Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo z dnia 12 listopada 2003 r. stosownie do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu uprzejmie informuje, że:

Zgodnie z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) podatnicy mają obowiązek prowadzenia ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług zawierającej między innymi dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego.

W ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług podstawę zapisu stanowią przede wszystkim faktury VAT. Podstawę taką mogą również stanowić inne dowody stwierdzające sprzedaż.

Z art. 32 ust. 2 ww. ustawy wynika bowiem, że podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, podatnicy ci, jeżeli nie stosują kas rejestrujących i nie ustalają podatku należnego w oparciu o art. 30 ww. ustawy (proporcjonalny podział sprzedaży), sprzedaż winni udokumentować w jakiś inny sposób, np. wewnętrznymi dowodami sprzedaży, zestawieniami dziennych utargów, itp. Dokumenty te muszą umożliwiać ustalenie prawidłowo przedmiotu i podstawy opodatkowania, stawki podatku od towarów i usług i kwoty podatku należnego.

Jeżeli w oparciu o prowadzone przez podatnika dokumenty można prawidłowo ustalić powyższe dane, to taki sposób dokumentowania sprzedaży nie objętej fakturami VAT jest prawidłowy.