brak możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.542.2018.1.JS

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 12.09.2018, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.542.2018.1.JS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji pn.: , jak i po jej zakończeniu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji pn.: , jak i po jej zakończeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako Jednostka Samorządu Terytorialnego złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pn.: w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, oś priorytetowa VIII. Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, działanie 8.6. Inwestycje na rzecz Rozwoju Lokalnego.

Załącznikiem wymaganym do podpisania umowy o dofinansowanie jest interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług VAT. W związku z tym, iż Gmina jako Wnioskodawca ubiega się o zaliczenie kosztów podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu, i tym samym będzie ubiegała się o dofinansowanie w kwotach brutto, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Gminę odzyskany w całości lub w części, zarówno podczas realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Przedmiotem projektu jest rewitalizacja budynku byłej OSP i adaptacja na świetlicę wiejską oraz rewitalizacja jej otoczenia. Zadanie będzie polegało na wykonaniu: przebudowy istniejącego budynku, zbiornika szczelnego na ścieki i studni wierconej wraz z przyłączeniem do budynku, ogrodzenia nieruchomości, zagospodarowania terenu i budowy siłowni zewnętrznej. Planowane zadanie wynika z Lokalnego Programu Rewitalizacji Gminy na lata 2016-2020. Budynek podlegający przebudowie jest zlokalizowany na działce ewidencyjnej nr 145 w obrębie , gmina , powiat i jest własnością Gminy. Projekt stanowi odpowiedź na zidentyfikowane problemy dotyczące niewystarczającej liczby miejsc spotkań, małej aktywności społeczeństwa, niewystarczającego zagospodarowania terenów zieleni, bezrobocia, a także ma na celu minimalizację zagrożeń wynikających z analizy, która wskazuje na brak aktywności młodych ludzi i starzejące się społeczeństwo. Realizacja projektu poprawi też jakość życia seniorów, umożliwi im większy udział w życiu społecznym, kulturalnym i edukacji. Zapewni również dzieciom i młodzieży zorganizowanej opieki wychowawczej w celu rozwoju osobowości i przeciwdziałanie patologiom społecznym.

Przestrzeń publiczna położona w centrum wsi uzyska nowe funkcje, budynek zaadaptowany zostanie na świetlicę wiejską, a tereny wokół zostaną uporządkowane i zostanie wybudowana siłownia zewnętrzna. Prace obejmą przystosowanie układu funkcjonalno-przestrzennego do wymagań użytkowników, w tym osób niepełnosprawnych. Realizacja działań projektowych przyczyni się do osiągnięcia celu projektu, jakim jest zwiększenie dostępu do usług społecznych i kulturalnych dla społeczności lokalnej zamieszkującej teren sołectwa i okolicznych miejscowości. Przebudowa na potrzeby świetlicy wiejskiej obecnie niewykorzystywanego budynku remizy byłej OSP, pozwoli na wzrost integracji społeczności lokalnych, poprawę jakości ich życia oraz zwiększenie bardziej dostępnej oferty kulturalnej w gminie . Obecnie mieszkańcy wsi nie posiadają miejsca spotkań i żadnej innej infrastruktury kulturalnej, a realizacja operacji służyć będzie zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej.

W wyniku realizacji operacji mieszkańcom sołectwa , jak i pozostałym mieszkańcom Gminy udostępniona zostanie bezpłatnie świetlica wiejska, która stanowić będzie miejsce spotkań mieszkańców oraz centrum organizacji nieodpłatnych wydarzeń kulturalnych i integracyjnych, organizowanych zarówno przez samych mieszkańców, Radę Sołecką oraz Gminne Centrum Kultury. Świetlica wiejska ze względu na swoją dostępność będzie naturalnym miejscem aktywności różnych grup zainteresowań i pasjonatów. Stanowić będzie swego rodzaju centrum aktywności i miejsce integracji członków wspólnoty wiejskiej. Klucz do zamka będzie zawsze na miejscu we wsi np. u Sołtysa. Rada Sołecka wsi sprawować będzie bieżący nadzór i opiekę nad świetlicą, a Gmina ponosić będzie bieżące koszty utrzymania obiektu w zakresie remontów i modernizacji, ogrzewania, dostaw energii elektrycznej i wody, odbioru ścieków i odpadów, ubezpieczenia.

Świetlica wiejska będzie wykorzystywana do działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Gmina nie planuje przekazania prawa własności elementu przebudowanej infrastruktury podmiotom trzecim, ani jego wynajmowania, wydzierżawiania bądź przekazania w celu osiągania korzyści. Gmina po wykonaniu inwestycji nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem świetlicy, dlatego wykonywane przez Gminę zadanie nie będzie ukierunkowane na osiągnięcie dochodu dla Gminy. Operacja będzie przedsięwzięciem niedochodowym a wybudowana infrastruktura będzie dostępna wszystkim zainteresowanym bezpłatnie, zgodnie z regulaminem świetlicy wiejskiej będzie miała charakter niekomercyjny i ogólnodostępny.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawione na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT. Gmina realizując projekt będzie wykonywała zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.), czyli m.in. zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty poprzez realizację prowadzenia spraw z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Tym samym, nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT, gdyż zmodernizowany obiekt będzie dostępny bezpłatnie i na cele nieprzynoszące dla korzystających ani Gminie, przychodów.

W związku z powyższym, Gmina nie będzie mogła odzyskać w całości, ani w części podatku VAT poniesionego na inwestycję jak i na późniejsze wydatki związane z utrzymaniem przebudowanej świetlicy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w powyżej opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym operacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizowaną inwestycją w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji zadania, jak i po zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), Gmina w związku z ww. inwestycją nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT, ani w całości, ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia wydatków na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, nałożonych przepisami krajowymi oraz nie będzie służyła wykonywaniu przychodowej działalności, w tym opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem przebudowanej infrastruktury.

Inwestycja w zakresie rewitalizacji budynku byłego OSP i przyległych terenów w poprzez adaptację na świetlicę wiejską w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, będzie wykonywana i wykorzystywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany, czyli ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 tejże ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek uprawniający do takiego odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż inwestycja opisana w treści wniosku realizowana będzie w ramach zadań własnych Gminy. Wyremontowana infrastruktura będzie służyła zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie ze świetlicy, ani biletowała organizowanych wydarzeń kulturalnych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, nabywając towary i usługi celem realizowania przedmiotowej inwestycji, nie będzie nabywał ich jako podatnik podatku VAT, w ramach swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji zarówno podczas jej trwania, jak i po zakończeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy, wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. inwestycji. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji pn.: , jak i po jej zakończeniu, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej