Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 26 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. . Wniosek został uzupełniony pismem z 26 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 18 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.7.2019.1.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, uzupełniony pismem z 26 lutego 2019 r.:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną z podatku VAT. Spółka, jako partner, realizuje z liderem tj. Sp. z o.o. projekt w ramach Poddziałania 7.3,3 Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Umowa partnerska pomiędzy liderem a partnerem zawarta została w dniu 24 listopada 2017 r. Natomiast Lider Sp. z o.o. zawarła z Wojewódzkim Urzędem Pracy umowę dofinansowanie projektu w dniu 27 lutego 2018 r.

Celem głównym projektu jest rozwój przedsiębiorczości i aktywizacja zawodowa wśród 60 bezrobotnych i nieaktywnych zawodowo mieszkańców subregionu centralnego województwa w wieku powyżej 30 roku życia poprzez udzielenie indywidualnego i kompleksowego wsparcia szkoleniowego, doradczego i finansowego prowadzącego do rozpoczęcia i efektownego prowadzenia działalności gospodarczej.

W ramach projektu każdy z 60 uczestników otrzyma wsparcie w postaci:

• doradztwa zawodowego (lider),
• szkoleń z zakresu zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej (partner),
• indywidualnego doradztwa z zakresu sporządzania biznes planu (partner),
• dotacji inwestycyjnej w wysokości 25.500,00 zł na wydatki związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej (partner),
• wsparcia pomostowego w wysokości ok. 1.100,00 zł miesięcznie przez okres pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności (lider).

Okres realizacji projektu: 1 maja 2018 30 kwietnia 2020 r. Wszystkie usługi świadczone w projekcie przez Spółkę (partnera) będą nieodpłatne dla ich odbiorców. Dofinansowanie działalności Spółki w projekcie ze środków publicznych wynosi 100% wszystkich wydatków (85% Europejski Fundusz Społeczny, 15% krajowe środki publiczne).

Dodatkowo:

• świadczone w projekcie przez Spółkę nieodpłatne usługi nie wpłyną na prowadzoną działalność gospodarczą.
• Wykonanie opisanych we wniosku usług nie ma wpływu na wzrost zainteresowania ofertą odpłatną i nie spowoduje zwiększenia obrotów z działalności odpłatnej.
• Nieodpłatne wykonanie opisanych we wniosku usług nie ma na celu ani bezpośrednio ani pośrednio zachęcenia potencjalnych klientów do korzystania z usług świadczonych przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej.
• Nieodpłatne świadczenie wskazanych usług nie wpłynie na pozyskanie nowych klientów.
• Opisane we wniosku świadczone usługi nie są same w sobie celem prowadzenia działalności przez Spółkę.

Towary i usługi jakie będzie kupować Spółka w celu realizacji wskazanego projektu: usługi szkoleniowe, wyżywienie oraz materiały szkoleniowe na szkolenia z zakresu zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej.

Efekty realizacji projektu:

• Liczba osób pozostających bez pracy, które otrzymały bezzwrotne środki na podjęcie działalności gospodarczej w programie 60.
• Liczba utworzonych miejsc pracy w ramach udzielonych z Europejskiego Funduszu Społecznego środków na podjęcie działalności gospodarczej 60.

Spółka w wyniku realizacji ww. projektu nie uzyska żadnych przychodów opodatkowanych ani efekty realizacji uzyskane nie będę służyć Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka jest w stanie, a nawet posiada konieczność w jednoznaczny sposób przyporządkować naliczony VAT wynikający z zakupów towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu i alokować go bezpośrednio jako podatek związany z wykonywaniem wyłącznie czynności zwolnionych, w którym to przypadku uznać należy podatek VAT naliczony w całości jako nie podlegający odliczeniu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zakupy towarów i usług będące przedmiotem wniosku są udokumentowane fakturami VAT, w których jako nabywca wykazywany jest Wnioskodawca, jeżeli dotyczą zadania realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach projektu. Każdy z partnerów będzie realizował określone dla siebie zadania w ramach projektu we własnym zakresie i każdy z partnerów będzie dokonywał zakupów towarów i usług dokumentowanych fakturami, w których będzie widniał jako nabywca.

W świetle ustawy o VAT Wnioskodawca będzie wykorzystywał zakupione przez siebie w celu realizacji projektu towary i usługi wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, czy zgodnie z art. 86 i art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług można stwierdzić, że Spółka nie posiada możliwości prawnych odliczenia ani uzyskania zwrotu podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywane przez Spółkę towary lub usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jeśli nabywane towary lub usługi związane są z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo do odliczenia podatku VAT nie przysługuje. Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć bezpośredni charakter. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot naliczonego podatku związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku.

Jednocześnie, ust. 2 powołanego przepisu stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 podatnik może pomniejszyć kwotę należnego podatku o taką część kwoty naliczonego podatku którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku.

W świetle powyższych regulacji, należy zauważyć, iż ustawodawca daje pierwszeństwo bezpośredniej alokacji nabywanych towarów i usług do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżania kwoty należnego podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Tym samym, podatnik jest zobowiązany do dokonania, w pierwszej kolejności, takiej bezpośredniej alokacji, wykorzystując dostępne mu informacje i narzędzia.

Alokacja pośrednia, tj. przypisanie danych wydatków do działalności dającej i odpowiednio niedającej prawa do obniżenia należnego podatku VAT za pomocą proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust 2 ustawy o VAT może zostać dokonana tylko w sytuacji, gdy podatnik nie ma rzeczywistej możliwości wyodrębnienia kwot dotyczących czynności dających lub, odpowiednio, niedających prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT na przedmiotowych wydatkach. Biorąc powyższe pod uwagę, alokacja pośrednia jest wyjątkową, uproszczoną metodą ustalania wysokości naliczonego podatku VAT podlegającego odliczeniu, która może być stosowana jedynie w przypadku, gdy posiadane przez podatnika informacje i narzędzia nie pozwalają na określenie, w sposób wiarygodny, (części) wydatków, które mogą zostać przypisane bezpośrednio do działalności dającej prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT oraz niedającej takiego prawa. Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki, należy zauważyć, iż Wnioskodawca dysponuje narzędziami i danymi niezbędnymi do dokonania bezpośredniej alokacji. Fakt ten sprawia, zdaniem Wnioskodawcy, iż pozwala na bardzo wiarygodne i miarodajne powiązanie dokonywanych zakupów z konkretną sprzedażą.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją projektu, ponieważ powstały w wyniku rezultat nie stanowi przychodu i w żaden sposób nie będzie wykorzystywany przez Spółkę do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym po stronie Wnioskodawcy występuje brak prawa do zwrotu podatku naliczonego oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług dokonanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją wskazanego we wniosku projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Zasady ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy zostały uregulowane w art. 90 ust. 3-12 ustawy.

Należy zaznaczyć, że art. 90 ust. 2 ustawy ma zastosowanie w sytuacji gdy podatnik dokonuje zakupów towarów i usług związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego) oraz zwolnionymi od podatku VAT (w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego) oraz gdy nie ma możliwości obiektywnego przyporządkowania podatku naliczonego w stosunku do tych kategorii czynności. Przepis ten przewiduje wyraźnie, że może on zostać zastosowany tylko wówczas, gdy podatnik nie jest w stanie wyodrębnić kwot, o których mowa w ust. 1. W praktyce oznacza to, że jeżeli podatnik jest w stanie przyporządkować w sposób obiektywny cały podatek naliczony odpowiednio czynnościom umożliwiającym odliczenie i czynnościom niedającym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wówczas rozliczenia proporcjonalnego określonego w art. 90 ust. 2 ustawy się nie stosuje.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ust. 2 ustawy oraz następnych ustępach tego artykułu, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu tj. opodatkowanych i zwolnionych od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność zarówno opodatkowaną, jak i zwolnioną z podatku VAT. Spółka, jako partner, realizuje z liderem projekt pn. . Towary i usługi jakie będzie kupować Spółka w celu realizacji wskazanego projektu: to: usługi szkoleniowe, wyżywienie oraz materiały szkoleniowe na szkolenia z zakresu zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej. Zakupy towarów i usług będące przedmiotem wniosku są udokumentowane fakturami VAT, w których jako nabywca wykazywany jest Wnioskodawca, jeżeli dotyczą zadania realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach projektu. Efekty realizacji projektu nie będę służyć Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca będzie wykorzystywał zakupione przez siebie w celu realizacji projektu towary i usługi wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie Wnioskodawca jest w stanie w jednoznaczny sposób przyporządkować naliczony VAT wynikający z zakupów towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu i alokować go bezpośrednio, jako podatek związany z wykonywaniem wyłącznie czynności zwolnionych.

W sytuacji, gdy jak wskazano jednoznacznie w treści wniosku towary i usługi nabywane w ramach realizacji przedmiotowego projektu związane są z wykonywaniem wyłącznie czynności zwolnionych, w związku z którymi brak jest prawa do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie.

Zatem w analizowanej sprawie nie jest spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ jak wynika z opisu sprawy efekty realizacji projektu nie będą służyć Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma prawa odliczenia podatku od towarów i usług w związku z projektem. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie jest spełniona wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanka związku wydatków na zakup towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu różnicy podatku VAT.

W zakresie przedmiotowego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. W niniejszej interpretacji nie podlegało zatem ocenie, czy otrzymane przez Wnioskodawcę środki z tytułu dofinansowania projektu nie stanowią wynagrodzenia za świadczone usługi.

Informuje się ponadto, że według przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej