Temat interpretacji

Brak obowiązku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej lokalu mieszkalnego, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (Km ) z dnia 13 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej lokalu mieszkalnego, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży licytacyjnej lokalu mieszkalnego, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dłużnik P.K. (PESEL ) , ul. O. oraz dłużnik M. R. ul. (PESEL ) byli właścicielami nieruchomości udziału 3/4 (należącego do dłużnika P. K. ) oraz 1/4 (należącego do dłużnika M. R. ) nieruchomości lokalowej położonej przy ul. O., o funkcji mieszkalnej, składającej się (zgodnie z informacją od administratora) z jednego pokoju, łazienki i przedpokoju z wnęką kuchenną o łącznej powierzchni użytkowej 26,21 m2, położonej na I piętrze w budynku wielolokalowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności, związany z prawem użytkowania wieczystego gruntu do dnia 12 czerwca 2099 roku, obejmującego działkę ewidencyjną nr 1743, zlokalizowaną w G. przy ul. O. Nieruchomość lokalowa objęta jest księgą wieczystą nr , prowadzoną przez Sąd Rejonowy w G. V Wydział Ksiąg Wieczystych. Dla nieruchomości gruntowej prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w G., V Wydział Ksiąg Wieczystych, księga wieczysta nr Lokal służy celom mieszkalnym. Nieruchomość została sprzedana na licytacji komorniczej w dniu 28 września 2017 r.

Zgodnie z informacją z ZUS G. z dnia . dłużnik P. K. nie prowadzi działalności gospodarczej, dłużnik nie pracuje, brak aktualnych zgłoszeń. Zgodnie z informacją uzyskaną od Naczelnika ... Urzędu Skarbowego w G. z dnia . dłużnik P. K. nie prowadzi działalności gospodarczej.

Dłużnik M.R. w dniu . oświadczył, iż nie pracuje, nie pobiera innych świadczeń. Zgodnie z informacją od Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia . dłużnik M.R. nie prowadzi działalności gospodarczej. Komornik Sądowy pismem wezwał dłużników, a w treści wezwania zawarto stwierdzenie:

Dłużnik obowiązany jest złożyć oświadczenie, czy jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w świetle § 15-17 w zw. z § 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 24 Rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego zawiadomienia po rygorem uznania, że dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W przypadku odpowiedzi twierdzącej dłużnik obowiązany jest w powyższym terminie złożyć kserokopie dokumentów potwierdzających nadanie numerów: NIP oraz REGON (osoba prawna) lub PESEL (osoba fizyczna). Dłużnik do chwili obecnej nie złożył takiego oświadczenia.

Dłużnik nie złożył również oświadczenia w zakresie:

• czy prowadzi działalność gospodarczą,
• czy jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT,
• czy w stosunku do ww. nieruchomości przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,
• czy nie poniósł nakłady przewyższające 30 % wartości początkowej i skorzystał z prawa odliczenia VAT od nakładów,
• jakim celom służy nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego nieruchomości - udziału 3/4 (należącego do dłużnika P. K.) oraz 1/4 (należącego do dłużnika M. R.) nieruchomości lokalowej położonej przy ul. O., o funkcji mieszkalnej, składającej się (zgodnie z informacją od administratora) z jednego pokoju, łazienki i przedpokoju z wnęką kuchenną o łącznej powierzchni użytkowej 26,21 m2, położonej na I piętrze w budynku wielolokalowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności, związany z prawem użytkowania wieczystego gruntu do dnia 12 czerwca 2099 roku, obejmującego działkę ewidencyjną nr 1743, zlokalizowaną w G. przy ul. O., objętej księgą wieczystą nr , podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze licytacji publicznej nieruchomości - udziału 3/4 (należącego do dłużnika P. K.) oraz 1/4 (należącego do dłużnika M. R.) nieruchomości lokalowej położonej przy ul. O., o funkcji mieszkalnej, składającej się (zgodnie z informacją od administratora) z jednego pokoju, łazienki i przedpokoju z wnęką kuchenną o łącznej powierzchni użytkowej 26,21 m2, położonej na I piętrze w budynku wielolokalowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności, związany z prawem użytkowania wieczystego gruntu do dnia 12 czerwca 2099 roku, obejmującego działkę ewidencyjną nr 1743, zlokalizowaną w G. przy ul. O., objętej księgą wieczystą nr , nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. lokalu mieszkalnego), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom, a dotyczące lokalu mieszkalnego. Z wniosku nie wynika, aby lokal był wykorzystywany na cele inne, niż mieszkalne.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, w drodze licytacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z treści wniosku nie wynika, aby dłużnicy wykorzystywali do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przedmiotowy lokal mieszkalny. W opisanej sytuacji dłużnicy nie wystąpią w charakterze podatników. Zatem sprzedaż licytacyjna jest sprzedażą majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania, wobec czego Wnioskodawca (komornik sądowy) nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że przedmiotowa nieruchomość nie jest (nie była) używana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie wynajmu na cele użytkowe lub mieszkaniowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej