Temat interpretacji

W swoim piśmie Spółka wskazała, iż na podstawie art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w 2004 r. zastosowała wskaźnik proporcji wyliczony na podstawie obrotów 2003 roku. Bazując na treści punktu 5, 6 i 7 Spółka ujęła do obrotów wskaźnika samochody używane również w części nie objętej VAT-tem, ze względu na brak ich wyłączeń w podanym zapisie. Realizując art. 91 ustawy obligujący do sporządzenia korekty wskaźnika na podstawie rzeczywistych obrotów za 2004 r. w deklaracji za styczeń 2005 r., Spółka nie zaliczyła obrotów netto samochodów używanych w części nie podlegającej ustawie o VAT, kierując się art. 120 ust. 4, przepis ten określa, że dla towarów używanych postawą opodatkowania podatkiem jest (tylko) marża.
Spółka zastosowała art. 120 ust. 4, ponieważ według niej należy go zastosować przed art. 90, kwalifikując w pierwszej kolejności i oceniając czy dany obrót jest podstawą opodatkowania podatkiem VAT i czy w ogóle podlega ustawie. W przypadku samochodów używanych części nie podlegającej ustawie o VAT nie wlicza się do obrotów netto czynności zwolnionych. Podstawą opodatkowania jest tylko marża i jest wliczana ale do obrotów opodatkowanych.
Ponadto Spółka nie zaliczyła również do obrotów przy wyliczaniu proporcji usług pośrednictwa finansowego uznając je jako sporadyczne, ponieważ ich udział w czynnościach opodatkowanych wynosi zaledwie 1,24%. Przy wartości udziału powyżej 5% Spółka uznałaby obroty jako podstawę danych do wyliczenia wskaźnika proporcji.
W związku z powyższym Spółka nie stosuje wskaźnika proporcji, uznając, iż nie występuje VAT naliczony związany jednocześnie z dwoma grupami czynności tj. od których przysługuje odliczenie VAT naliczonego, jak też z czynnościami od których takie odliczenie nie przysługuje. Kwota VAT naliczonego związana jest jedynie z czynnościami, od których przysługuje prawo do obniżenia VAT należnego i kwota VAT odliczana jest w całości.
Ponadto w kolejnym piśmie z dnia 06.04.2005 r. Spółka poinformowała, iż świadczone przez Nią usługi finansowe dotyczą:
pośrednictwa w udzielaniu kredytów PKWiU 67.13.10-00.10,
pośrednictwa w zawieraniu umów ubezpieczeniowych PKWiU 67.20.10,
jako takie są to według Podatnika usługi sporadyczne, o których mowa w art. 90 ust. 6 ustawy o VAT. Wskazując na sporadyczność tych usług Spółka dodatkowo poinformował, że w okresie od maja do grudnia 2004 r. wystąpiło 1385 szt. transakcji ogółem, natomiast transakcji związanych z usługami finansowym 13 szt. Udział ilościowy usług finansowych w transakcjach ogółem wynosi 0,94%. Średnio na 1 miesiąc w 2004 r. przypada 1,6 szt. transakcji usług finansowych.
Ponadto poinformowano, że większość poniesionych przez Spółkę wydatków w okresie od maja do grudnia 2004 r., a co za tym idzie podatek naliczony dotyczył działalności podstawowej prowadzonej w tym okresie, natomiast w odniesieniu do usług finansowych od maja do grudnia 2004 r. Spółka poniosła znikome wydatki kosztowe, co przedstawia się w sposób następujący:
ogółem wydatki związane z działalnością podstawową: 632.286,64 zł,
wydatki związane z usługami finansowymi : 81,97 zł.
Biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny wyjaśniam co następuje:
Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr54, poz. 535 ze zm., zwanej dalej w skrócie ustawą o VAT), utrzymują generalną zasadę - obowiązującą już pod rządami poprzedniej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) - iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte przez niego towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).
Konsekwentnie, w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT ustalono, iż jeżeli podatnik wykonuje zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje wówczas obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa wyżej, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego - podobnie jak pod rządami poprzedniej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 90 ust. 10. Proporcję, o której mowa wyżej, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo - art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Proporcje określa się procentowo w stosunku rocznym, na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja - art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, zatem na rok 2004 r. będzie to proporcja ustalana na postawie obrotów za rok podatkowy 2003, natomiast na rok 2005 za rok 2004, miesiące od maja do grudnia 2004 r. - art. 163 ustawy o VAT.
Zgodnie zaś z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. W myśl natomiast art. 120 ust. 4 cytat: "W przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku."
Ponadto w ustępie 6 art. 90 ustawy o VAT czytamy, cytat: "Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku Nr 4 w poz. 3 (dot. usług pośrednictwa finansowego z wyłączeniami), w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie." W powołanym przez ww. normę prawa załączniku Nr 4 poz. 3 wskazano:
"Usługi pośrednictwa finansowego z wyłączeniem:
1) działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2) usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3) usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4) usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-10.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, (...)."
Ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jakim jest ustawa o VAT, jak również rozporządzeniach wykonawczych, nie dokonał sprecyzowania co konkretnie należy rozumieć pod pojęciem "dokonywane sporadycznie", w takim przypadku zasadnym jest przyjęcie znaczenia słownikowego słowa "sporadycznie", które zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN z 1996 r., tom III R-Z, str.278 - oznacza "zjawiający się, występujący rzadko, od czasu do czasu, nieregularnie, sporadyczne błędy, zjawiska, sporadyczne wypadki". Ustawowe pojęcie "dokonywane sporadycznie", należy zatem rozumieć jako odnoszące się do działalności nie mające charakteru podstawowej działalności podatnika, dotyczące sytuacji występujących rzadko, nieregularnie, zatem nie stanowiących celu samego w sobie prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.
Ponadto w świetle aktualnego orzecznictwa, zgodnego z praktyką unijną za sporadyczne należy uznać takie transakcje, których realizacja nie powoduje istotnego zaangażowania aktywów firmy.
W świetle tak zaprezentowanych wyjaśnień Strony, dotyczących stanu faktycznego omawianego zagadnienia oraz wyżej przytoczonych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Spółka w sposób prawidłowy dokonała określenia wielkości uzyskanego przez Nią obrotu w 2004 r. z tytułu sprzedaży używanych samochodów poprzez:
1) przyjęcie do wielkości obrotu zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT wielkości marży,
2) doliczenie marży przy ustalaniu proporcji za 2004 r. do obrotów opodatkowanych,
3) uznanie świadczonych w 2004 r. usług pośrednictwa finansowego w zakresie:
- usług pośrednictwa w udzielaniu kredytów PKWiU 67.13.10-00.10,
- pośrednictwa w zawieraniu umów ubezpieczeniowych PKWiU 67.20.10,
jako usługi świadczone sporadycznie, których zgodnie z przepisem art. 90 ust. 6 ustawy o VAT nie wlicza się do proporcji o której stanowi art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
Jednocześnie należy nadmienić, iż w odniesieniu do świadczonych przez Spółkę od maja do grudnia 2004 r. usług finansowych, przy uznaniu ich jako świadczone sporadycznie uwzględniono przede wszystkim fakt, iż wysokość zaangażowanych przez Spółkę aktywów w związku z jej prowadzeniem miała znikomy udział w ogólnej wysokości poniesionych wydatków, które generalnie związane były z działalnością podstawową, co ustalono na podstawie przedstawionego przez Podatnika zestawienia wydatków za ww. okres. Mając zatem na uwadze powyższe, zasadnym było uznanie takiego działania Podatnika, jako dokonywane sporadycznie, o czym stanowi art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.
Analogicznie do powyższego należy stwierdzić, iż z uwagi na nie występowanie w przedmiotowym przypadku podatku naliczonego związanego z dwoma grupami czynności tj. od których przysługuje odliczenie VAT naliczonego, jak też z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje zasadnym było nie dokonywanie przez Spółkę wyliczania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego według stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.