioskodawca uzasadnia brzmieniem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.), który stanowi, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu jest zwolnione od podatku VAT w przypadku budynków trwale z gruntem związanych albo części takich budynków, jeżeli są one zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 0%.
Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy;
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535) wskazują, że ustanowienie wieczystego użytkowania gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Definicja ustawowa towaru została zamieszczona w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie przez towary rozumie się rzecz ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów.
Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów uznać należy, że jest świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535).
Z powyższych regulacji wynika, że oddanie przez Gminę nieruchomości gruntowej stanowiącej jej własność, w użytkowanie wieczyste jest odpłatnym świadczeniem na rzecz innego podmiotu.
Następuje tu bowiem wydanie gruntu użytkownikowi wieczystemu z prawem do korzystania z niego, w zamian za co zobowiązany jest on uiszczać na rzecz Gminy określoną opłatę.
Konsekwencją uznania wieczystego użytkowania za czynność zrównaną ze świadczeniem usługi jest brak możliwości zastosowania w stosunku do opisanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego, zasady wynikającej z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT.
Przepis ten bowiem określa zasady opodatkowania dostawy towarów w postaci budynku lub budowli wraz z gruntem trwale z nim związanym, a nie świadczenie usługi, jaką jest w tym przypadku wieczyste użytkowanie gruntu z którym trwale związany jest budynek będący przedmiotem dostawy.
Nie znajduje w tym przypadku zastosowania również § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ precyzyjnie określa ona zasady opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania.
W stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę w żaden sposób nie dochodzi do zbycia tych praw a jedynie do ustanowienia prawa do wieczystego użytkowania z którego korzystał będzie podmiot (osoba fizyczna) na rzecz którego dokonano dostawy budynku trwale związanego z gruntem.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że uzyskane przychody z tytułu wieczystego użytkowania gruntu bez względu na charakter znajdujących się na nim budynków lub budowli będących przedmiotem dostawy podlegać będzie opodatkowaniu stawką właściwą dla wykonywanej usługi.
Zgodnie z art. 41 ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22 % z zastrzeżeniem (ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7 art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Ponieważ żaden z cytowanych przepisów nie ma zastosowania do usługi wieczystego użytkowania gruntu a także ze względu na fakt, że pomimo delegacji zawartej w art. 41 ust. 16 powołanej ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych w wydanych rozporządzeniach nie obniżył stawki podatkowej w stosunku do usług wieczystego użytkowania gruntów, podlegać one będą opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 22 %.