Temat interpretacji
DECYZJA
Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu Pana zażalenia z dnia 7 kwietnia 2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu z dnia 31 marca 2005r. Nr USI/443-15/28/05 w sprawie odpowiedzi na postawione pytanie prawne, czy sprzedaż nieruchomości w postępowaniu upadłościowym za pośrednictwem komornika sądowego i pod nadzorem sądu, realizowana w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to kto jest płatnikiem tego podatku i od jakiej podstawy opodatkowania należy naliczyć podatek, uznające Pana stanowisko za niezgodne z obowiązującymi przepisami
odmawiam uchylenia oraz zmiany przedmiotowego postanowienia.
UZASADNIENIE
W dniu 20 stycznia 2005r. do Urzędu Skarbowego w Grudziądzu wpłynął Pana wniosek w sprawie wyjaśnienia wątpliwości czy sprzedaż nieruchomości w postępowaniu upadłościowym za pośrednictwem komornika sądowego i pod nadzorem sądu, realizowana w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to kto jest płatnikiem tego podatku i od jakiej podstawy opodatkowania należy naliczyć podatek. Przedstawiając własne stanowisko stwierdził Pan, że komornik dokonujący sprzedaży licytacyjnej nieruchomości wchodzących w skład masy upadłości winien z kwoty uzyskanej w wyniku licytacji dokonać jako płatnik naliczenia i pobrania oraz przekazania na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku od towarów i usług oraz przekazać kopię faktury syndykowi działającemu w miejsce upadłego. Na rachunek masy upadłości winna wpłynąć kwota pomniejszona o podatek VAT oraz koszty postępowania.
Postanowieniem z dnia 31 marca 2005 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grudziądzu uznał, że stanowisko przedstawione w Pana wniosku jest niezgodne z obowiązującymi przepisami.
Pismem z dnia 7 kwietnia 2005 r. złożył Pan zażalenie na ww. postanowienie, wnosząc o jego uchylenie w całości i o rozstrzygnięcie zgodne z Pana wnioskiem. Zarzuca Pan, że postanowienie nie zawiera jednoznacznej odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie.
Uważa Pan, że wniosek wyciągnięty w zaskarżonym postanowieniu, iż skoro komornik działa na "zlecenie" syndyka, to jego pośredniczenie w likwidacji masy upadłości należy uznać za czynności własne syndyka, jest błędny. W myśl ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 z późn. zm.) czynności likwidacyjne masy upadłości zastrzeżone są jedynie dla syndyka i wyłączono tu możliwość "zlecania" czynności likwidacyjnych masy upadłości komornikowi. Natomiast w świetle rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.) niektóre tryby likwidacji majątku masy upadłości zostały zastrzeżone dla komornika na procesowy wniosek syndyka, który nie ma nic wspólnego ze zleceniem. W takiej sytuacji nie wymaga się też dla przeprowadzenia przez komornika określonej proceduralnie czynności tytułu wykonawczego, gdyż wystarczające jest postanowienie o ogłoszeniu upadłości.
Organ odwoławczy na podstawie zebranego materiału dowodowego oraz po ocenie wszystkich argumentów zawartych w złożonym odwołaniu zważył co następuje.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Sprzedaż majątku w toku postępowania upadłościowego nie została wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług a więc jako odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Podatnikiem jest upadły, gdyż na skutek upadłości nie traci on osobowości prawnej ani prawa własności do majątku. Natomiast syndyk obejmuje majątek upadłego, zarządza nim i przeprowadza jego likwidację poprzez sprzedaż ruchomości i nieruchomości wchodzących w skład masy upadłościowej.
Niemniej jednak biorąc pod uwagę okoliczność, że to komornik sądowy dokonał sprzedaży nieruchomości na procesowy wniosek syndyka na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe zauważa się, że przepis art. 118 § 1 tegoż rozporządzenia stanowi, iż nieruchomość, handlowy statek morski lub statek żeglugi śródlądowej, wpisane do rejestru statków, będą sprzedane przez licytację publiczną według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji.
Z kolei z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) wynika, że komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Z kolei § 27 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) stanowi, że komornicy sądowi, o których mowa w art. 758 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), dokonujący na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik.
Analiza powyższych uregulowań prowadzi do wniosku, że komornik sądowy sprzedając w toku postępowania upadłościowego przez licytację publiczną nieruchomość nie wykonuje czynności egzekucyjnych w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego (a w szczególności nie dokonuje sprzedaży towarów na podstawie K.p.c.), lecz jedynie według (w trybie) przepisów tej ustawy. Podstawą prawną czynności komornika sądowego w takich sprawach jest bowiem art. 118 § 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe.
Tym samym organ odwoławczy stwierdza, że komornik sądowy dokonując czynności określonych w art. 118 § 1 ww. rozporządzenia, czyli w toku postępowania upadłościowego nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze wyjaśnia się, że skoro komornik sądowy nie występuje w przedmiotowej sytuacji w roli płatnika podatku od towarów i usług a upadły podmiot pozostaje nadal podatnikiem VAT, to konsekwencją tego stanu rzeczy jest konieczność wykonywania przez syndyka - który reprezentuje upadłego, obowiązków określonych wskazaną ustawą, w tym obowiązku wystawienia faktury VAT, złożenia deklaracji VAT-7 oraz odprowadzenia należnego podatku. Podstawę opodatkowania stanowi, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwota należna z tytułu sprzedaży obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy nieruchomości, pomniejszona o kwotę należnego podatku.
Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej postanowił jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.
Na decyzję tę służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85 - 035 Bydgoszcz, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.