Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. tekst Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.01.2005 r. (data wpływu 24.01.2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 15.02.2005 r. oraz pismem z dnia 14.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nakładów poniesionych na budowę budynków, o zwrot których Strona wystąpiła do innego podmiotu gospodarczego będącego
użytkownikiem wieczystym gruntu - uznaje stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 21.01.2005 r. (data wpływu 24.01.2004 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15.02.2005 r. oraz pismem z dnia 14.03.2005 r. Strona zwróciła się z wnioskiem o udzielenie interpretacji w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nakładów, o zwrot których Strona wystąpiła z roszczeniem do innego podmiotu gospodarczego.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona wybudowała budynki i budowle na gruncie, do którego prawo wieczystego użytkowania posiadał inny podmiot. Od tych nieruchomości Strona dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Strona korzystała odpłatnie z gruntów, a odpłatność odpowiadała wysokości opłat za wieczyste użytkowanie określanych w drodze decyzji przez Gminę.
Użytkownik wieczysty gruntu dokonał w XII 2004 r. sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z odrębnym prawem własności budynków osobie trzeciej. W dacie sprzedaży wszelkie prawa i obowiązki związane z nieruchomością zabudowaną przeszły na nowego właściciela. Z uwagi na to, że Strona poniosła nakłady na wybudowanie ww. budynków i budowli, wystąpiła do nowego właściciela nieruchomości zabudowanej o zwrot poniesionych nakładów. Poniesione nakłady Strona uznała za usługi stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535). W miesiącu XII 2004 r. została wystawiona faktura VAT, w której wartość poniesionych nakładów została opodatkowana stawką właściwą dla robót budowlanych tj. 22%.
Wątpliwości Strony dotyczą zasadności zakwalifikowania poniesionych nakładów do usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT a tym samym opodatkowania tych usług 22% stawką podatku od towarów i usług. Z brzmienia art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z
2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) Przedsiębiorstwo wywodzi, iż ustawodawca przypisał prawo własności do budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie tej osobie, która faktycznie poniosła nakłady na budowę, poprzez przyznanie jej prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych jak właścicielowi środków trwałych, co w kontekście art. 336 Kc wywołuje skutki zbliżone do skutków wywołanych prawem własności. Wobec tego roszczenie o zwrot poniesionych nakładów spełnia przesłanki art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Poniesione nakłady, o których mowa w piśmie Strony, dotyczą budynków i budowli używanych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1 i ust. 6 tej ustawy, a w związku z tym zbycie poniesionych nakładów podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.
Zdaniem Strony, nieprawidłowo dokonano opodatkowania 22% stawką podatku od towarów i usług nakładów poniesionych na wybudowanie budynków i budowli, gdyż w stanie faktycznym sprawy
dokonano dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W świetle powyższego Strona winna wystawić fakturę korygującą.
Stanowisko Strony w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.
Efekty nakładów poniesionych na wybudowanie budynków i budowli na cudzym gruncie, z cywilistycznego punktu widzenia, od razu należą do właściciela gruntu. Zatem zwrot nakładów nie wiąże się z transferem praw własności. W tej sytuacji - przeniesienie kosztów inwestycji na właściciela nieruchomości nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 wyżej cytowanej ustawy.
W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.
W rozumieniu cytowanego wyżej art. 8 - przedmiotowa transakcja jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Usługa ta stosownie do art. 41 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.
Słusznie zatem Strona na powyższą transakcję wystawiła fakturę VAT. W tej sytuacji nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta; wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu
prawnego.
Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia dp Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.