Temat interpretacji

Zastosowanie odwrotnego obciążenia dla usługi świadczonej na rzecz Wnioskodawcy oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych faktur.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odwrotnego obciążenia dla usługi świadczonej na rzecz Wnioskodawcy oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych faktur jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odwrotnego obciążenia dla usługi świadczonej na rzecz Wnioskodawcy oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych faktur. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie własnego stanowiska oraz dowód wpłaty brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca prowadzi firmę świadczącą usługi pod ziemią na rzecz górnictwa pod PKD 09.90.Z Działalność usługowa wspomagająca pozostałe górnictwo i wydobywanie.

W dniu 9 listopada 2017 r. Wnioskodawca podpisał umowę jako jedyny wykonawca na wykonanie robót górniczych z P. Przedmiotem umowy jest Wykonanie ().

Zakres rzeczowy obejmuje:

1. Pobierka spągu na odcinku 10 m przy wejściu MW do max głębokości 1,5 m wraz ze wzmocnieniem obudowy.
2. Montaż i odbiór techniczny do 2 kompletnych przenośników zgrzebłowych lekkich o szerokości rynny 440 mm.
3. Montaż i odbiór techniczny do 2 kompletnych przenośników taśmowych o szerokości taśmy 1000 mm.
4. Demontaż do 2 kompletnych przenośników zgrzebłowych lekkich o szerokości rynny 440 mm i długości nieprzekraczającej 40 m każdy.
5. Wykonanie skrzyżowania magistrali taśmowej z chodnikiem 6w pokład 414/4 przy użyciu MW.
6. Przebudowa wraz z pobierką spągu i odzłomowaniem chodnika 6w pokład 414/4 na długości do 5 m w obudowie Ł() z rozstawem 0,5 m przy użyciu MW.
7. Wykonanie skrzyżowań magistrali taśmowej z chodnikiem taśmowym podkład 417/1 przy użyciu MW.
8. Przebudowa wraz z pobierką spągu i odzłomowaniem do 5 m chodnika taśmowego pokład 417/1.
9. Przebudowa wraz z pobierką spągu i odzłomowaniem magistrali taśmowej na długości do 44 m w obudowie Ł() oraz na długości do 265 m w obudowie Ł().
10. Zabudowa do 309 merów trasy kolejki podwieszanej.
11. Zabudowa do 309 metrów trasy przenośników taśmowych.
12. Montaż 2 rurociągów o średnicy & 159 (p. poż. sprężone powietrze) o długości do 309 m każdego rurociągu.

Prace wykonywane będą systematycznie w trakcie procesu przebudowy pobierki i odzłomowania. Po zakończeniu miesiąca na podstawie protokołu odbioru Wnioskodawca wystawia na rzecz P fakturę skalkulowaną wg 23% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres przedmiotowy umowy mieści się w grupowaniu PKWiU 09.90.11.0 Usługi wspomagające wydobywanie węgla kamiennego.

W dniu 1 grudnia 2017 r. została podpisana umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Firmą A, której przedmiotem jest oddelegowanie, przekazanie pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje. Przy czym ilość potrzebnych pracowników jest uzgadniana na bieżąco. Są oni nadal zatrudnieni w A, a nadzór, kierownictwo nad nimi pełni Wnioskodawca. Umowa ta nie jest umową o podwykonawstwo w rozumieniu art. 647¹ Kodeksu Cywilnego.

Pracownicy Firmy A wchodzą w skład zespołu pracowników Wnioskodawcy i są wyznaczeni do wykonywania poszczególnych zadań z jego pracownikami.

Firma A wystawia comiesięczne faktury uwzględniając ilość przepracowanych roboczodniówek oraz wysokość tzw. dniówki rozliczeniowej na podstawie załączonego protokołu odbioru faktury te zawierają kwotę podatku od towarów i usług (VAT) skalkulowaną według 23% stawki VAT.

Ww. Firma prowadzi działalność gospodarczą, jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W ocenie Wnioskodawcy, zakres rzeczowy przedmiotowej umowy również mieści się w grupowaniu PKWiU 09.90.11.0 Usługi wspomagające wydobywanie węgla kamiennego.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest on zarejestrowany jako czynny płatnik podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo zinterpretował przedstawioną sytuację i zależność pomiędzy firmami, iż nie zachodzi obowiązek odwrotnego obciążenia pomiędzy Wnioskodawcą a Firmą A, która to wystawia fakturę zawierającą kwotę VAT (tj. fakturę niewskazującą na obowiązek odwrotnego obciążenia po stronie Wnioskodawcy lecz na standardowe opodatkowanie VAT) i Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur, na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że Firma A nie jest jego podwykonawcą, a tylko użyczającym swoich pracowników oraz tym, że wszystkie składowe elementy przetargu wykonywane na rzecz P są robotami górniczymi wykonywanymi pod ziemią kopalni uznał on, że nie zachodzi mechanizm odwróconego obciążenia podatkiem VAT, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8, załącznik nr 14 ustawy o VAT.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że biorąc po uwagę, że wszystkie trzy firmy wymienione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są zarejestrowane jako czynni płatnicy podatki VAT, po zakończonym miesiącu Wnioskodawca wystawia fakturę na podstawie protokołu odbioru dla P i na podstawie protokołu rozliczenia otrzymuje on fakturę od firmy A oraz, że wszystkie faktury skalkulowane są według 23% VAT, obliczając należny kwartalnie podatek od towarów i usług Wnioskodawca obniża kwotę podatku VAT należną o kwotę podatku VAT naliczoną z otrzymanych od A faktur na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla prawidłowości opodatkowania danej czynności istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania czynności, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usługi świadczonej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługę będącą przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania danej usługi do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU świadczonej przez Wnioskodawcę usługi) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Ustawa nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Zatem powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca główny wykonawca.

W związku z ww. przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Aby stwierdzić, że w realizacji danej inwestycji uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie na roboty budowlane udzielone głównemu wykonawcy oraz zlecenie na roboty budowlane udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jest firmą świadczącą usługi pod ziemią na rzecz górnictwa pod PKD 09.90.Z Działalność usługowa wspomagająca pozostałe górnictwo i wydobywanie. W dniu 9 listopada 2017 r. Wnioskodawca podpisał umowę jako jedyny wykonawca na wykonanie robót górniczych z P. Przedmiotem umowy jest Wykonanie ().

Zakres rzeczowy obejmuje:

1. Pobierka spągu na odcinku 10 m przy wejściu MW do max głębokości 1,5 m wraz ze wzmocnieniem obudowy.
2. Montaż i odbiór techniczny do 2 kompletnych przenośników zgrzebłowych lekkich o szerokości rynny 440 mm.
3. Montaż i odbiór techniczny do 2 kompletnych przenośników taśmowych o szerokości taśmy 1000 mm.
4. Demontaż do 2 kompletnych przenośników zgrzebłowych lekkich o szerokości rynny 440 mm i długości nieprzekraczającej 40 m każdy.
5. Wykonanie skrzyżowania magistrali taśmowej z chodnikiem 6w pokład 414/4 przy użyciu MW.
6. Przebudowa wraz z pobierką spągu i odzłomowaniem chodnika 6w pokład 414/4 na długości do 5 m w obudowie Ł() z rozstawem 0,5 m przy użyciu MW.
7. Wykonanie skrzyżowań magistrali taśmowej z chodnikiem taśmowym podkład 417/1 przy użyciu MW.
8. Przebudowa wraz z pobierką spągu i odzłomowaniem do 5 m chodnika taśmowego pokład 417/1.
9. Przebudowa wraz z pobierką spągu i odzłomowaniem magistrali taśmowej na długości do 44 m w obudowie Ł() oraz na długości do 265 m w obudowie Ł().
10. Zabudowa do 309 merów trasy kolejki podwieszanej.
11. Zabudowa do 309 metrów trasy przenośników taśmowych.
12. Montaż 2 rurociągów o średnicy & 159 (p. poż. sprężone powietrze) o długości do 309 m każdego rurociągu.

Prace wykonywane będą systematycznie w trakcie procesu przebudowy pobierki i odzłomowania. Po zakończeniu miesiąca na podstawie protokołu odbioru Wnioskodawca wystawia na rzecz P fakturę skalkulowaną wg 23% VAT.

Zakres przedmiotowy umowy mieści się w grupowaniu PKWiU 09.90.11.0 Usługi wspomagające wydobywanie węgla kamiennego.

W dniu 1 grudnia 2017 r. została podpisana umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Firmą A, której przedmiotem jest oddelegowanie, przekazanie pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje. Przy czym ilość potrzebnych pracowników jest uzgadniana na bieżąco. Są oni nadal zatrudnieni w A, a nadzór, kierownictwo nad nimi pełni Wnioskodawca. Umowa ta nie jest umową o podwykonawstwo w rozumieniu art. 647¹ Kodeksu Cywilnego. Pracownicy Firmy A wchodzą w skład zespołu pracowników Wnioskodawcy i są wyznaczeni do wykonywania poszczególnych zadań z jego pracownikami. Firma A wystawia comiesięczne faktury uwzględniając ilość przepracowanych roboczodniówek oraz wysokość tzw. dniówki rozliczeniowej na podstawie załączonego protokołu odbioru faktury te zawierają kwotę podatku od towarów i usług (VAT) skalkulowaną według 23% stawki VAT. Firma A prowadzi działalność gospodarczą, jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy:

1. dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48),
2. jest świadczona przez podwykonawcę,
3. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy,
4. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nabywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na oddelegowaniu, przekazaniu pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje nie została wymieniona przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy. Ponadto, w przedmiotowej sprawie A nie działa względem Wnioskodawcy jako podwykonawca (w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy), ponieważ Wnioskodawca nie świadczy na rzecz P robót budowlanych (wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy).

Zatem skoro nabywana przez Wnioskodawcę usługa nie została wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy jako ta, do której ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia oraz A nie świadczy tej usługi jako podwykonawca, to tym samym nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W konsekwencji, przedmiotowa usługa nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego realizowane jest to świadczenie. Zatem rozliczenie podatku z tytułu świadczonej usługi powinno nastąpić na zasadach ogólnych przy zastosowaniu właściwej stawki podatku.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.

W związku z powyższym fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dostawy towarów lub wykonania usług. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy towarów lub wykonania usługi. Wystawienie faktury należy rozumieć, jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Jak już wcześniej wskazano, usługa nabywana przez Wnioskodawcę od A nie jest objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia. Tym samym faktura wystawiona przez A na rzecz Wnioskodawcy, dotycząca wykonywanej usługi, powinna zawierać stawkę i kwotę podatku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Zatem w sytuacji gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

W analizowanej sprawie przepis art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy nie ma zastosowania, ponieważ sprzedaż usługi przez A na rzecz Wnioskodawcy powinna zostać udokumentowana fakturą zawierającą kwotę podatku. Ponadto, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywana przez niego usługa jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez A dokumentujących nabywaną usługę, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo zinterpretował przedstawioną sytuację i zależność pomiędzy firmami, że nie zachodzi obowiązek odwrotnego obciążenia pomiędzy Wnioskodawcą a Firmą V, która to wystawia fakturę zawierającą kwotę VAT (tj. fakturę niewskazującą na obowiązek odwrotnego obciążenia po stronie Wnioskodawcy lecz na standardowe opodatkowanie VAT) i Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur, na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanami faktycznymi podanymi przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej