Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - 0115-KDIT1-3.4012.18.2018.1.AT

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 15.02.2018, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.18.2018.1.AT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 13 lutego 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. kontynuacja czynnej ochrony jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. kontynuacja czynnej ochrony .

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

złożyło wniosek o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020, działania 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna, podtypu 2.4.1 a Działania o charakterze dobrych praktyk, związane z ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych. Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT przysługującego jednostkom, u których wartość sprzedaży w poprzednim roku nie przekroczyła 200.000 PLN. nie jest zarejestrowane jako czynny podatnik VAT i nie odzyskuje nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym. W związku z powyższym realizując powyższy projekt nie może w żaden sposób odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT zadeklarowanego we wniosku o dofinansowanie jako kwalifikowany.

, jako instytucja prowadząca ocenę wniosków o dofinansowanie projektów w ramach działania 2.4.1 a w ramach oceny merytorycznej II stopnia zwróciło się do o przedstawienie indywidualnej interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) dotyczącej braku możliwości odzyskania VAT w ramach projektu. Efekty projektu będą wykorzystane na nieodpłatne użyczanie społeczności lokalnej oraz do innych czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Stowarzyszenie będzie otrzymywało faktury dokumentujące zakupy związane z realizacją tego projektu.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie.

Czy , jako beneficjent, może odzyskać podatek VAT w ramach projektu realizowanego ze środków , w sytuacji gdy nie jest zarejestrowane jako czynny podatnik VAT i nie odzyskuje nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54, poz. 535, z późniejszymi zmianami), korzysta ze zwolnienia od podatku VAT przysługującego jednostkom, u których wartość sprzedaży w poprzednim roku nie przekroczyła 200.000 PLN. nie jest zarejestrowane jako czynny podatnik VAT i nie odzyskuje nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym. W ramach projektu dofinansowanego z funduszu nie będzie mogło odzyskiwać podatku VAT. Stowarzyszenie nie będące czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, które wykorzystuje zakupione towary, czy też usługi na cele, czy też czynności nieopodatkowane, nie spełnia żadnego z koniecznych kryteriów, nie może więc obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z cytowanych powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego albo ma zastosowanie 0% stawka podatku. Wskazana norma prawna jest wyrazem zasady neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z aktualnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż zakupy dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją tego projektu.

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu, obowiązującym w okresie realizacji projektu.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że tutejszy organ nie jest kompetentny do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania, bądź braku przesłanek do zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej