Temat interpretacji

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2) podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy.
Jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy nie posiada w swojej dokumentacji dowodów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ma on obowiązek - w myśl art. 42 ust. 12 ustawy - w prowadzonej przez siebie ewidencji wykazać dostawę jako dostawę na terytorium Polski. Ewentualne późniejsze otrzymanie tych dokumentów upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy).
Stosownie natomiast do przepisu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, przy czym ustawa rozróżnia dwie sytuacje - gdy wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu (eksport bezpośredni), oraz
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu (eksport pośredni).
W obu wskazanych przypadkach stawka podatku wynosi 0% (art. 41 ust. 4 i ust. 11), jednakże ustawa różnicuje warunki, jakie winny zostać spełnione. W przypadku eksportu bezpośredniego stawkę podatku 0% stosuje się pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 6). Przy czy, jeżeli warunek powyższy, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nie otrzymania tego dokumentu w terminie określonym
w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7). Natomiast w przypadku eksportu pośredniego stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu,
w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (art. 41 ust. 11). Brak przedmiotowego dokumentu oznacza obowiązek potraktowania dostawy jako krajowej. Podobnie jak w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zarówno w przypadku eksportu bezpośredniego jak i pośredniego, otrzymanie przez podatnika tych dokumentów
w terminie późniejszym upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji,
w której wykazał dostawę towarów.
Biorąc pod uwagę powyższe zarówno w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych jak i eksportu, jeżeli podatnik we wskazanych wyżej terminach nie otrzymał (nie posiada) wymaganych dokumentów potwierdzających odpowiednio dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej lub wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty obowiązany jest opodatkować dostawę przy zastosowaniu stawki podatku właściwej dla danej dostawy w kraju.
Sposób określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VI ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ogólną zasadą zawartą
w art. 29 ust. 1 przedmiotowej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.
Zatem przedstawione we wniosku stanowisko podatnika w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe - określając podstawę opodatkowania jako obrót będący kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę podatku należnego - Spółka winna naliczyć należny podatek rachunkiem "w stu" przyjmując, że wartość dostawy (kwota należna z tytułu dostawy) jest ceną brutto.