Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.05.2008 r. (data wpływu 02.06.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rabatów udzielanych w ramach programu lojalnościowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.06.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rabatów udzielanych w ramach programu lojalnościowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi program lojalnościowy skierowany do konsumentów nabywających towary lub usługi w sieci kawiarni należących do spółki. Za dokonanie, w dowolnej kawiarni należącej do spółki, każdego zakupu, Uczestnik programu otrzymuje punkty (nazywane coffecoin). Liczba uzyskanych przez uczestnika punktów jest uzależniona od wartości brutto zakupionych przez niego produktów albo usług, tj. od ceny zapłaconej przez uczestnika za dany zakup. Zależność ta polega na istnieniu stałych przeliczników pomiędzy kwotą wydaną na towary lub usługi oferowane przez Spółkę, a liczbą punktów przyznanych uczestnikowi. I tak przykładowo każde wydane przez uczestnika 10 zł oznacza możliwość uzyskania od 5 do 8 punktów.

Punkty naliczane są bezpośrednio po dokonaniu zakupu na specjalnej karcie magnetycznej otrzymanej od spółki przez każdego uczestnika (karty pozostają własnością Spółki). Po zgromadzeniu odpowiedniej liczby punktów uczestnicy mogą wymieniać je na nagrody. Obok nagród rzeczowych w programie przewidziano również nagrody w postaci rabatów na zakup wybranych towarów lub usług w kawiarniach spółki. Uczestnik programu sam wybiera jakiej wysokości rabat chce uzyskać, przy czym za każdy zgromadzony wcześniej punkt uczestnikowi przyznawany jest rabat w kwocie 1 gr. Tak więc jeżeli np. dany towar dostępny w kawiarni Spółki i objęty sprzedażą w ramach programu lojalnościowego kosztuje 10 zł to uczestnik noże np. zakupić go z rabatem 50% (czyli płacąc jedynie 5 zł), jeżeli posiada zgromadzone na swojej karcie magnetycznej co najmniej 500 punktów, przy czym w trakcie transakcji z karty uczestnika odejmowanych jest 500 punktów (jeden punkt za każdy z 500 groszy rabatu).

Udzielenie rabatu dokumentowane jest przez obniżenie kwoty uwidocznionej na paragonie fiskalnym lub fakturze w przypadku, w którym uczestnik programu dokonuje jednorazowo zakupu kilku produktów (np. kawy w cenie 7 zł i ciastka w cenie 3 zł) udzielany rabat obejmuje proporcjonalnie wszystkie produkty. I tak w przypadku wykorzystania rabatu w kwocie 5 zł (50) na paragonie fiskalnym lub fakturze rabat przedstawiany jest w następujący sposób kawa 3,5 zł, ciastko 1,5 zł.

W obecnym kształcie programu lojalnościowego Spółka wykluczyła możliwość uzyskania przez uczestnika programu rabatu w wysokości 100% ceny danego towaru albo usługi. Jednak Spółka rozważa modyfikację regulaminu i mechaniki programu lojalnościowego w taki sposób, aby uczestnik, który posiada odpowiednią liczbę punktów mógł uzyskać rabat na zakup danego towaru lub usługi obejmujący 100 % ceny zakupu. Tak więc jeżeli uczestnik programu skorzystałby z możliwości nabycia towaru albo usługi przy wykorzystaniu 100% rabatu to wówczas transakcja ta byłaby udokumentowana paragonem z kasy fiskalnej, na którym widniałaby cena sprzedaży 0,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest obrót. Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont). Tak więc z punktu widzenia ustawy o VAT rabaty, aby obniżały obrót muszą być:

1. prawnie dopuszczalne,
2. udokumentowane,
3. określone kwotowo.
   
   

Zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym brak ograniczeń prawnych odnośnie kwoty udzielanego rabatu, a więc udzielane rabaty należy uznać za prawnie dopuszczalne. W granicach prawa, podatnik ma prawo swobodnie kształtować swoje operacje gospodarcze, w tym również stosować duże upusty cenowe lub rabaty, w celu osiągnięcia zaplanowanych przez niego korzyści ekonomicznych. Nie ulega wątpliwości, że jakiekolwiek rabaty nie mogą służyć obejściu prawa i unikaniu opodatkowania, dlatego zawsze powinny być uzasadniona ekonomicznie i odpowiadać oczekiwanym korzyściom. Celem organizowanego przez spółkę programu lojalnościowego jest promocja kawiarni należących do spółki, zachęcenie do nabywania sprzedawanych przez te kawiarnie towarów i korzystanie z usług oferowanych w tej sieci kawiarni, czego konsekwencją ma być zwiększenie sprzedaży. Rezultatem programu ma być lojalizacja klientów i zachęcenie ich do stałego nabywania produktów w sieci kawiarni należących do spółki, bowiem im większe kwoty klient przeznacza na zakupy w kawiarni, tym więcej może zdobyć punktów, które z kolei umożliwiają uzyskanie rabatów przy kolejnych zakupach dokonywanych w kawiarniach spółki. Wedle dokonanych przez Spółkę szacunków ekonomicznych wzrost obrotów, będący wynikiem lojalizacji klientów będzie istotnie większy niż sumaryczna kwota udzielonych rabatów. Zarazem jednoznaczne powiązanie kwoty udzielanego rabatu z wysokością wcześniej dokonanych zakupów zapewnia rentowność tego segmentu działalności Spółki. Szacunki dokonane przez Spółkę wskazują również, że Spółka odniesie korzyść ekonomiczną z funkcjonowania programu, nawet jeżeli w zamian za odpowiednio wysoką liczbę punktów uczestnik będzie mógł uzyskać rabat obejmujący 100% ceny kupowanego przez niego towaru albo usługi.

Mechanizm programu lojalnościowego zakłada, że za każdy 1 grosz rabatu na zakup towaru albo usługi uczestnikowi odejmowany jest jeden punkt zdobyty wcześniej przez uczestnika w programie. Tak więc z ekonomicznego punktu widzenia, dla dochodu Spółki nie ma żadnego znaczenia, czy Uczestnik dokona dwa zakupy, z których każdy będzie polegał na zakupieniu napoju w cenie 10 zł przy skorzystaniu z 50% rabatu (czyli za te dwa zakupy Uczestnik zapłaci łącznie 10 zł i wykorzysta 1000 punktów), czy też uczestnik dokona dwa zakupy, z których jeden będzie polegał na zakupieniu napoju w cenie 10 zł przy w skorzystaniu z 100% rabatu i jednorazowym wykorzystaniu 1000 punktów. W każdym wypadku uczestnik nie może uzyskać większej łącznej kwoty rabatu niż wynika to z liczby zdobytych przez niego wcześniej w programie punktów, niezależnie od tego, czy dokona zakupu większej liczby produktów lub usług przy wykorzystaniu mniejszego rabatu, czy też nabędzie jeden produkt przy wykorzystaniu maksymalnego rabatu obejmującego 100% ceny tego produktu. Zgodnie z powyższym, dochód Spółki stanowiący podstawę opodatkowania zostanie zmniejszony dokładnie o tę samą kwotę udokumentowanych rabatów (np. zgodnie z powyższym przykładem o kwotę 10 zł), niezależnie od tego, czy będzie to jednorazowy rabat w wysokości 100% na zakup jednego produktu, czy też np. dwa rabaty w wysokości 50%, na dwa osobne zakupy, dwóch produktów. Przyjęty przez Spółkę sposób dokumentowania udzielonego rabatu oznacza jego uwidocznienie wprost w wystawianych dokumentach sprzedaży: fakturze lub paragonie fiskalnym i polega na zmniejszeniu uwidocznionej kwoty do zapłaty przez klienta. Spółka nie planuje jakiegokolwiek innego sposobu dokumentowania udzielonych rabatów, w szczególności stosowania jakichkolwiek odrębnych wydruków. W ocenie Spółki taki sposób dokumentowania rabatu, wskazujący na kwotę, o jaką pomniejszany jest obrót, jest wystarczający na gruncie art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. Podstawowym założeniem prowadzonego programu lojalnościowego jest istnienie stałego przelicznika pomiędzy punktami a kwotą udzielonego rabatu (każdy zgromadzony punkt oznacza możliwość uzyskania rabatu w kwocie 1 gr) - w każdym więc wypadku rabat wyrażony byłby kwotowo, nawet jeżeli w danym wypadku kwota ta odpowiadałaby wysokością 100% ceny towaru. W tym stanie rzeczy, w ocenie Spółki spełnione są wszystkie przesłanki zastosowania art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 33 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Jednocześnie ust. 4 cyt. artykułu stanowi, iż obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Spółka planuje udzielać uczestnikom programu lojalnościowego rabaty w wysokości 100% ceny danego towaru lub usługi. W takim przypadku uczestnik programu nabywałby więc towar lub usługę nieodpłatnie.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności.

Ponieważ obowiązujące przepisy prawne nie zawierają definicji pojęć rabat, opust, skonto, należy więc posiłkować się definicją określoną w słowniku języka polskiego. Zgodnie z definicjami słownikowymi:

• rabat to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie,

• skonto to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką,

• opust to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych),

• bonifikata to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za obniżoną jakość towaru lub poniesioną stratę.
  
  

Obniżenie przez Spółkę ceny zakupu o 100% na rzecz uczestników programu lojalnościowego nie jest równoznaczne z udzieleniem rabatu. W myśl bowiem art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę sprzedaży zmniejsza się o kwoty m.in. udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont). W przedstawionym zdarzeniu przyszłym natomiast (w wyniku obniżki ceny o 100%) kwota z tytułu sprzedaży nie istnieje, gdyż uczestnik programu nie dokonuje zapłaty za towar lub usługę lecz nabywa go nieodpłatnie (zachodzi nieodpłatne przekazanie rzeczy lub usług). W analizowanym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi więc pomniejszenie obrotów Spółki o wymienione w art. 29 ust. 4 kwoty rabatów, gdyż proponowane przez Spółkę pomniejszenie ceny towaru lub usługi o 100% nie stanowi rabatu.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
  
  

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlega opodatkowaniu) przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Ustęp 4 cytowanego art. 7 definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w jednym roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.
   
   

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 5,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, oraz brzmienie art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy, w myśl którego cytowany wyżej ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Reasumując, oznacza to, że w przypadku gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, od towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania (z uwagi np. na brak możliwości zaliczenia zakupu do kosztów uzyskania przychodów), to przekazanie tych towarów nie stanowi dostawy towarów i nie ma obowiązku opodatkowania tych czynności. Natomiast w przypadku, gdy wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług, które w momencie zakupu służą bezpośrednio wykonywanym czynnościom opodatkowanym (a więc przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego), a następnie przekazane zostaną nieodpłatnie jako nagroda w sprzedaży premiowej takie nieodpłatne przekazanie traktowane jest jak dostawa towarów i będzie rodziło konieczność opodatkowania podatkiem VAT, pod warunkiem, że towary te nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości czy próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 114 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi program lojalnościowy skierowany do konsumentów nabywających towary lub usługi w sieci kawiarni należących do Spółki. Za dokonanie, w dowolnej kawiarni należącej do spółki, każdego zakupu, uczestnik programu otrzymuje punkty (nazywane coffecoin). Liczba uzyskanych przez uczestnika punktów jest uzależniona od wartości brutto zakupionych przez uczestnika produktów albo usług, tj. od ceny zapłaconej przez uczestnika za dany zakup. Zależność ta polega na istnieniu stałych przeliczników pomiędzy kwotą wydaną na towary lub usługi oferowane przez Spółkę, a liczbą punktów przyznanych uczestnikowi.

Punkty naliczane są bezpośrednio po dokonaniu zakupu. Po zgromadzeniu odpowiedniej liczby punktów uczestnicy mogą wymieniać je na nagrody. Obok nagród rzeczowych w programie przewidziano również nagrody w postaci rabatów na zakup wybranych towarów lub usług w kawiarniach spółki. Uczestnik programu sam wybiera jakiej wysokości rabat chce uzyskać, przy czym za każdy zgromadzony wcześniej punkt uczestnikowi przyznawany jest rabat w kwocie 1 gr. W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym oznacza to, że przy przekazaniu uczestnikowi programu nagrody w postaci kanapek, ciastek czy napojów w ramach sprzedaży premiowej, spełniającej wymogi prezentów o małej wartości lub nie spełniającej wymogów prezentów o małej wartości i gdy przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, nieodpłatne przekazanie tych towarów, nie powoduje po stronie Spółki obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem VAT.

Natomiast w przypadku przekazania uczestnikowi programu w ramach sprzedaży premiowej, nagrody w postaci kanapek, ciastek, napojów i koszulek z logo kawiarni, nie spełniającej wymogów prezentów o małej wartości i gdy przy nabyciu tych towarów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów, powoduje po stronie Spółki obowiązek opodatkowania tej czynności podatkiem VAT wg stawki właściwej dla dostawy danego towaru.

Zgodnie bowiem z zasadą neutralności podatku obowiązującą w ustawie o podatku od towarów i usług, podatkowi VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru bez wynagrodzenia, należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyłączeniem drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje bezpośrednio do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z którego wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy podatek VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał odliczeniu w całości lub części, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Podsumowując, na podstawie art. 29 ust. 4 i innych przedstawionych powyżej przepisów cyt. ustawy należy stwierdzić, iż Spółka nie może oferować uczestnikom programu lojalnościowego rabatów w wysokości 100% ceny zakupu towaru lub usługi. Takie rozwiązanie skutkować będzie brakiem kwoty z tytułu sprzedaży, co z kolei uniemożliwi udokumentowanie transakcji paragonem fiskalnym. Ponadto w wyniku takiej transakcji obrót Spółki nie zostanie zmniejszony zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, gdyż faktycznie obrót tu nie wystąpi.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, gdy uczestnik programu lojalnościowego - w wyniku obniżenia przez Spółkę o 100% ceny nabycia towaru lub usługi - nabywa ten towar lub usługę za 0,00 zł - nie mamy do czynienia z rabatem lecz z nieodpłatnym przekazaniem rzeczy lub usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.