Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego. - Interpretacja - 0115-KDIT1-2.4012.526.2018.1.AP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 22.08.2018, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.526.2018.1.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zakończyła realizację zadania inwestycyjnego pn.: ,, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach działania 1.1. Rozwój infrastruktury drogowej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. W ramach przedmiotowej inwestycji wybudowano jezdnie i chodniki z kostki betonowej pol-bruk i masy mineralno-bitumicznej na ulicach: o łącznej powierzchni 16.088 m2 i długości 4822 mb. Przełożono nawierzchnie chodników i krawężniki na ul. . o łącznej powierzchni 1056 m2 i długości 1319,10 mb. Kompleksowo oznakowano poziomo i pionowo drogi. Założono kanalizację deszczową pcv 200 (przykanaliki), wpusty betonowe 500 oraz studnie betonowe 1200 w ul. . Założono kanalizację deszczową (przykanaliki) łącznie na 51,70 mb. Zamontowano 14 szt. wpustów betonowych oraz 4 szt. studni betonowych. Przebudowano także 35 szt. wpustów betonowych w kanalizacji przy ul.... Wykonano także w kanalizacji sanitarnej (przykanalik) o długości 5,10 mb i studnię pcv 400 w ul. B. W wyniku wdrożenia przedmiotowego przedsięwzięcia nastąpiła poprawa stanu techniczno-użytkowego nawierzchni ulic i chodników przeznaczonych do ruchu kołowego i pieszego oraz usprawniono system odprowadzania wód opadowych. Dzięki realizacji projektu w obrębie osiedla zwiększyło się bezpieczeństwo użytkowników dróg, zarówno pieszych, jak i zmotoryzowanych. W całym obszarze oddziaływania projektu wprowadzona została organizacja ruchu, która pozwoliła na uporządkowanie ruchu drogowego w obrębie osiedla. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 86 i 650, z późn.zm.), wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami. Jednostki organizacyjne wchodzące w skład struktury Gminy tj.:

  1. Urząd Miasta,
  2. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej,
  3. Przedszkole Miejskie Nr,
  4. Przedszkole Miejskie Nr ,
  5. Szkoła Podstawowa Nr ,
  6. Szkoła Podstawowa Nr ,
  7. Szkoła Podstawowa Nr ,
  8. Gimnazjum Nr ,
  9. Ośrodek Sportu i Turystyki,
  10. C.,
  11. Z.

Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, czyli wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę, a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i zakładami budżetowymi mają charakter wewnętrzny. W związku z powyższym Miasto zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na ,,.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miasto ma możliwość odzyskania podatku VAT, jeśli brak jest czynności opodatkowanych i nie zaliczany był podatek naliczony wynikający z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów po dokonaniu centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, bowiem nie wykonywało i wykonywać nie będzie czynności opodatkowanych w związku z przedmiotową inwestycją i nie zaliczył podatku naliczonego, wynikającego z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów. Podatek naliczany jest jedynie od wieczystego użytkowania gruntu i sprzedaży mienia komunalnego. W ramach zrealizowanego projektu Miasto nie będzie podpisywać umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Rozdział 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.) normuje przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze
źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższa kwestia w analogiczny sposób uregulowana była:

  • od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.),
  • od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.),
  • od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.),
  • od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. w rozdziale 10 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 2012, poz. 1336, z późn. zm.),
  • od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. w rozdziale 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż planowane wydatki w ramach projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje, prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej