Temat interpretacji
Czy dopuszczalne jest przyjmowanie faktur oraz faktur korygujących do ewidencji i korzystanie z prawa do odliczenia (względnie zwrotu) podatku naliczonego, zawierających skrót sp. z o.o. sp. k., w firmie spółki komandytowej, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, bez wystawiania not korygujących?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej 1 sierpnia 2012 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 3 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i konieczności wystawienia not korygujących, w przypadku otrzymania faktur z niepełną nazwą podatnika jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i konieczności wystawienia not korygujących, w przypadku otrzymania faktur z niepełną nazwą podatnika.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki prawa handlowego spółki komandytowej, w której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z art. 104 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, jeżeli komplementariuszem jest osoba prawna, firma spółki komandytowej powinna zawierać pełne brzmienie firmy (nazwy) tej osoby prawnej z dodatkowym oznaczeniem spółka komandytowa. Zgodnie z umową Spółki, nazwa Wnioskodawcy brzmi X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, natomiast nazwa skrócona X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. Zastosowanie w nazwie skróconej pełnego określenia formy prawnej komplementariusza, tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, było wynikiem wymogu, jaki postawił Sąd Rejonowy, uzależniając dokonanie wpisu od zastosowania w nazwie pełnej formy prawnej komplementariusza. Taka sama nazwa skrócona, podana została w zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-2 złożonym w Urzędzie Skarbowym X. Ze względu na długą nazwę firmy, kontrahenci, a także instytucje państwowe w obrocie gospodarczym skracają nazwę firmy i używają skrótu w pisowni w następujący sposób X sp. z o.o. sp. k. Dostawców wystawiających faktury w skróconej nazwie firmy jest wielu. W związku z tym, Zainteresowany jest zmuszony do generowania znacznej ilości not korygujących.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy dopuszczalne jest przyjmowanie faktur oraz faktur korygujących do ewidencji i korzystanie z prawa do odliczenia (względnie zwrotu) podatku naliczonego, zawierających skrót X sp. z o.o. sp. k., w firmie spółki komandytowej, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, bez wystawiania not korygujących...
Zdaniem Wnioskodawcy, zamieszczenie na otrzymywanych od kontrahentów fakturach skrótu w firmie nie powoduje, iż faktura przestaje być dokumentem stanowiącym podstawę do odliczenia podatku na niej naliczonego. Zainteresowany identyfikowany jest przez NIP, dane adresowe zamieszczone w wystawianej fakturze oraz obowiązkowe dane, które winna zawierać prawidłowo wystawiona faktura VAT.
Skrót w piśmie oznacza jedynie skrócony zapis nazwy wielowyrazowej, zbudowany z jednej lub kilku liter. Używanie w obrocie gospodarczym skrótów spółek reguluje wyłącznie ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Skróty te, zgodnie z K.s.h, dotyczą jedynie oznaczenia formy prawnej spółki. Przy czym, ustawa ta nie wprowadza żadnego kryterium, jak taki skrót należy tworzyć, ani nie odsyła w tym przypadku do innych regulacji prawnych. Zgodnie z art. 104 § 2 oraz art. 160 § 2 K.s.h. dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu sp. k. oraz skrótu spółka z o.o./sp. z o.o.. Prawo podatkowe stanowi autonomiczną gałąź prawa i tylko, gdy znajduje się w nim wyraźne odesłanie do innych dziedzin prawa, możliwe jest stosowanie instytucji tam przewidzianych.
Z art. 4 ust. 1 i § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) wynika jednoznacznie, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy. Przepis § 16 rozporządzenia wskazuje natomiast, iż notę korygującą nabywca może wystawić gdy faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się miedzy innymi ze sprzedawcą nabywcą oznaczeniem towaru lub usługi z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12.
Żaden z przepisów prawa nie stanowi wprost o konieczności użycia przez wystawcę faktury dokładnej i pełnej nazwy odbiorcy. Jeśli materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, że dana faktura została wystawiona przez usługodawcę z tytułu rzeczywiście zrealizowanych przez niego czynności, a jej niedokładność polega wyłącznie na nieprecyzyjnym określeniu odbiorcy usługi, faktura taka, mimo że jest dotknięta pewną niedokładnością, daje podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, skoro rzeczywistą podstawę jej wystawienia stanowią czynności faktyczne wykonane przez dostawcę (por. wyrok z dnia 9 lutego 2000 r. w sprawie I SA/Wr 1885/99).
W myśl art. 88 ust. 3a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
- sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
- wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
- w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
- stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
- podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
- potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
Z powyższego wynika, iż nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera błędną nazwę sprzedawcy lub nabywcy. Zgodnie z rozporządzeniem podatnik wystawia w takiej sytuacji fakturę korygującą lub notę korygującą (w przypadku nabywcy), którą może poprawić zaistniały błąd. Jednakże nie ma to żadnego wpływu na prawo do odliczenia. W opinii Wnioskodawcy użycie na fakturach VAT skrótu X Sp. z o.o. sp. k. określającego nabywcę będącego spółką komandytową, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie jest błędem i nie wymaga wystawiania not korygujących. Otrzymywane faktury zakupu, zawierają bowiem dane Zainteresowanego umożliwiające jego identyfikację. Zastosowanie ogólnie przyjętego skrótu sp. z o.o., zamiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie powoduje, w ocenie Wnioskodawcy, błędu skutkującego wystawieniem not korygujących i brak reakcji na otrzymywanie takich faktur nie wpływa na prawidłowość tych dokumentów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054) zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.
Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.
W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
- imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
- numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
- numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTRA VAT;
- dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta rożni się od daty sprzedaży również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
- nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
- miarę i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
- cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
- wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
- stawki podatku;
- sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
- kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
- kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
Z powyższego wynika jednoznacznie, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m. in. nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy.
Ponadto, jak stanowi § 15 ust. 1 rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.
Jak stanowi § 15 ust. 2 rozporządzenia, nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.
Zaznacza się przy tym, że sformułowanie: jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą, oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. W sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas może je skorygować notą korygującą.
Na podstawie § 15 ust. 3 rozporządzenia, nota korygująca powinna zawierać co najmniej:
- numer kolejny i datę jej wystawienia;
- imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej;
- dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4;
- wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
W oparciu o § 15 ust. 4 rozporządzenia, jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy NOTA KORYGUJĄCA (§ 15 ust. 5 rozporządzenia).
Zgodnie z treścią art. 104 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94 poz. 1037 ze zm.) firma spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie spółka komandytowa. W myśl § 2 cyt. artykułu dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu sp.k..
Biorąc pod uwagę, że komplementariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, należy zauważyć, że zgodnie z art. 160 § 1 Kodeksu spółek handlowych firma spółki może być obrana dowolnie; powinna jednak zawierać dodatkowe oznaczenie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednakże zgodnie z § 2 cyt. artykułu dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu spółka z o.o. lub sp. z o.o..
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza więc możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Z powyższego wynika, iż nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera błędną nazwę sprzedawcy lub nabywcy. Zgodnie z rozporządzeniem podatnik wystawia w takiej sytuacji fakturę korygującą lub notę korygującą (w przypadku nabywcy), którą może poprawić zaistniały błąd. Jednakże nie ma to żadnego wpływu na prawo do odliczenia.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.
Jednakże z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera błędną ewentualnie skróconą nazwę sprzedawcy lub nabywcy.
Z przedstawionego we wniosku stany faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki prawa handlowego spółki komandytowej, w której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z umową Spółki, nazwa Wnioskodawcy brzmi X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, natomiast nazwa skrócona X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. Zastosowanie w nazwie skróconej pełnego określenia formy prawnej komplementariusza, tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, było wynikiem wymogu, jaki postawił Sąd Rejonowy, uzależniając dokonanie wpisu od zastosowania w nazwie pełnej formy prawnej komplementariusza. Taka sama nazwa skrócona, podana została w zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-2 złożonym w Urzędzie Skarbowym. Ze względu na długą nazwę firmy, kontrahenci, a także instytucje państwowe w obrocie gospodarczym skracają nazwę firmy i używają skrótu w pisowni w następujący sposób X sp. z o.o. sp. k. Dostawców wystawiających faktury w skróconej nazwie firmy jest wielu. W związku z tym, Zainteresowany jest zmuszony do generowania znacznej ilości not korygujących.
Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że w przypadku, gdy otrzymane faktury zakupu zawierają dane Zainteresowanego umożliwiające jego identyfikację, przy czym w nazwie odbiorcy faktury zastosowany został ogólnie przyjęty skrót sp. z o.o., zamiast Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego (jeżeli zakupy te mają związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi). Zastosowanie opisanego wyżej skrótu formy prawnej w nazwie odbiorcy nie powoduje błędu skutkującego koniecznością wystawienia not korygujących, gdyż nie wpływa to na prawidłowość tych dokumentów. W związku z powyższym faktury te mogą stanowić podstawę do odliczenia (względnie zwrotu) wykazanego w nich podatku naliczonego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 913 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu