Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Przebudowa peronów autobusowych ... - Interpretacja - 0112-KDIL4.4012.55.2018.1.EB

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 06.03.2018, sygn. 0112-KDIL4.4012.55.2018.1.EB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych, remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 2 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych, remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych, remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą (). Wniosek uzupełniono w dniu 2 marca 2018 r. o wskazanie sposobu doręczenia interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat (dalej Wnioskodawca) utworzony został w ramach reformy administracyjnej. Samorząd Powiatu działa na podstawie:

  • ustawy o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r, (tj. Dz. U. z 2017, poz. 1868),
  • uchwały z dnia 28 grudnia 2012 r. Rady Powiatu () w sprawie statutu Powiatu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6, 15 i 19 ustawy powiat wykonuje również określone ustawami zadania o charakterze ponadgminnym oraz zadania z zakresu administracji rządowej.

Powiat ubiegał się o dofinansowanie inwestycji pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych, remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą () na podstawie złożonego wniosku o dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wartość inwestycji to 352 494,01 zł, z czego 63,63% to dotacja z Programu PROW i 36,37% to środki własne.

W kwocie kosztów kwalifikowalnych do dofinansowania ujęto podatek VAT jako koszty kwalifikowalne. Umowę o dofinansowanie podpisano w dniu 9 stycznia 2018 r.

Koszt nadzoru budowlanego () zł. Całkowity koszt inwestycji wynosi () zł razem z podatkiem VAT. Inwestycja jest w trakcie realizacji.

Jednym z warunków projektu jest złożenie wraz z wnioskiem o płatność zaświadczenia z właściwego Urzędu Skarbowego, czy Powiat w odniesieniu do realizowanego zadania ma możliwość odzyskania podatku VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale w zakresie tylko czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższa inwestycja nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym.

Perony autobusowe są i będą udostępniane nieodpłatnie dla wszystkich przewoźników działających na terenie Powiatu tj.: A. na podstawie umów. Z powstałej w ramach projektu infrastruktury będą korzystać nieodpłatnie nie tylko mieszkańcy powiatu, ale i turyści korzystający z komunikacji autobusowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Powiat realizując projekt pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych. remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą () jako organ władzy publicznej zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług może odzyskać podatek VAT w ramach realizacji inwestycji finansowanej z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 ust. l ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Powiat wykonuje również określone ustawami zadania o charakterze ponadgminnym oraz zadania z zakresu administracji rządowej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 6, 15 i 19 ww. ustawy.

Powiat stoi na stanowisku, że podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym wynikający z zakupu towarów i usług realizowanego projektu nie służy czynnościom opodatkowanym, dlatego też nie ma możliwości odzyskania tego podatku w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług roboty budowlane dokonywane w ramach projektu nie służą czynnościom opodatkowanym. W związku z tym Powiat nie ma prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT ani zwrotu zapłaconego podatku VAT.

Powiat jako osoba prawna, która nie prowadzi działalności gospodarczej i nie sprzedaje usług w ramach realizowanej inwestycji, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od zrealizowanej inwestycji. Inwestycja po zrealizowaniu zostanie przekazana dla Powiatowego Zarządu Dróg, jednostce budżetowej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1868, z późn. zm.), Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie:

  • transportu zbiorowego i dróg publicznych (art. 4 ust. 1 pkt 6),
  • porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli (art. 4 ust. 1 pkt 15),
  • utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 4 ust. 1 pkt 19).

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Powiat utworzony został w ramach reformy administracyjnej. Wnioskodawca ubiegał się o dofinansowanie inwestycji pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych, remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą () na podstawie złożonego wniosku o dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (umowa o przyznanie pomocy). W kwocie kosztów kwalifikowalnych do dofinansowania ujęto podatek VAT jako koszty kwalifikowalne.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale w zakresie tylko czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższa inwestycja nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym.

Perony autobusowe są i będą udostępniane nieodpłatnie dla wszystkich przewoźników działających na terenie Powiatu tj.: A. na podstawie umów. Z powstałej w ramach projektu infrastruktury będą korzystać nieodpłatnie nie tylko mieszkańcy Powiatu, ale i turyści korzystający z komunikacji autobusowej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Wnioskodawca ma prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych, remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą ().

Należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że powyższa inwestycja nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym, tym samym towary i usługi nabyte w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W świetle powyższego warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie zostaną spełnione. W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowego działania Powiat nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in., pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Powiat nie spełnia tych warunków, nie będzie miał więc możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. Rozporządzenia.

Podsumowując, Powiat realizując projekt pn. Przebudowa peronów autobusowych wraz z ustawieniem nowych wiat przystankowych. remont chodnika oraz nawierzchni jezdni wraz z towarzyszącą infrastrukturą () jako organ władzy publicznej nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na ww. zadanie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej