Temat interpretacji
Sprzedaż nieruchomości gruntowych z majątku osobistego.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 24 sierpnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych z majątku osobistego jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 maja 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 sierpnia 2012 r. udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych z majątku osobistego.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
W dniu 2 marca 2004 r. na podstawie aktu notarialnego nabył Pan niezabudowane nieruchomości rolne, w tym nieużytki rolne, działki nr XXX, o łącznej powierzchni 3,3300 ha położone w S., gm. O. W dniu 12 marca 2008 r. wójt Gminy O. wydał decyzję Nr XXX o warunkach zabudowy działek nr X i X dla budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych, a w dniu 21 kwietnia 2008 r. postanowieniem nr XXXX pozytywnie zaopiniowano projekt podziału działek nr X i X zapisanych w KW nr X, a następnie decyzją XXXX zatwierdzono projekt podziału tych nieruchomości. W wyniku podziału działek nr X i X powstaną 24 nowe działki od nr X do Nr X o powierzchni od 0,0952 ha do 1,200 ha przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe i 2 działki o nr X- 0,2097 ha i X-0,1655 ha przeznaczone pod drogi dojazdowe. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego wsi z dnia 5 grudnia 1994 r. teren oznaczony jako działki ewidencyjne nr X-X o łącznej powierzchni 2,9438 ha przeznaczony był pod uprawy rolne. Plan stracił jednak ważność 31 grudnia 2003 r. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy O. przedmiotowa nieruchomość znajduje się na w obszarze o wiodącej funkcji rekreacyjno-turystycznej. Na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 marca 2012 r. i z dnia 17 maja 2012 r. dokonał Pan sprzedaży nieruchomości stanowiących działki o nr X i nr X.
Niezabudowane nieruchomości rolne nabył Pan do majątku prywatnego z zamiarem wykorzystywania ich na własne potrzeby i rodziny, nie planował ich sprzedaży. Świadczy o tym okres od nabycia niezabudowanych nieruchomości rolnych w 2004 r. do okresu, w którym sprzedał Pan pierwszą działkę w 2012 r., tj. okres 8 lat. Decyzją z dnia 16 czerwca 2004 r. Starosta P. T. zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynku gospodarczego na działce o nr X w S., gdzie obecnie Pan zamieszkuje, to także świadczy, że działki zakupił Pan na własne potrzeby i rodziny. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Część z ww. działek zamierza Pan sprzedać, a część darować czwórce dzieci i ośmiu wnukom.
W uzupełnieniu do wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. wskazał Pan, iż nie jest rolnikiem, a nabyte nieruchomości nie służyły prowadzeniu działalności rolniczej (jedynie uprawny własne dla siebie i rodziny: warzywa i ziemniaki). Nigdy też nie pobierał żadnych dotacji unijnych. Z uwagi na trudną sytuację finansową oraz kłopoty ze zdrowiem (zaćma kłopoty z krążeniem) postanowił Pan cześć działek przekazać w darowiźnie dzieciom i wnukom, a część sprzedać, aby z uzyskanych środków móc się leczyć. Z uwagi na dużą powierzchnię oraz słabą klasę gleby nie mógł Pan sprzedać ziemi w całości, więc był zmuszony do jej podziału. Podział działek nie mógł być dokonany bez wystąpienia o decyzje o warunkach zabudowy. Poza podziałem nieruchomości nie dokonywał Pan żadnych działań mających na celu uatrakcyjnienie wydzielonych działek, takich jak: uzbrojenie terenu, wyposażenie podłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej, energetycznej itp. W celu sprzedaży działek nigdy nie podejmował Pan profesjonalnych marketingowych działań, poza ogłaszaniem wśród znajomych. 12 działek będzie przekazane w darowiźnie dzieciom i wnukom, pozostałe w zależności od popytu będą sprzedane, a uzyskane środki zamierza Pan przeznaczyć dokończenie swojego budynku mieszkalnego i gospodarczego na działce nr X i leczenie, czyli na potrzeby osobiste. Podkreślił Pan, iż przedmiotowa nieruchomość stanowiła i stanowi majątek prywatny i nie służyła do prowadzenia działalności rolniczej oraz nie nabył jej Pan z zamiarem odsprzedaży.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy dokonana i planowana przez Pana sprzedaż ww. działek podlega i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy darowizna kilku ww. działek na rzecz dzieci i wnuków będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
Pana zdaniem transakcje już sprzedanych ww. działek oraz te które w przyszłości zostaną sprzedane i darowane nie podlegają i nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powołując się na art. 5 ust. 1 pkt 1 , art. 15 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z póżn. zm) uważa Pan, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika, tj. prowadzącego samodzielną działalność w rozumieniu definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Działki zakupił Pan do majątku prywatnego, nie nabytego w celu odsprzedaży, ponadto nie jest Pan podatnikiem podatku VAT w zakresie tych czynności. Na potwierdzenie swojego stanowiska przytacza Pan krajowe orzecznictwo sądowe (wyrok: NSA z dnia 12 stycznia 2010 r. I FSK 1626/08, WSA w Szczecinie z dnia 20 lipca 2011 r. I SA/Sz 496/11, I SA/Sz 497/11). W Pana opinii darowizna działki budowlanej (działek budowlanych) jak i ich sprzedaż realizowana przez osobę fizyczną, stanowiącej jej majątek osobisty, gdy grunt nie został nabyty w celu jego zbycia, nie jest objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Stoi Pan na stanowisku, iż zarówno z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne rolnik, czy wykonujący wolny zawód. Tym samym jeżeli dana czynność wykonywana jest poza zakresem działań producenta, handlowca (...), to w świetle powołanych wyżej przepisów, z tytułu wykonywania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonywał jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Ponadto w przypadku działalności w zakresie handlu, zamiar dalszej odsprzedaży ujawniony musi być już w momencie nabycia towarów.
Reasumując, uważa Pan, że nie może być uznawana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż i darowizna majątku osobistego, który został nabyty nie w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowania na własne potrzeby. Wobec powyższego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dokonana przez Pana sprzedaż 2 działek oraz planowana sprzedaż i darowizna następnych ww. działek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Stosownie do treści ust. 2 tego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast z treści art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że darowizna jest zrównana z odpłatną dostawą towarów, gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. W przeciwnej sytuacji, darowizna nie jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów i tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.
Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).
W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że 2 marca 2004 r. na podstawie aktu notarialnego nabył Pan z majątku prywatnego z zamiarem wykorzystania na własne potrzeby (nie planował Pan ich sprzedaży), niezabudowane nieruchomości rolne, w tym nieużytki rolne - działki nrX, X i X o łącznej powierzchni 3,3300 ha. Nie jest Pan rolnikiem, a nabyte nieruchomości nie służyły działalności rolniczej. Z uwagi na dużą powierzchnię był Pan zmuszony dokonać podziału działek o nr X i X na 24 mniejsze działki, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego znajdują się na obszarze o wiodącej funkcji rekreacyjno-turystycznej oraz 2 działki przeznaczone pod drogi dojazdowe. W 2008 r. na działki zostały wydane decyzje o warunkach o zabudowy. Dotychczas sprzedał Pan 2 działki. Obecnie 12 działek planuje Pan przekazać w darowiźnie dzieciom (4) i wnukom (8), a pozostałą część sprzedać. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza Pan przeznaczyć na dokończenie swojego budynku mieszkalnego gospodarczego oraz na leczenie. Nie podejmował Pan żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia wydzielonych działek, nie dokonywał uzbrojenia terenu, nie wyposażał podłączał do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i energetycznej, nie podejmował także szczególnych działań marketingowych
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, aby przy sprzedaży wymienionych działek gruntu działał Pan w charakterze handlowca. Zatem dokonując wcześniejszej sprzedaży 2 działek, jak i planując sprzedaż opisanych we wniosku działek oraz dokonując darowizny na rzecz dzieci i wnuków, w tym konkretnym przypadku, będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
Reasumując należy stwierdzić - mając
również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe
Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.
Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań, jedynie wystąpieniem pojedynczych czynności, to nie można przypisać Panu aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Tym samym, w tym konkretnym przypadku dokonana przez Pana sprzedaż, jak i planowana sprzedaż pozostałych działek oraz ich darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe i stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270 ). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 2 MB
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy