Temat interpretacji

Opodatkowanie czynności brokerskich w ramach pośrednictwa ubezpieczeniowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 24 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności brokerskich w ramach pośrednictwa ubezpieczeniowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności brokerskich w ramach pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 24 października 2012 r.) poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W konsekwencji zmian, wprowadzonych na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, do art. 43 tejże ustawy dodany został przepis ust. 14, stanowiący że zwolnienie od podatku nie przysługuje w przypadku świadczenia usług, stanowiących element usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. Trudności interpretacyjne, w odniesieniu do przedstawionego niżej stanu faktycznego, wywołuje określenie elementu usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna (PKD 66.22.Z) i zamierza świadczyć na podstawie umowy o współpracy, usługi brokerskie w imieniu i na rzecz dużej firmy brokerskiej. Przedmiotem jego działalności będą między innymi usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi, a ich klientami. Wnioskodawca nie będzie występował w roli ubezpieczyciela (tj. nie będzie zobowiązywał się do ochrony ubezpieczeniowej i nie będzie zobowiązany do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy). Ponadto nie będzie on występował w roli ubezpieczającego (osoby fizycznej lub prawnej, której życie, zdrowie lub interes majątkowy są przedmiotem ubezpieczenia). Duża firma brokerska podpisywać będzie umowy z klientami (ubezpieczonymi), lecz to Wnioskodawca wykonywać ma wszystkie pozostałe czynności, stanowiące de facto samodzielną usługę pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wystawiać On będzie faktury na należne mu prowizje z tytułu sprzedanych za Jego pośrednictwem polis, które otrzymywać ma w 80%. Pozostałe 20% wynagrodzenia przypadać będzie dużej firmie brokerskiej zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy. Wnioskodawca zdobył niezbędne uprawnienia, posiada zatem status brokera ubezpieczeniowego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 października 2012 r. Zainteresowany wskazał, że nie jest podatnikiem podatku VAT. Czynności, które Wnioskodawca wykonywał będzie w ramach umowy o współpracę z dużą firmą brokerską, określone w treści wniosku jako wszystkie pozostałe czynności obejmują, odpowiednio do treści art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154), czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

W szczególności w ramach umowy o współpracę, zawartej z dużą firmą brokerską, Wnioskodawca zamierza wykonywać czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego - czynności brokerskie na rzecz podmiotu - dużej firmy brokerskiej (nie bezpośrednio na rzecz ubezpieczycieli).

Czynności obejmować będą m.in.:

1. stałe pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia i zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz klientów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,
2. pozyskiwanie klientów poprzez informowanie ich o dostępnych ubezpieczeniach,
3. wykonywanie czynności przygotowawczych, zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia poprzez zbieranie informacji od podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej o przedmiocie ubezpieczenia, zakresie ubezpieczenia, pomoc w wypełnianiu formularzy ubezpieczenia i przekazywanie ich brokerowi,
4. dokonywanie rzetelnej analizy ofert w liczbie wystarczającej do opracowania rekomendacji najwłaściwszej umowy ubezpieczenia i przekazywanie jej brokerowi,
5. wykonywanie czynności związanych z zawieraniem umów ubezpieczenia poprzez kompletowanie gotowych dokumentów ubezpieczenia - polisy oraz wydawanie ich klientom,
6. uczestniczenie w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia poprzez:
7. kalkulowanie i informowanie klientów o wysokości należnej składki ubezpieczeniowej,
8. informowanie klientów o zakresie oraz przebiegu ubezpieczenia,
9. udostępnianie stosownych dokumentów niezbędnych do wykonywania obowiązków związanych z obsługą ubezpieczeniową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy czynności brokerskie w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz na rzecz i w imieniu dużej firmy brokerskiej, są zwolnione od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwolnione z tego podatku zostają usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. Na podstawie art. 43 ust. 13 zwolnienie stosuje się także do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Przepis kolejnego ustępu (art. 43 ust. 14 ustawy) wyłącza jednak możliwość stosowania podstawy zwolnienia z art. 43 ust. 13 w odniesieniu do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41, a więc również pośrednictwa ubezpieczeniowego. W przedstawionym stanie faktycznym, działalność Wnioskodawcy nie może zostać potraktowana jako świadczenie usługi stanowiącej element usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. Powinno się ją uznać za pośrednictwo ubezpieczeniowe sensu stricte. W konsekwencji nie znajdzie zastosowania podstawa wyłączenia z art. 43 ust. 14 ustawy, a usługi świadczone przez Wnioskodawcę zwolnione są z podatku od towarów i usług. Działalność Wnioskodawcy, świadczącego usługi w imieniu i na rzecz dużej firmy brokerskiej, ma bez wątpienia charakter pośrednictwa ubezpieczeniowego sensu stricte. Wnioskodawca posiada status brokera ubezpieczeniowego, dysponuje niezbędnymi uprawnieniami. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż umowy z klientami (ubezpieczonymi) zawiera duża firma brokerska. To Wnioskodawca podejmuje wszystkie pozostałe czynności, składające się na samodzielną de facto usługę pośrednictwa ubezpieczeniowego. Świadczy o tym również sposób rozliczania należności z tytułu prowizji z dużą firmą brokerską. Wnioskodawca otrzymuje, zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy, 80% wynagrodzenia od zawartych za jego pośrednictwem polis, co świadczy o tym iż wykonuje on de facto samodzielną usługę pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeniach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe, TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową.

Z uzasadnienia wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się też próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

Mając na uwadze powyższe należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 11, poz. 66 ze zm.).

I tak, na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

W przepisach art. 3 ust. 3-5 powołanej ustawy, wymienione zostały czynności ubezpieczeniowe, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są:

1. zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), a także wykonywanie tych umów;

1a)zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna);

1. składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów, o których mowa w pkt 1 i 1a;
2. ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa w pkt 1 i 1a;
3. ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeżeli są one bezpośrednio związane z zawieraniem umów, o których mowa w pkt 1 i 1a.

W myśl art. 3 ust. 4 ww. ustawy, czynnościami ubezpieczeniowymi są również:

1. ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz w umowach gwarancji ubezpieczeniowych;
2. wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 1a;
3. przejmowanie i zbywanie przedmiotów lub praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej;
4. prowadzenie kontroli przestrzegania przez ubezpieczających lub ubezpieczonych, zastrzeżonych w umowie lub w ogólnych warunkach ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową;
5. prowadzenie postępowań regresowych oraz postępowań windykacyjnych związanych z wykonywaniem:
1. umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych,
2. umów reasekuracji w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych;

1. lokowanie środków zakładu ubezpieczeń;
2. wykonywanie innych czynności określonych w przepisach innych ustaw.

Natomiast aktem określającym zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych jest ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 ze zm.).

Stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia i jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych (...).

W myśl art. 4 pkt 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej czynnościami brokerskimi, polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż zastosowane w powyższym przepisie pojęcie organizowania i nadzorowania odnosi się wyłącznie do:

• czynności polegających na zawieraniu lub doprowadzeniu do zawarcia umów ubezpieczenia,

• czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz

• czynności polegających na uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów, także w sprawach o odszkodowanie.

Z kolei art. 20 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym wskazuje, iż brokerem ubezpieczeniowym jest osoba fizyczna albo prawna posiadająca, wydane przez organ nadzoru, zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej i wpisana do rejestru brokerów ubezpieczeniowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca niebędący podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna (PKD 66.22.Z) i zamierza świadczyć na podstawie umowy o współpracy, usługi brokerskie w imieniu i na rzecz dużej firmy brokerskiej. Przedmiotem jego działalności będą między innymi usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi, a ich klientami. Wnioskodawca nie będzie występował w roli ubezpieczyciela (tj. nie będzie zobowiązywał się do ochrony ubezpieczeniowej i nie będzie zobowiązany do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy). Ponadto nie będzie on występował w roli ubezpieczającego (osoby fizycznej lub prawnej, której życie, zdrowie lub interes majątkowy są przedmiotem ubezpieczenia). Duża firma brokerska podpisywać będzie umowy z klientami (ubezpieczonymi), lecz to Wnioskodawca wykonywać ma wszystkie pozostałe czynności, stanowiące de facto samodzielną usługę pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Czynności, które Wnioskodawca wykonywał będzie w ramach umowy o współpracę z dużą firmą brokerską, obejmują, odpowiednio do treści art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska). W szczególności w ramach umowy o współpracę, zawartej z dużą firmą brokerską, Wnioskodawca zamierza wykonywać czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego - czynności brokerskie na rzecz podmiotu - dużej firmy brokerskiej (nie bezpośrednio na rzecz ubezpieczycieli).

Czynności obejmować będą m.in.:

1. stałe pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia i zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz klientów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,
2. pozyskiwanie klientów poprzez informowanie ich o dostępnych ubezpieczeniach,
3. wykonywanie czynności przygotowawczych, zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia poprzez zbieranie informacji od podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej o przedmiocie ubezpieczenia, zakresie ubezpieczenia, pomoc w wypełnianiu formularzy ubezpieczenia i przekazywanie ich brokerowi,
4. dokonywanie rzetelnej analizy ofert w liczbie wystarczającej do opracowania rekomendacji najwłaściwszej umowy ubezpieczenia i przekazywanie jej brokerowi,
5. wykonywanie czynności związanych z zawieraniem umów ubezpieczenia poprzez kompletowanie gotowych dokumentów ubezpieczenia - polisy oraz wydawanie ich klientom,
6. uczestniczenie w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia poprzez:
7. kalkulowanie i informowanie klientów o wysokości należnej składki ubezpieczeniowej,
8. informowanie klientów o zakresie oraz przebiegu ubezpieczenia,
9. udostępnianie stosownych dokumentów niezbędnych do wykonywania obowiązków związanych z obsługą ubezpieczeniową.

Zainteresowany będzie wystawiał faktury na należne mu prowizje z tytułu sprzedanych za Jego pośrednictwem polis, które otrzymywać ma w 80%. Pozostałe 20% wynagrodzenia przypadać będzie dużej firmie brokerskiej zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy. Wnioskodawca zdobył niezbędne uprawnienia, posiada zatem status brokera ubezpieczeniowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą kwestii czy wykonywane przez Niego czynności brokerskie na rzecz dużej firmy brokerskiej będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na postawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy, powołane przepisy prawa oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności ubezpieczeniowych. Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. W przedmiotowej sprawie Zainteresowany nie będzie występował w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

Wskazać należy, że czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana będzie z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem, który na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z tego podatku, a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisanej sytuacji wynika, iż między Wnioskodawcą a klientami nie będzie istniał żaden stosunek prawny ubezpieczenia.

Wnioskodawca nie będzie świadczył również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego dotyczą czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie). Działalność pośrednika ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu ubezpieczeniowego. Usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego to usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Mając na uwadze opis sprawy, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Z dokonanej analizy wynika, iż zwalnia się od podatku usługi brokerskie. W ocenie tut. Organu Zainteresowany będzie wykonywał czynności pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Przy czym wskazać należy, że bez znaczenia jest fakt, iż ww. czynności Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz firmy brokerskiej na podstawie umowy o współpracę (nie bezpośrednio na rzecz ubezpieczycieli), bowiem zakres wykonywanych czynności i ich klasyfikacja się nie zmieni nadal będzie wykonywać usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Podsumowując, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy dotyczące pośrednictwa ubezpieczeniowego, stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz firmy brokerskiej będą korzystały ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 43 ust. 14 ustawy w związku z art. 43 ust. 13 ustawy, wykluczający zastosowanie zwolnienia z opodatkowania usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 artykułu 43 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 323 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi