Temat interpretacji

Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w odpowiedzi na wniosek z dnia 23 sierpnia 2004 r., uzupełniony w dniu 27 września 2004r. w sprawie udzielania pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, działając zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) uprzejmie informuje.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Spółka dokonuje zakupów form do produkcji opakowań do papierosów głównie za granicą (Niemcy) w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw. Koszty zakupu tych form zostają uwzględniane na ogół w cenie wyrobu.

W przypadku odbiorców opakowań papierosowych, kosztem zakupionych form Spółka obciąża swoją centralę w Austrii, bowiem pozyskiwanie klientów i negocjowanie warunków tej branży jest elementem polityki globalnej koncernu.

Strona ma wątpliwości w zakresie stawki i miejsca opodatkowania w zasadzie ""refakturowanych kosztów nabycia tych form". Zdaniem Spółki nie można tej czynności potraktować jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nakazuje traktowanie każdego świadczenia na rzecz m. in. osoby prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 jako świadczenie usług.

Reasumując, zdaniem Strony miejscem świadczenia usług wynikającym z art.27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie Polska, a moment obowiązku podatkowego określony w art. 19 ust. 4 w/w ustawy - to data wystawienia faktury, natomiast stawka podatkowa, którą należy zastosować to 22 %.

W prawie podatkowym nie ma wynikającego wprost z ustawy terminu "refakturowanie usług". Mimo że VI Dyrektywa zawiera regulacje dotyczące refakturowania, nasz ustawodawca nie wprowadził ich do ustawy o VAT.

W myśl VI Dyrektywy - dotyczącej świadczenia usług - refakturowanie "trzeba traktować jako świadczenie usług". Przy refakturowaniu usługi istnieje domniemanie, że refakturujący podmiot jest świadczącym dane usługi, czyli niejako wchodzi w prawa i obowiązki podmiotu (w zakresie podatku od towarów i usług), który faktycznie świadczy te usługi.

Trzeba podkreślić, że w odniesieniu do pewnego rodzaju sytuacji dyrektywa pozwala traktować refakturowanie jako poniesienie określonych kosztów na rzecz klienta, którymi jest on następnie obciążany. Wówczas dla celów podatku od towarów i usług, podstawa opodatkowania nie obejmuje tych kwot, które podatnik otrzymał od nabywcy i klienta jako zwrot kosztów poniesionych w imieniu i na rzecz tego ostatniego .

Zasady określające miejsce świadczenia przy świadczeniu usługi określone zostały w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 534).

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy - w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 4 w/w ustawy - jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje a chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak z powyższego wynika, słuszne jest stanowisko Spółki, iż miejscem świadczenia dla w/w transakcji będzie Polska (opodatkowanie stawką 22%).

Natomiast momentem obowiązku podatkowego będzie data wystawienia faktury.

Niniejsza odpowiedź udzielona została zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej wydania.