Brak prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją inwestycji na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.242.2018.1.WH

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 25.04.2018, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.242.2018.1.WH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją inwestycji na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej: Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina planuje uzyskanie dofinansowania na realizację projektu pn. Budowa infrastruktury rekreacyjnej na terenie Gminy ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (dalej: Projekt).

Gmina rozpoczęła realizację Projektu i planuje pozyskanie środków zewnętrznych uzyskanych w ramach wniosku o dofinansowanie. Przedmiotem Projektu jest zachęcenie mieszkańców lokalnej społeczności do rozwoju aktywności fizycznej i zdrowego trybu życia, jak również umożliwienie najmłodszym bezpiecznej zabawy na świeżym powietrzu. W ramach Projektu zrealizowane zostaną następujące przedsięwzięcia:

  1. Budowa siłowni plenerowej w miejscowości A:
    • Proces budowy siłowni plenerowej obejmie w szczególności roboty przygotowawcze oraz montaż urządzeń przeznaczonych do aktywności sportowej;
  2. Budowa siłowni plenerowej oraz placu zabaw w miejscowości B:
    • Proces budowy siłowni plenerowej oraz placu zabaw obejmie w szczególności roboty przygotowawcze, montaż urządzeń przeznaczonych do aktywności sportowej oraz montaż urządzeń i wyposażenia placu zabaw (przykładowo - karuzeli, ławek oraz huśtawek);
  3. Budowa siłowni plenerowej w miejscowości C:
    • Proces budowy siłowni plenerowej obejmie w szczególności roboty przygotowawcze oraz montaż urządzeń przeznaczonych do aktywności sportowej;
    dalej łącznie jako: Inwestycje.

Efekty zrealizowanych Inwestycji będą ogólnodostępne i przeznaczone do użytku niekomercyjnego, mają one służyć mieszkańcom Gminy oraz osobom odwiedzającym Gminę. Gmina nie ma zamiaru i nie będzie pobierała jakiejkolwiek odpłatności w związku z wykorzystaniem efektów zrealizowanych Inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy nie przysługuje jej/nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Inwestycji.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Inwestycje będą wykorzystywane przez Gminę do realizacji zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych przychodów z wybudowanej w ramach Inwestycji infrastruktury rekreacyjnej, a także nie będzie jej wykorzystywała do wykonywania czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy zdaniem Gminy nie przysługuje jej/nie będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Inwestycji z tego względu, iż Gmina podejmując działania zmierzające do realizacji Inwestycji i nabywając niezbędne towary i usługi nie występuje w charakterze podatnika VAT, a wydatki poniesione na ich realizację nie są/nie będą związane z czynnościami Gminy podlegającymi opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma więc zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, tj. intencje podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów wynika, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek wszelkie czynności, które mają charakter cywilnoprawny i spełniają ww. definicję działalności gospodarczej.

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 1) oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10).

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca planuje uzyskanie dofinansowania na realizację projektu pn. Budowa infrastruktury rekreacyjnej na terenie Gminy ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Wnioskodawca rozpoczął realizację Projektu i planuje pozyskanie środków zewnętrznych uzyskanych w ramach wniosku o dofinansowanie.

W ramach Projektu zrealizowane zostaną następujące przedsięwzięcia:

  1. Budowa siłowni plenerowej w miejscowości A,
  2. Budowa siłowni plenerowej oraz placu zabaw w miejscowości B,
  3. Budowa siłowni plenerowej w miejscowości C.

Efekty zrealizowanych Inwestycji będą ogólnodostępne i przeznaczone do użytku niekomercyjnego. Wnioskodawca nie ma zamiaru i nie będzie pobierał jakiejkolwiek odpłatności w związku z wykorzystaniem efektów zrealizowanych Inwestycji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Inwestycji obejmujących budowę siłowni plenerowej w miejscowości A., budowę siłowni plenerowej oraz placu zabaw w miejscowości B, budowę siłowni plenerowej w miejscowości C.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony. Przedmiotowa Inwestycja, obejmująca budowę siłowni plenerowej w miejscowości A, budowę siłowni plenerowej oraz placu zabaw w miejscowości B, budowę siłowni plenerowej w miejscowości C należy do zakresu zadań własnych, do realizacji których Gmina jest zobowiązana ustawą o samorządzie gminnym. Wnioskodawca wskazuje, że efekty zrealizowanych Inwestycji będą ogólnodostępne i przeznaczone do użytku niekomercyjnego. W rezultacie towary i usługi nabywane w związku z realizacją Inwestycji nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną. Należy zatem stwierdzić, że Gmina wykonując przedmiotowe zadanie inwestycyjne nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Wydatki na ww. Inwestycję, w momencie ich ponoszenia nie będą miały związku z działalnością gospodarczą Gminy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz z czynnościami publicznoprawnymi.

Zatem w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione przesłanki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją ww. inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej