W zakresie udokumentowania notą obciążeniową czynności wykonywanych w ramach realizacji projektu w partnerstwie. - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.487.2019.2.AM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19.11.2019, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.487.2019.2.AM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie udokumentowania notą obciążeniową czynności wykonywanych w ramach realizacji projektu w partnerstwie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 22 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 października 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.487.2019.1.AM (skutecznie doręczone 22 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania notą obciążeniową czynności wykonywanych w ramach realizacji projektu w partnerstwie jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania notą obciążeniową czynności wykonywanych w ramach realizacji projektu w partnerstwie.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 22 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 października 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.487.2019.1.AM (skutecznie doręczone 22 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W związku z realizacją projektu w partnerstwie, Szkolenia z zakresu (), nr () współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () w ramach Europejskiego Funduszu Szkoleniowego Wnioskodawca prosi o wydanie stanowiska w poniżej opisanej sprawie, jak prawidłowo rozliczać usługi (szkolenia) wykonywane podczas realizacji projektu.

Umowa nr () została zawarta pomiędzy Urzędem Marszałkowskim Województwa () a Przedsiębiorstwem Handlowym () dalej: A. Zgodnie ze złożonym wnioskiem Przedsiębiorstwo to w projekcie pełni rolę Partnera Wiodącego. Wnioskodawca jest Partnerem.

Celem projektu jest zwiększenie szans na rynku pracy 2 kobiet i 574 mężczyzn z terenu woj. () chcących nabyć umiejętności w zakresie serwisowania i konserwacji samochodów elektrycznych i hybrydowych poprzez wzrost ich wiedzy i umiejętności z zakresu proponowanych szkoleń, dostosowanych do oczekiwań pracodawców w okresie 1 stycznia 2019 r. 31 grudnia 2020 r. Realizacja celu odbywać się będzie poprzez szkolenia zawodowe zakończone dwoma egzaminami: egzaminem kontrolnym wewnętrznym oraz zewnętrznym w Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej oraz certyfikatem, dzięki którym zostanie potwierdzony wzrost kompetencji uczestników projektu.

Partnerem wiodącym projektu jest A, a Partnerem jest Wnioskodawca.

Partner wiodący odpowiedzialny jest za:

  1. reprezentowanie Partnerów przed Instytucją Zarządzającą;
  2. koordynowanie (w tym monitorowanie i nadzorowanie) prawidłowości działań Partnerów przy realizacji zadań, zawartych w projekcie;
  3. zapewnienie udziału Partnerów w podejmowaniu decyzji i realizacji zadań, na zasadach określonych w umowie partnerskiej;
  4. wsparcie Partnerów w realizacji powierzonych zadań;
  5. zapewnienie sprawnego systemu komunikacji z Partnerami, oraz Instytucją Zarządzającą;
  6. zapewnienie prawidłowości operacji finansowych, w szczególności poprzez wdrożenie systemu zarządzania i kontroli
  7. pozyskiwanie, gromadzenie i archiwizację dokumentacji związanej z realizacją zadań Partnerstwa;
  8. przedkładanie wniosków o płatność do Instytucji Zarządzającej celem rozliczenia wydatków w projekcie oraz otrzymania środków na dofinansowanie zadań Partnera
  9. gromadzenie informacji o uczestnikach projektu i ich przekazywanie do Instytucji Zarządzającej;
  10. informowanie Instytucji Zarządzającej o problemach w realizacji projektu;
  11. koordynację działań partnerstwa na rzecz upowszechniania informacji o nim i jego celów;
  12. udzielenie pomocy publicznej zgodnie z obowiązującym prawodawstwem unijnym i krajowym, w tym w szczególności sporządzanie i przedstawianie Prezesowi Urzędu () sprawozdań o udzielonej pomocy publicznej zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 362).

Wnioskodawca jako Partner jest odpowiedzialny za zadania wyznaczone szczegółowo we wniosku tj.:

  1. wynagrodzenie trenera,
  2. organizację szkolenia - koszty licencji, urządzeń technicznych i wyposażenia specjalnego do szkolenia, koszty dojazdu trenera, delegacji,
  3. transport szkoleniowego pojazdu elektrycznego,
  4. wynajem sali szkoleniowej,
  5. wynajem hali warsztatowej,
  6. egzamin wewnętrzny,
  7. egzamin zewnętrzny OKE.

Zgodnie z projektem Partner wiodący otrzymuje środki finansowe na wyznaczone przez siebie konto. Partner z Partnerem Wiodącym musi rozliczać się za realizację działań wynikających z zapisów projektu.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 22 października 2019 r. Wnioskodawca wskazał:

  1. Na pytanie Organu: Czy wszystkie usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu, z których Wnioskodawca będzie rozliczał się i dokumentował do Partnera Wiodącego będą opodatkowane podatkiem VAT, czy wśród tych usług będą także usługi zwolnione z VAT?
    Wnioskodawca odpowiedział: Formą rozliczenia pomiędzy Partnerem Wiodącym, a Partnerem jest nota obciążeniowa. Obie firmy były wpisane do wniosku o dofinansowanie z precyzyjnym wyznaczeniem zakresu czynności w projekcie dla każdej z nich. Dodatkowo w projekcie przyporządkowano środki oddzielnie dla każdej z firm i zamieszczono w tabeli, na realizację celu. Partner wiodący otrzymuje środki finansowe na swoje konto na cały projekt. Konto Partnera Wiodącego jest kontem projektowym do rozliczeń. Po zrealizowaniu i udokumentowaniu działań Partnera wynikających z projektu przekazuje środki Partnerowi na podstawie przesłanej noty, podsumowującej dotychczas zrealizowane działania. Wyjaśnienie szczegółowe: Usługą główną wnioskodawcy jest prowadzenie szkoleń zawodowych z zakresu obsługi serwisowej i konserwacyjnej samochodów elektrycznych i hybrydowych - jako szansa na rozwój edukacji(), zgodnie z założeniem projektu Nr (). Koszt trenera oraz organizacji szkolenia (zapewnienie obiektów zaplecza technicznego w miejscu szkolenia (inne województwo): specjalistycznego sprzętu technicznego, stanowisk poglądowo-diagnostycznych, urządzeń pomiarowych i diagnoskopów, komponentów rzeczywistych, zapewnienie samochodu elektrycznego do czynności praktycznych podczas szkolenia, jest zapewniane i dowożone przez Wnioskodawcę. Samochód do szkoleń (model szkoleniowy do demontażu i montażu podzespołów, badania ich parametrów) oraz pozostały sprzęt jest przywożony na lawecie oraz w przedziale towarowym samochodów. Delegacje oraz koszty towarzyszące delegowania pracownika do innego miasta, z pracownikami są rozliczane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Powyższe działania aktualnie są rozliczane notą obciążeniową wystawianą na partnera wiodącego, który otrzymuje na swoje konto wszystkie środki finansowe na realizację projektu. Należy nadmienić, iż w złożonym projekcie do Urzędu Marszałkowskiego Województwa () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020 założono, iż Wnioskodawca będzie weryfikował przydatność obiektów do realizowanych szkoleń. W tym celu Partner Wiodący przeprowadził postępowanie przetargowe, w którym wyłonił firmę Operatora z terenu woj. () do wyszukiwania potencjalnych miejsc szkoleniowych. Została nią S.C. dalej: B lub Operator Z uwagi na fakt, iż w tych miejscach Wnioskodawca ma prowadzić szkolenia, to logicznym posunięciem było, aby środki przeznaczone dla Operatora na wynajem Sali i hal pod szkolenia były jemu przekazywane przez Wnioskodawcę, gdyż w przypadku niewystarczającej jakości i poziomu miejsc szkoleniowych od razu można reagować u Operatora. Firma Operatora, otrzymuje od Wnioskodawcy przelewy za: wynajem sali, hali i catering na podstawie wystawionej na Wnioskodawcę faktury VAT. Taka forma gwarantuje przejrzystość i należytą jakość zapewnianych miejsc do prowadzenia szkoleń pod wieloma względami.
  2. Na pytanie Organu: Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym?

    Wnioskodawca odpowiedział: Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Ze względu na fakt, iż Usługa Główna, czyli szkolenia są dofinansowane ze środków unijnych w 89,55%, są zwolnione z VAT. Inne dodatkowe usługi świadczone w ramach realizacji usługi głównej przez Wnioskodawcę w ramach projektu również podlegają Usłudze Głównej stawce VAT, więc są zwolnione z VAT (IPPP3/443-194/13-3/IG).
  3. Na pytanie Organu: Na czyją rzecz będą wykonywane świadczenia przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu, na rzecz Partnera Wiodącego czy na rzecz innych podmiotów/osób fizycznych?

    Wnioskodawca odpowiedział: Świadczenia będą wykonywane na rzecz uczestników projektu poprzez Partnera Wiodącego, który dysponuje środkami uzyskanymi w ramach dofinasowania projektu nr () współfinansowanego z Unii Europejskiej z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
  4. Na pytanie Organu: Kto jest bezpośrednim beneficjentem świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją czynności w ramach projektu?

    Wnioskodawca odpowiedział: Zgodnie ze Szczegółowym Opisem Osi Priorytetowych w ramach Działania () Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () grupę docelową stanowią osoby dorosłe, które z własnej inicjatywy zainteresowane są nabyciem, podniesieniem bądź uzupełnieniem kwalifikacji oraz osoby uprawnione do przystąpienia do egzaminu zawodowego z terenu woj. ().
    Grupę docelową stanowi w założeniu 576 osób w wieku dorosłym, zgłaszające z własnej inicjatywy chęć kształcenia formalnego, podnoszenia lub uzupełniania kwalifikacji, ich formalnego potwierdzenia lub uczestniczące z własnej inicjatywy w szkoleniach i kursach w zakresie nabycia umiejętności praktycznych oraz wiedzy teoretycznej przygotowującej do obsługi serwisowej i konserwacyjnej samochodów elektrycznych i hybrydowych. Uczestnikami projektu mogą być zarówno osoby pracujące jak i bezrobotne lub bierne zawodowo. Projekt obejmuje również osoby, które chciałyby się przekwalifikować zawodowo, gdyż rynek pracy potrzebuje takich pracowników, lecz zmiana kwalifikacji zawodowych jest ograniczona ze względu na barierę finansową.
  5. Na pytanie Organu: Przed kim Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie świadczeń, do których jest zobowiązany w związku z udziałem w projekcie?
    Wnioskodawca odpowiedział: Wnioskodawca rozlicza się z umowy z Partnerem Wiodącym, gdyż to on dysponuje środkami pozyskanymi w ramach projektu i on dysponuje kontem projektowym.
  6. Na pytanie Organu: Od kogo Wnioskodawca otrzymuje należności (wynagrodzenie) z tyt. wykonania świadczeń, do których jest zobowiązany w ramach realizacji projektu?

    Wnioskodawca odpowiedział: Wynagrodzenie wypłacane jest przez Partnera Głównego Projektu.
  7. Na pytanie Organu: Jakie rozliczenia z Partnerem Wiodącym Wnioskodawca chce dokumentować poprzez wystawienie noty obciążeniowej? Czy będzie to należność za wykonanie czynności w związku z realizacją projektu, czy inne rozliczenia?

    Wnioskodawca odpowiedział: Nota obciążeniowa będzie uwzględniała:
    • wynagrodzenie trenera prowadzącego szkolenie,
    • koszty organizacji szkolenia,
    • wynajem Sali szkoleniowej, hali warsztatowej i cateringu,
    • specjalistyczne materiały szkoleniowe,

punkty 1, 3 nie wymagają komentarza.

Natomiast punkt 2 - koszt organizacji szkolenia wymaga zdecydowanego uszczegółowienia.

Koszt obejmuje korzystanie z licencji, urządzeń technicznych i specjalistycznego wyposażenia. Firma w swojej bieżącej działalności korzysta już z szeregu licencji zawierających specjalistyczną dokumentację serwisową do poszczególnych samochodów ().

Z dostępnych licencji korzysta się również podczas prowadzenia szkoleń projektowych, jako prezentacja sposobów, metod, tablic, wartości kryterialnych, schematów połączeniowych, możliwości diagnozy, rozwiązań techniczno-technologicznych, budowy, rozmieszczenia komponentów, procedur, postępowania objawowego, postępowania kodowego na podstawie rejestrowanych kodów błędów.

Firma od dawna przygotowywała się na prowadzenie szkoleń objętych obszarem projektu i prowadziła je nawet w fabrykach produkujących komponenty do samochodów elektrycznych. Dlatego na długo przed rozpoczęciem projektu poniosła koszty zakupu samochodu elektrycznego, 2 różne kompletne napędy elektryczne, każdy z nich posiada dwa silniki elektryczne i przekładnię planetarną, cały kompletny moduł mocy (inwerter), rozłącznik bezpieczeństwa, podzespoły baterii wysokowoltowych, alternator odwracalny (rozruszniko alternator), zespół transmisji HV, specjalistyczny tester instalacji wysokowoltowych, testery do diagnozowania samochodów: (), superkondensatory wysokowoltowe, laweta do transportu samochodu elektrycznego, samochód () z hakiem do ciągnięcia naczepy i samochodów wykorzystywanych do ćwiczeń praktycznych.

Aktualnie wymienione wyżej elementy stanowią zorganizowany potencjał techniczny Partnera Projektu, który będzie udostępniany do realizacji szkoleń w ramach projektu.

Oznacza to, że aktualnie nie będzie ponoszony ich koszt zakupu, a obciążenie notą będzie wynikało z udostępnienia sprzętu do szkoleń dla uczestników szkolenia. Tak więc udostępnienie - użyczenie będzie rozliczane w projekcie jako nota obciążeniowa, a nie jako faktura za zakup sprzętu. W obecnej sytuacji nie jest możliwe rozliczenie zakupu licencji, urządzeń technicznych i wyposażenia specjalnego do szkolenia, ponieważ ten sprzęt od dawna jest już zakupiony i użytkowany. Z oczywistych względów nie może być nieodpłatnie udostępniany uczestnikom projektu. Po każdym szkoleniu wymaga czynności kontrolno-konserwacyjnych, załadunku i rozładunku, transportu, dbałości i zabezpieczenia.

Ponadto, rzeczywistym kosztem szkoleń w projekcie są koszty delegacji trenerów, czyli koszty ich dojazdu na miejsce szkolenia, diet oraz koszty ich noclegu. Wnioskodawca odpowiedzialny za profesjonalną realizację szkoleń - ma swoją siedzibę w mieście 1. Szkolenia będą odbywały się na terenie całego Województwa (). Oznacza to, że należy w koszcie organizacji szkolenia uwzględnić dojazd i powrót do miasta 1 pracowników realizujących zadania projektowe. Zgodnie z przepisami prawa pracy, obligatoryjnie należy pracownikowi zapłacić za delegację. Trener nie może codziennie kursować i jeździć np. do miasta 2 oddalonego o 175 km od miasta 1 (miejsce, gdzie odbyły się już pierwsze szkolenia w projekcie) i potem wracać do miasta 1. Musi mieć zapewniony nocleg na miejscu szkolenia, a w związku z tym do kosztów tych należy zaliczyć przysługujące prawem diety.

Dodatkowo rekrutacja i podpisywanie umów jest realizowana na terenie Województwa (), co oznacza, że będą rozliczane koszty związane z załatwianiem spraw formalnych z kandydatami do projektu. Pracownik będzie wyjaśniał zawiłości wynikające z procesu rekrutacji, będzie wykonywał prezentacje i prelekcje w zorganizowanych punktach informacyjnych. W tym celu drugi pracownik jest na stałe zaangażowany w projekt. Koszty wydruku materiałów, umów i koszt eksploatacji drukarki.

Koszty całkowite, są ściśle określone w projekcie na wszystkie działania związane z organizacją szkolenia. Tak więc pozycja w nocie koszt organizacji szkolenia będzie obejmowała jedną zryczałtowaną stawkę i nie będzie można rozliczyć żadnych dodatkowych kosztów, nawet jeżeli rzeczywiste koszty przekroczą przyznany limit.

Specjalistyczne materiały szkoleniowe

Firma opracowała materiały szkoleniowe już wcześniej i jest w ich posiadaniu. Poświęciła czas na ich opracowanie, przygotowanie i wydruk. Materiały zależnie od indywidualnego tematu w formie skryptu lub drukowanej będą udostępnione/użyczone uczestnikom projektu. W obecnej sytuacji nie byłoby możliwe rozliczenie tego wydatku, gdyż nie będą teraz już kupowane i nie da się ich zaprezentować jako poniesiony koszt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ze względu na wykonywane działania w ramach Projektu prawidłową formą rozliczenia się będzie nota obciążeniowa, wystawiona przez Partnera na Partnera wiodącego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłową formą rozliczania się za realizację zadań w zakresie przeprowadzenia szkolenia a w szczególności:

  1. przeprowadzenie szkolenia (wynagrodzenie trenera),
  2. organizację szkolenia - koszty licencji, urządzeń technicznych i wyposażenia specjalnego do szkolenia,
  3. Wynajem sali szkoleniowej,
  4. Wynajem hali warsztatowej,
  5. egzamin wewnętrzny,
  6. egzamin zewnętrzny OKE,

pomiędzy Liderem a Partnerem będzie nota obciążeniowa wystawiona przez Partnera na Lidera.

Wnioskodawca informuje ponadto, że Partner wiodący w umowie o partnerstwie na rzecz realizacji projektu odpowiedzialny m.in. za zapewnienie prawidłowości operacji finansowych, zaznaczył, że rozliczenie następuje na podstawie noty obciążeniowej.

Niemniej jednak, Wnioskodawca chce poznać stanowisko ustawodawcy dla zapewnienia prawidłowości rozliczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie nie będące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a -30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dla określenia, czy dane dotacje mają czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną. W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Limited v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu.

Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym.

W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca włączył się w realizację projektu w partnerstwie współfinasowanego ze środków Unii Europejskiej z Regionalnego Programu operacyjnego Województwa () w ramach Europejskiego Funduszu Szkoleniowego .

Umowa została zawarta pomiędzy Urzędem Marszałkowskim Województwa () a Przedsiębiorstwem Handlowym () (dalej: A). Zgodnie ze złożonym wnioskiem Przedsiębiorstwo to w projekcie pełni rolę Partnera Wiodącego. Wnioskodawca jest Partnerem.

Celem projektu jest zwiększenie szans na rynku pracy ()kobiet i () mężczyzn z terenu województwa chcących nabyć umiejętności w zakresie serwisowania i konserwacji samochodów elektrycznych i hybrydowych poprzez wzrost ich wiedzy i umiejętności z zakresu proponowanych szkoleń, dostosowanych do oczekiwań pracodawców w okresie 1 stycznia 2019 r. 31 grudnia 2020 r.

Realizacja celu odbywać się będzie poprzez szkolenia zawodowe zakończone dwoma egzaminami: egzaminem kontrolnym wewnętrznym oraz zewnętrznym w Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej oraz certyfikatem, dzięki którym zostanie potwierdzony wzrost kompetencji uczestników projektu.

Partner wiodący odpowiedzialny jest za:

  1. reprezentowanie Partnerów przed Instytucją Zarządzającą;
  2. koordynowanie (w tym monitorowanie i nadzorowanie) prawidłowości działań Partnerów przy realizacji zadań, zawartych w
  3. zapewnienie udziału Partnerów w podejmowaniu decyzji i realizacji zadań, na zasadach określonych w umowie partnerskiej;
  4. wsparcie Partnerów w realizacji
  5. zapewnienie sprawnego systemu komunikacji z Partnerami, oraz Instytucją Zarządzającą;
  6. zapewnienie prawidłowości operacji finansowych, w szczególności poprzez wdrożenie systemu zarządzania i kontroli finansowej projektu;
  7. pozyskiwanie, gromadzenie i archiwizację dokumentacji związanej z realizacją zadań partnerstwa;
  8. przedkładanie wniosków o płatność do Instytucji Zarządzającej celem rozliczenia wydatków w projekcie oraz otrzymania środków na dofinansowanie zadań Partnera Wiodącego i Partnerów;
  9. gromadzenie informacji o uczestnikach projektu i ich przekazywanie do Instytucji Zarządzającej;
  10. informowanie Instytucji Zarządzającej o problemach w realizacji projektu;
  11. koordynację działań partnerstwa na rzecz upowszechniania informacji o nim i jego celów;
  12. udzielenie pomocy publicznej zgodnie z obowiązującym prawodawstwem unijnym i krajowym, w tym w szczególności sporządzanie i przedstawianie Prezesowi Urzędu () sprawozdań o udzielonej pomocy publicznej zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 362).

Wnioskodawca jako Partner jest odpowiedzialny za zadania wyznaczone szczegółowo we wniosku tj.:

  1. wynagrodzenie trenera,
  2. organizację szkolenia - koszty licencji, urządzeń technicznych i wyposażenia specjalnego do szkolenia, koszty dojazdu trenera, delegacji,
  3. transport szkoleniowego pojazdu elektrycznego,
  4. wynajem sali szkoleniowej,
  5. wynajem hali warsztatowej,
  6. egzamin wewnętrzny,
  7. egzamin zewnętrzny OKE.

Zgodnie z projektem Partner wiodący otrzymuje środki finansowe na wyznaczone przez siebie konto. Partner z Partnerem Wiodącym musi rozliczać się za realizację działań wynikających z zapisów projektu.

Formą rozliczenia pomiędzy Partnerem Wiodącym a Partnerem jest nota obciążeniowa. Obie firmy były wpisane do wniosku o dofinansowanie z precyzyjnym wyznaczeniem zakresu czynności w projekcie dla każdej z nich. Dodatkowo w projekcie przyporządkowano środki oddzielnie dla każdej z firm i zamieszczono w tabeli, na realizację celu. Partner wiodący otrzymuje środki finansowe na swoje konto na cały projekt. Konto Partnera Wiodącego jest kontem projektowym do rozliczeń. Po zrealizowaniu i udokumentowaniu działań Partnera wynikających z projektu przekazuje środki Partnerowi na podstawie przesłanej noty, podsumowującej dotychczas zrealizowane działania.

Usługą główną Wnioskodawcy jest prowadzenie szkoleń zawodowych z zakresu obsługi serwisowej i konserwacyjnej samochodów elektrycznych i hybrydowych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Ze względu na fakt, iż Usługa Główna, czyli szkolenia są dofinansowane ze środków unijnych w 89,55%, są zwolnione z VAT. Inne dodatkowe usługi świadczone w ramach realizacji usługi głównej w ramach projektu również podlegają zwolnieniu z VAT.

Uczestnikami projektu mogą być zarówno osoby pracujące jak i bezrobotne lub bierne zawodowo.

Projekt obejmuje również osoby, które chciałyby się przekwalifikować zawodowo, gdyż rynek pracy potrzebuje takich pracowników, lecz zmiana kwalifikacji zawodowych jest ograniczona ze względu na barierę finansową.

Wnioskodawca rozlicza się z umowy z Partnerem Wiodącym, gdyż to on dysponuje środkami pozyskanymi w ramach projektu i on dysponuje kontem projektowym.

Wynagrodzenie wypłacane jest przez Partnera wiodącego.

Nota obciążeniowa wystawiona przez Partnera na Partnera wiodącego będzie uwzględniała:

  • wynagrodzenie trenera prowadzącego szkolenie,
  • koszty organizacji szkolenia,
  • wynajem Sali szkoleniowej, hali warsztatowej i cateringu,
  • specjalistyczne materiały szkoleniowe,

Wnioskodawca, posiada zaplecze techniczne, które będzie udostępniał do realizacji szkoleń w ramach projektu.

Oznacza to, że aktualnie nie będzie ponoszony ich koszt zakupu, a obciążenie notą będzie wynikało z udostępnienia sprzętu do szkoleń dla uczestników szkolenia. Tak więc udostępnienie - użyczenie będzie rozliczane w projekcie jako nota obciążeniowa, a nie jako faktura za zakup sprzętu. Ponadto, rzeczywistym kosztem szkoleń w projekcie są koszty delegacji trenerów, czyli koszty ich dojazdu na miejsce szkolenia, diet oraz koszty ich noclegu. Partner odpowiedzialny jest za profesjonalną realizację szkoleń. Szkolenia będą odbywały się na terenie całego województwa. Oznacza to, że należy w koszcie organizacji szkolenia uwzględnić dojazd i powrót pracowników realizujących zadania projektowe. Koszty całkowite, są ściśle określone w projekcie na wszystkie działania związane z organizacją szkolenia. Tak więc pozycja w nocie koszt organizacji szkolenia będzie obejmowała jedną zryczałtowaną stawkę i nie będzie można rozliczyć żadnych dodatkowych kosztów, nawet jeżeli rzeczywiste koszty przekroczą przyznany limit.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ze względu na wykonywane działania w ramach Projektu prawidłową formą rozliczenia będzie nota obciążeniowa, wystawiona przez Partnera (Wnioskodawcę) na Partnera Wiodącego.

W analizowanej sprawie dla uznania, czy dana transakcja podlega udokumentowaniu nota obciążeniową, czy fakturą należy przeanalizować, czy wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenie stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że usługi Wnioskodawcy są dofinansowane ze środków Unii Europejskiej.

Usługa główna tj. szkolenia są dofinansowane ze środków unijnych w 89,55%.

Dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, istotne są szczegółowe warunki jej przyznawania, określające cel, na który ta dotacja jest przeznaczona. Jak już wskazano, kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem. Jak wskazał Wnioskodawca świadczone usługi są dofinansowane, a zatem wynagrodzenie za świadczone usługi, które pochodzi z dotacji niewątpliwie powinno zwiększać podstawę opodatkowania tych usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do stwierdzenia, że za realizację Projektu przedstawionego w złożonym wniosku w całości odpowiada Partner wiodący, który zarządza Projektem. Ponadto Partner wiodący reprezentuje Partnera (Wnioskodawcę) przed Instytucją Zarządzającą, opracowuje i przedkłada wnioski o płatność, koordynuje i nadzoruje prawidłowość działań Partnera. Wszystkie działania Partnera Wiodącego ukierunkowane są na realizację przedstawionego we wniosku projektu w partnerstwie.

Wnioskodawca natomiast, wykonuje usługi organizacji i prowadzenia szkoleń. Wnioskodawca występuje zatem w prowadzonym projekcie jako odrębny podatnik na gruncie ustawy o VAT. Jak wskazał Wnioskodawca za wykonanie czynności związanych z projektem ponosi odpowiedzialność przed Partnerem wiodącym i od niego otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca jako Partner wykonuje zatem czynności związane z projektem na rzecz Partnera wiodącego. Czynności te są bowiem elementem realizowanego przez Partnera Wiodącego Projektu. W związku z wytycznymi Projektu zarządzanego przez Partnera wiodącego Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie ww. szkoleń zakończonych egzaminem, które mają podnieść kwalifikacje zawodowe uczestników tych szkoleń. Zatem w analizowanej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę skonkretyzowanego świadczenia.

Jak wskazano we wniosku, środki finansowe przekazywane Partnerowi (Wnioskodawcy) opisanego Projektu stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez Partnera w związku z wykonywaniem usług ustalonych pomiędzy Partnerem a Partnerem wiodącym oraz wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca na realizację ww. Projektu otrzymuje od Partnera wiodącego środki finansowe, które pokrywają udokumentowane wydatki związane z Projektem. Zatem w przedmiotowej sprawie, otrzymane środki finansowe stanowią wynagrodzenie, mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie zapłatą za świadczenia wykonane przez Wnioskodawcę są środki finansowe (dofinansowanie), które wypłaca Wnioskodawcy Partner Wiodący.

W konsekwencji, otrzymywane przez Wnioskodawcę środki finansowe, które wypłacane są na jego rzecz przez Partnera wiodącego zakwalifikować należy jako wynagrodzenie za świadczone usługi, zwiększające podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym świadczenia wykonywane w ramach Projektu przez Wnioskodawcę finansowane otrzymanym przez Partnera wiodącego dofinansowaniem, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Przechodząc do kwestii dotyczącej obowiązku udokumentowania transakcji sprzedaży usług wykonywanych przez Wnioskodawcę należy wskazać treść art. 106b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Natomiast, w myśl art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
  2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

&‒ jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że skoro jak wykazano powyżej Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w związku z realizacją Projektu wykonuje usługi, za które otrzymuje wynagrodzenie od Partnera wiodącego, prawidłowym dokumentem w zakresie udokumentowania tej transakcji jest faktura.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dokumentowania wykonywanych działań w ramach przedstawionego we wniosku Projektu notą obciążeniową należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia
23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej