Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo - zapytanie znak: (...) z dnia 21.07.2004 r. z zakresu podatku od towarów i usług, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia co następuje:

Przedmiot zapytania dotyczy zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zamiany nieruchomości pomiędzy jednostką samorządu terytorialnego, a osobą prawną. Podatnik będący jednostką samorządu terytorialnego prosi o wyjaśnienie:
Czy przeniesienie przez Gminę w trybie zamiany własności nieruchomości, które ze względu na kształt i niewielką powierzchnię nie nadają się do samodzielnego zagospodarowania dla celów budowlanych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535).

Strona stwierdza, że przedmiot zamiany przekazywany przez Gminę stanowią niezabudowane działki, stanowiące w większości wąskie pasy gruntu położone w kompleksie nieruchomości będących własnością osoby prawnej będącej stroną zamiany. W chwili obecnej przedmiotowe nieruchomości nie podlegają ustaleniom obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z obowiązującym do 1 stycznia 2003 r. Miejscowym Planem Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego Miasta zatwierdzonym Uchwałą Rady Miasta położone były w Obszarze Usług Komercyjnych (UC) oraz w Obszarze Tras Komunikacyjnych (TK). Należy zaznaczyć, że ze względu na kształt i niewielką powierzchnię przekazywane przez Gminę w trybie zamiany nieruchomości nie nadają się do samodzielnego zagospodarowania dla celów budowlanych. Ich ewentualna zabudowa mogłaby nastąpić jedynie łącznie z sąsiednimi nieruchomościami. W ocenieStrony, niezabudowane działki, które ze względu na swoje parametry nie nadają się do samodzielnego zagospodarowania nie mogą zostać uznane za budowlane lub przeznaczone pod zabudowę nawet w sytuacji, gdyby istniała potencjalna możliwość uzyskania pozwolenia na ich zabudowę łącznie z nieruchomościami sąsiednimi. Kryteria oceny, czy konkretna nieruchomość może zostać zdefiniowana jako budowlana lub przeznaczona pod zabudowę należy odnieść wyłącznie do samego przedmiotu transakcji, bo to on w istocie stanowi towar, z którego dostawą mogłoby ewentualnie wiązać się powstanie obowiązku odprowadzenia podatku VAT. Za decydujące należy uznać właściwości samej działki a nie cechy, jakie może posiadać w połączeniu z innymi nieruchomościami stanowiącymi odrębny przedmiot własności. Należy zatem uznać, że przeniesienie przez Gminę w trybie zamiany własności wyżej opisanych nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Odpowiadając na zapytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu zatem podlegają zamiany nieruchomości gruntowych - zabudowanych i niezabudowanych - przy czym w przypadku tych ostatnich - jedynie zamiany terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę (o takim charakterze tych gruntów decydować powinien plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru). Podkreślenia wymaga fakt, iż aby zastosować ww. zwolnienie podatkowe koniecznym jest stwierdzenie, że tereny mające być przedmiotem zamiany są terenami niezabudowanymi oraz innymi niż budowlane czy przeznaczone pod zabudowę. Orzekanie w tym zakresie nie należy do organu podatkowego, o czym stanowi ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z dnia 10 maja 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Zatem, jeśli odnośnie przedmiotowych nieruchomości nie ma planu zagospodarowania przestrzennego -obowiązującego, to w odniesieniu do sposobu zagospodarowania terenu, pozostaje jedynie droga ustalenia w formie decyzji administracyjnej. Jeżeli takiej decyzji nie ma, nie można jednoznacznie stwierdzić, że dany teren to teren niebudowlany czy przeznaczony pod zabudowę. W konsekwencji, jedynym rozwiązaniem - biorąc pod uwagę dotychczasowe okoliczności - ze względu na brak określenia statusu tych nieruchomości, zachodzi konieczność zastosowania stawki 22% podatku VAT. Organ podatkowy, nie może się bowiem opierać na domniemanych kategoriach nieruchomości, gdyż jak wskazano wyżej, nie jest to jego właściwość. Natomiast warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego jest jednoznaczność kwalifikacji do danego punktu z art. 43 ustawy o VAT. Tut. Urząd nie może zatem potwierdzić słuszności stanowiska Wnioskodawcy, gdyż nie zawiera ono istotnej przesłanki faktycznej jaką jest status gruntu, który winien być określony aktem prawa miejscowego (plan zagospodarowania przestrzennego).