Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 21/18 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 21/18. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina planuje sprzedaż nieruchomości, oznaczonej jako działki nr 21/18 o powierzchni 304 m² oraz nr 21/16 (łączna powierzchnia 651 m2). Działka 21/18 powstała wskutek podziału geodezyjnego większej nieruchomości. Na części działki 21/18 znajdował się zbiornik na nieczystości płynne (szambo), który połączony był z instalacją kanalizacyjną w budynkach posadowionych na działce sąsiedniej nr 21/13. Przed podziałem geodezyjnym działka nr 21/18 i działka nr 21/13 stanowiły jedną nieruchomość. Zbiornik ten uwidoczniony jest na mapie. Jednakże we wrześniu 2015 r. szambo zostało odcięte od instalacji kanalizacyjnej w budynkach i zasypane. Pokrycie zbiornika nadal jest widoczne w terenie jest to betonowa płyta. Dodatkowo przez przedmiotową nieruchomość przebiega sieci kanalizacyjna, która została unieczynniona.

Według oceny podatnika zbiornik na nieczystości płynne (szambo) mieści się w zakresie klasy:

PKOB 2420 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Gmina nabyła prawo własności nieruchomości na podstawie decyzji Wojewody stwierdzającej nabycie z mocy prawa mienia komunalnego z dnia 20 lipca 1993 r. Szambo znajdowało się już na działce w momencie nabycia przez Gminę prawa własności.

Działka 21/18 znajduje się na obszarze, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej. Według ustaleń planu przedmiotowa nieruchomość leży na obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem D23 MN. Dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem D23 MN ustala się przeznaczenie: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Rzeczoznawca majątkowy w operacie szacunkowym określił przedmiotową nieruchomość jako nieruchomość gruntową niezabudowaną, opisywany zbiornik nie został wyceniony. Przedmiotem zbycia będzie nieruchomość niezabudowana.

Natomiast w piśmie z dnia 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.) będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał, że działka nr 21/18 przed podziałem geodezyjnym, który miał miejsce w 1983 r. (numery działek miały w tym czasie inne numery) stanowiła jedną działkę z działką 21/13, na której zlokalizowane są budynki mieszkalne, stanowiące własność Gminy. W budynkach tych zlokalizowane są lokale mieszkalne, które od 1995 r. do teraz są objęte umowami najmu z Gminą (czynność zwolniona od podatku). Zbiornik bezodpływowy znajdujący się na działce nr 21/18 był wykorzystywany do odbioru ścieków z ww. budynków mieszkalnych jednakże w 2015 r. szambo zostało odcięte od instalacji kanalizacyjnej w budynkach i zasypane, gdyż budynki podłączono do miejskiej sieci kanalizacyjnej. Aktualnie ww. działka nie jest w żaden sposób wykorzystywana, Gmina planuje sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. Wobec powyższego działka była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Obecnie nieruchomość przygotowywana jest do sprzedaży, wobec tego odpowiadając na pytanie organu działka ta nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Gmina nabyła prawo własności przedmiotowej nieruchomości na podstawie decyzji Wojewody stwierdzającej nabycie z mocy prawa mienia komunalnego z dnia 20 lipca 1993 r. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. działki.

Przez działkę przebiega nieczynna sieć kanalizacyjna, która została unieczynniona w związku z unieczynnieniem zbiornika bezodpływowego (szamba), do którego sieć ta prowadziła.

Sieć i zbiornik stanowią własność Wnioskodawcy. Celem sprzedaży jest sprzedaż gruntu niezabudowanego, nie sprzedaż zbiornika oraz sieci. Obiekt (szambo) zlokalizowany na działce nr 21/18 nie nadaje się do eksploatacji, nie spełnia swojej funkcji i nie będzie przedmiotem sprzedaży.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści: Czy zarówno ww. zbiornik jak i sieć kanalizacyjna stanowią budowle, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn.zm.)? Wnioskodawca odpowiedział, że: Tak.

Z kolei na pytanie tut. Organu o treści: Czy przedmiotowa działka, na moment jej sprzedaży, będzie zabudowana innymi obiektami, które spełniają definicję budynków lub budowli w myśl ww. ustawy Prawo budowlane? Wnioskodawca odpowiedział, że: Nie.

Natomiast na pytanie tut. Organu o treści: Jeżeli obiekty posadowione na nieruchomości na moment jej sprzedaży stanowić będą budynki, budowle lub ich część należy wyjaśnić:

1. czy znajdujące się na nieruchomości zabudowania były przyjęte do użytkowania przez Wnioskodawcę w jego działalności gospodarczej przed transakcją sprzedaży? Jeżeli tak, to czy od momentu przyjęcia ich do użytkowania do momentu transakcji sprzedaży upłynął okres krótszy niż 2 lata?
2. czy przy nabyciu tych budynków, budowli lub ich części przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?
3. czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie ww. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeżeli tak, to:
   • kiedy były one ponoszone?
   • czy wydatki te stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów?
   • czy miał on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?
4. czy opisane we wniosku budynki, budowle lub ich części były udostępniane przez Wnioskodawcę innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najmu, dzierżawy, użyczenia itp.)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne i kiedy obowiązywały?

Wnioskodawca odpowiedział następująco:

Odpowiedzi dotyczą zarówno sieci jak i zbiornika

1. Sieć oraz zbiornik (szambo) znajdujące się na działce nr 21/18 były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w jego działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na działce 21/13, gdyż zbiornik bezodpływowy i sieć znajdujące się na działce nr 21/18 były wykorzystywane do odbioru ścieków z ww. budynków mieszkalnych. Od momentu przyjęcia do użytkowania do momentu transakcji sprzedaży upłynie okres dłuższy niż dwa lata, z tym że od 2015 r., tj. od czasu unieczynnienia zbiornika oraz sieci, obiekty te nie są wykorzystywane gdyż nie spełniają swojej funkcji.
2. Gmina nabyła prawo własności przedmiotowej nieruchomości na podstawie decyzji Wojewody stwierdzającej nabycie z mocy prawa mienia komunalnego z dnia 20 lipca 1993 r. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości. Szambo znajdowało się już na działce w momencie nabycia przez Gminę prawa własności.
3. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, zbiornik bezodpływowy i sieć zostały unieczynnione.
4. Wnioskodawca nie posiada informacji, aby zawierane były jakiekolwiek umowy cywilnoprawne na udostępnianie innym osobom obiektów znajdujących się na działce 21/18. Gmina zawierała jedynie umowę na wykonanie usług wywozu nieczystości płynnych z szamb i dołów kloacznych usytuowanych na terenie nieruchomości Gminy w rejonach M, N i P umowa ta nie dotyczyła konkretnie wywozu nieczystości z szamba na działce nr 21/18, tylko z całego rejonu. Umowa była zawierana na czas określony i trwała do czasu funkcjonowania szamba..

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości oznaczonej jako działka 21/18 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, aktualnie 23% jako dostawa terenów budowlanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina dokonując dostawy nieruchomości, będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast czynność ta w świetle ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy) będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy stawka podatku wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i usług stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalania się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Wobec tego generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W przedmiotowym stanie faktycznym Gmina jest właścicielem nieruchomości, którą przeznaczyła do sprzedaży. Na obszarze, który obejmuje przedmiotową nieruchomość istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z ww. planem nieruchomość ta jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (symbol na rysunku planu D23 MN). Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy opisywana nieruchomość stanowi tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, gdyż grunt ten jest przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Obecnie na opisywanej nieruchomości (działka nr 21/18) znajduje się odcięty od instalacji kanalizacyjnej i zasypany zbiornik na nieczystości płynne (szambo), na gruncie widoczna jest jedynie betonowa płyta stanowiąca pokrycie zbiornika. Aktualnie szambo nie spełnia żadnej funkcji. Działka nr 21/18 jest uzbrojona, a sieć kanalizacji sanitarnej znajduje się w ulicy J.. W ocenie podatnika w przypadku, gdy ewidentnie obiekt nie nadaje się do eksploatacji i nie spełnia żadnej funkcji nie będzie przedmiotem sprzedaży. Dodatkowo istotą transakcji nie jest sprzedaż nieczynnego szamba, lecz sprzedaż nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (wynika to również z wyceny rzeczoznawcy majątkowego). Zatem w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, dotyczące zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części.

W konsekwencji powyższego sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, na której znajduje się odcięty od instalacji kanalizacyjnej i zasypany zbiornik na nieczystości płynne (szambo) z betonową płytą stanowiącą pokrycie zbiornika, należy traktować jako dostawę nieruchomości niezabudowanej, spełniającej definicję terenów budowlanych (art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług). Zatem w ocenie podatnika dostawa nieruchomości opisanej we wniosku będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej aktualnie 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina) czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT planuje sprzedaż nieruchomości oznaczonej jako działki nr 21/18 o powierzchni 304 m2. Działka 21/18 powstała wskutek podziału geodezyjnego większej nieruchomości. Na części działki 21/18 znajdował się zbiornik na nieczystości płynne (szambo), który połączony był z instalacją kanalizacyjną w budynkach posadowionych na działce sąsiedniej nr 21/13. Przed podziałem geodezyjnym działka nr 21/18 i działka nr 21/13 stanowiły jedną nieruchomość. Jednakże we wrześniu 2015 r. szambo zostało odcięte od instalacji kanalizacyjnej w budynkach i zasypane. Dodatkowo przez przedmiotową nieruchomość przebiega sieci kanalizacyjna, która została unieczynniona. Według oceny podatnika zbiornik na nieczystości płynne (szambo) mieści się w zakresie klasy: PKOB 2420 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Szambo znajdowało się już na działce w momencie nabycia przez Gminę prawa własności.

Działka 21/18 znajduje się na obszarze, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej. Według ustaleń planu przedmiotowa nieruchomość leży na obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem D23 MN. Dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem D23 MN ustala się przeznaczenie: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Przedmiotem zbycia będzie nieruchomość niezabudowana.

Zbiornik bezodpływowy znajdujący się na działce nr 21/18 był wykorzystywany do odbioru ścieków z budynków mieszkalnych jednakże w 2015 r. szambo zostało odcięte od instalacji kanalizacyjnej w budynkach i zasypane, gdyż budynki podłączono do miejskiej sieci kanalizacyjnej. Gmina nabyła prawo własności przedmiotowej nieruchomości na podstawie decyzji Wojewody stwierdzającej nabycie z mocy prawa mienia komunalnego z dnia 20 lipca 1993 r. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. działki.

Przez działkę przebiega nieczynna sieć kanalizacyjna, która została unieczynniona w związku unieczynnieniem zbiornika bezodpływowego (szamba), do którego sieć ta prowadziła.

Celem sprzedaży jest sprzedaż gruntu niezabudowanego, nie sprzedaż zbiornika oraz sieci. Obiekt (szambo) zlokalizowany na działce nr 21/18 nie nadaje się do eksploatacji, nie spełnia swojej funkcji i nie będzie przedmiotem sprzedaży.

Przedmiotowa działka, na moment jej sprzedaży, nie będzie zabudowana innymi obiektami, które spełniają definicję budynków lub budowli w myśl ww. ustawy Prawo budowlane.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy dostawa nieruchomości oznaczonej jako działka 21/18 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, aktualnie 23% jako dostawa terenów budowlanych.

Na wstępie należy wyjaśnić, że nie każda czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że dostawa przez Wnioskodawcę działki nr 21/18 będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i dla tej czynności Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec tego powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy na działce nr 21/18 mającej być przedmiotem sprzedaży znajduje się obiekt w postaci zbiornika na nieczystości płynne (szambo), który był połączony z instalacją kanalizacyjną. Jednakże w 2015 r. szambo zostało odcięte od instalacji kanalizacyjnej i zasypane. Ponadto przez działkę przebiega nieczynna sieć kanalizacyjna, która została unieczynniona w związku z unieczynnieniem zbiornika bezodpływowego (szamba), do którego sieć ta prowadziła. Jak wskazał Wnioskodawca celem sprzedaży jest sprzedaż gruntu niezbudowanego, nie sprzedaż zbiornika oraz sieci.

Zatem w celu rozwiania wątpliwości Wnioskodawcy a tym samym udzielenia odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć co będzie przedmiotem sprzedaży, grunt zabudowany czy też niezabudowany.

W związku z powyższymi okolicznościami sprawy, rozpatrując czy unieczynnione (zasypane) i odcięte od instalacji kanalizacyjnej szambo oraz nieczynna sieć kanalizacyjna, które znajdują się na działce nr 21/18 można uznać za budynek, bądź budowlę, należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania.

Na mocy art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę stosownie do art. 3 pkt 3 cyt. ustawy należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powyższych przepisów należy ustalić, czy częściowo lub całkowicie zniszczony budynek bądź budowla spełnia nadal warunki definicji zawartej w ustawie Prawo budowlane. Z powyższych przepisów wynika, że ograniczenia dotyczą w szczególności budynków, budowli które są nimi, jeśli są obiektem budowlanym, który jest trwale związany z gruntem i jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei przy budowlach definicja nie odnosi się do stanu technicznego tychże obiektów, niemniej jednak należy uznać, że w przypadku, gdy analizowany obiekt ewidentnie nie nadaje się do eksploatacji, to nie spełnia on cech budynku, czy też budowli, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Należy przyjąć, że obiekty takie nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone. W konsekwencji, sprzedaż działki, na której znajduje się nieczynne (zasypane) szambo oraz nieczynna sieć kanalizacyjna należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej.

Ponadto, zgodnie z orzeczeniem TSUE w sprawie z dnia 19 listopada 2009 r. sygn. C-461/08, jeżeli przedmiotem dostawy jest grunt, na którym znajduje się budynek lub część budynku przeznaczony do rozbiórki, a dostawa działki następuje z przeznaczeniem na budowę w miejscu starego budynku nowego obiektu, de facto mamy do czynienia z dostawą gruntu niezabudowanego. Istotą tego typu transakcji jest bowiem nie tyle dostawa istniejącego budynku, co samej działki/gruntu, na którym jest on posadowiony.

Z kolei NSA w wyroku z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1375/11 podzielił pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wr 2464/10, że organy podatkowe prawidłowo przyjęły, że celem gospodarczym i ekonomicznym transakcji było dokonanie dostawy prawa użytkowania wieczystego do niezabudowanego gruntu, mimo znajdujących się na tym gruncie budynków, podlegających rozbiórce.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej regulacje oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, znajdujące się na przedmiotowej działce zasypane szambo oraz nieczynna sieć kanalizacji, nie będą stanowić zabudowy przedmiotowej nieruchomości i w konsekwencji, przy dokonywaniu jej dostawy nie będą determinować opodatkowania lub zwolnienia od opodatkowania transakcji.

W związku z tym należy przyjąć, że sprzedaż działki nr 21/18, na której znajduje się wyłączone z użytkowania szambo oraz nieczynna sieć kanalizacji należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej.

Następnie wskazać należy, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powołane wyżej przepisy warunkują możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanych. Jednakże biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie zgodnie z którym sprzedaż działki nr 21/18 należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej przepisy te nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Jak wynika z opisu sprawy działka nr 21/18 znajduje się na obszarze, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, według którego ustala się przeznaczenie: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Tak więc sprzedaż działki nr 21/18 jako przeznaczonej pod zabudowę (zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ze względu na odmienny niż rolny lub leśny ich charakter.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego ww. zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy Gmina nabyła prawo własności nieruchomości, która ma być przedmiotem dostawy, na podstawie decyzji Wojewody stwierdzającej nabycie z mocy prawa mienia komunalnego.

Należy zatem wskazać, że w przypadku nabycia przedmiotowej działki która miała miejsce na podstawie decyzji Wojewody stwierdzającej nabycie z mocy prawa mienia komunalnego nie wystąpił w tym przypadku podatek od towarów i usług. Bowiem w tym przypadku nabycie działki, o której mowa we wniosku, na podstawie przedmiotowej decyzji było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym podatek VAT należny w ogóle nie wystąpił. Tym samym nie można mówić, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, ponieważ nabycie przez Gminę działki nr 21/18 było czynnością wyłączoną spod działania ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca dokonując dostawy działki nr 21/18 nie będzie mógł również skorzystać ze zwolnienia, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ jak wskazano wyżej nie zostały spełnione warunki określone w tym przepisie.

Reasumując, dostawa nieruchomości oznaczonej jako działka 21/18 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg. stawki podstawowej, aktualnie 23% jako dostawa terenów budowlanych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej