Temat interpretacji

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 2 oraz § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 04.07.2005 r. na postanowienie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 28.10.2005 r. Nr PP/443/1/279/05 wydanego dla podtnika X o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dotyczącej zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży samochodu, nabytego celem przeznaczenia do odpłatnego używania w okresie nie przekraczającym 1 roku, bez konieczności dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy jego nabyciu - Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu odmawia zmiany postanowienia.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 28 lipca 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek uzupełniono dnia 11.08.2005 r. oraz dnia 14.10.2005 r. i dnia 25.10.2005 r.

W złożonym zapytaniu strona wskazała, iż zajmuje się sprzedażą i wynajmem samochodów. I tak: zgodnie z umową dealerską zobowiązana jest do zapewnienia swoim klientom samochodów do jazd testowych. Nabywając samochody demonstracyjne od dostawcy, Podatnik korzysta z różnego typu preferencji np. rabatów, dłuższego terminu kredytowania zakupów itp. W celu umożliwienia przeprowadzenia jazd próbnych poza placem parkingowym Spółki, samochody podlegają rejestracji w wydziale komunikacji.

Po dokonaniu zakupu i zarejestrowaniu samochodu w wydziale komunikacji, przyjmowane są na stan "magazynu samochodów demonstracyjnych" i na stanie tego magazynu pozostają do dnia ich sprzedaży lub przekwalifikowania w środki trwałe (jeśli zarząd zdecyduje o pozostawieniu takiego samochodu jako samochodu służbowego do użytkowania przez pracowników). Samochody demonstracyjne sprzedawane są po cenie niższej aniżeli samochody nowe oraz po różnym okresie użytkowania, jednak nie krótszym niż 6 miesięcy. Zdarza się również, że samochody te znajdują nabywców po okresie dłuższym niż rok.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Podatnik dokonał zakupu samochodu osobowego o wartości wyższej niż 20.000 euro, który przeznaczony jest do wynajmu na okres powyżej 6 miesięcy jednak nie przekraczający roku. Po okresie najmu samochód zostanie sprzedany. W momencie zakupu Podatnik dokonał odliczenia kwoty podatku od towarów i usług w wysokości 5.000 zł, natomiast pozostałą wartość podatku i całą wartość netto zaliczył do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania samochodu do użytkowania. Podatnik wskazuje, iż w momencie sprzedaży samochód zostanie objęty zwolnieniem od podatku od towarów i usług bez obowiązku korygowania kwot podatku naliczonego.

Podatnik uważa, że sprzedaż takiego samochodu będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie powodując tym samym konieczności skorygowania wcześniej odliczonej kwoty podatku naliczonego.

W oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego, postanowieniem z dnia 28.10.2005 r. (nr PPII 443/1/279/05) stwierdził, że stanowisko prezentowane przez Podatnika jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia powołano przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) dotyczące zwolnień z PTU, wyjaśniając iż w analizowanym przypadku z chwilą sprzedaży przedmiotowego samochodu nastąpiła zmiana jego wykorzystania tj. pierwotnie do momentu sprzedaży, był on wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast z chwilą sprzedaży wykorzystany był do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Zatem zdaniem organu I instancji, zaistniała okoliczność zmieniająca prawo Podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabytych samochodów osobowych, która na podstawie art. 91 ust. 7 ww. ustawy - rodzi obowiązek dokonania korekty pierwotnie odliczonej kwoty podatku naliczonego.

Ponadto w powyższym postanowieniu wyjaśniono, iż w przypadku, gdy w okresie dokonywania korekty podatku naliczonego, będzie miała miejsce sprzedaż towarów i jednocześnie będzie to sprzedaż zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług. Zatem Podatnik zachowuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy zakupie, jednak tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania go na cele związane z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast od momentu dokonania sprzedaży samochodu bez opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Podatnik stracił prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego 5-letniego okresu korekty.

Zatem powyższa korekta powinna zostać dokonana przez Podatnika jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż samochodu. Skoro Podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu i dokonał takiego obniżenia, po czym, z uwagi na zmianę przeznaczenia, prawo to zmieniło się, wówczas Spółka zobligowana jest do skorygowania odliczonej kwoty podatku naliczonego, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zmiana jego przeznaczenia, tj. w miesiącu dokonania sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie podatnik złożył zażalenie, w którym wniósł o zmianę przedmiotowego postanowienia wskazując, iż powołane w podjętym rozstrzygnięciu przepisy ustawy o podatku od towarów i usług - nie dotyczą zadanego przez stronę pytania, bowiem art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1-5 (dotyczące korygowania odliczonego podatku VAT naliczonego dotyczącego nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) stosuje się odpowiednio w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonania obniżenia (...).

W złożonym zażaleniu, strona wskazuje, iż przedmiotowy samochód nie stanowi składnika majątku trwałego, jak i też podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości. Dlatego też, zdaniem skarżącego, powinien on dokonywać korekt wyłącznie na podstawie art. 90 ustawy o PTU, gdy obliczona przez niego proporcja roczna przekroczy 2%.

Rozpatrując zebrany w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu odnosząc się do przedstawionych w zażaleniu zarzutów uznał co następuje:

Podstawę niniejszego rozstrzygnięcia stanowią przepisy art. 14a-14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r.) wprowadzone ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808). Przepisy te modyfikują w sposób istotny zasady udzielania przez organy podatkowe interpretacji (w miejsce wcześniejszych informacji)w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa - podatnik zobowiązany jest to wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie we wniosku o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku powinien być konkretny i wyczerpujący.

W sytuacji, kiedy poszczególne elementy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę wzajemnie się wykluczają, opis stanu faktycznego jest nie jasny, organ podatkowy powinien wystąpić do wnioskodawcy o wyraźne określenie stanu faktycznego. W przypadku braku przedstawienia wyczerpującego stanu faktycznego sprawy, organ podatkowy winien wezwać wnoszącego wniosek do usunięcia braków formalnych.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem działalność Spółki jest sprzedaż i wynajem samochodów.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Podatnik dokonał zakupu samochodu osobowego o wartości wyższej niż 20.000 euro, który przeznaczony był do wynajmu na okres powyżej 6 miesięcy jednak nie przekraczający roku. Po okresie najmu samochód zostanie sprzedany. W momencie zakupu Podatnik dokonał odliczenia kwoty podatku od towarów i usług.

Art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 4 (przed zmianami) - przepisu art. 86 ust. 3 nie dotyczył przypadków gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawy umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika.

Jak wynika z powyższego przed 22.08.2005 r. tj przed zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które wprowadzone zostały ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756), gdzie zmianie uległy przepisy art. 86 ust. 3 i 4 ustawy o VAT - podatnik, którego przedmiotem działalności był również wynajem - mógł odliczyć kwotę podatku naliczonego stanowiącą 50% kwoty podatku określonego w fakturze lub kwoty podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku naliczonego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

W przedmiotowej sprawie:

podatnik odliczył zgodnie z obowiązującymi przepisami przed zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które wprowadzone zostały ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) - całą kwotę podatku naliczonego do odliczenia,

używał przedmiotowy samochód co najmniej pół roku,

po okresie najmu, samochód zostanie sprzedany.

W myśl regulacji art. 91 ust. 1 ustawy o PTU, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 7 ustawy - przepisy art. 91 ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z brzmienia powołanego wyżej przepisu wynika, iż skoro podatnik obniżył podatek należny o całą kwotę podatku naliczonego, która mu przysługiwała, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi - ma obowiązek dokonania korekty. Powołany wyżej przepis nie wskazuje wprost, iż cała kwota podatku naliczonego dotyczy - całej kwoty wynikającej z faktury zakupu, bowiem w rozpatrywanym przypadku całą kwotę podatku naliczonego, którą ustawodawca pozwolił odliczyć, nie stanowiła 100%, a jedynie 5.000,00 zł. Użyte w powołanym przepisie słowa "cała kwota podatku naliczonego" winna być odnoszona do istoty regulacji objętej art. 91 ustawy, a więc ograniczeń w rozliczeniu podatku będących skutkiem zaistnienia okoliczności wynikających w art. 90 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, skoro podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu samochodu i dokonał takiego obniżenia, po czym, z uwagi na zmianę przeznaczenia, prawo to zmieniło się, wówczas zobligowany jest on do skorygowania odliczonej kwoty podatku naliczonego, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zmiana jego przeznaczenia, tj. w miesiącu dokonania sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe organ podatkowy II instancji stwierdza, iż zgodnie z opisanym przez stronę stanem faktycznym, stanowisko podatnika jest nie prawidłowe.