Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 14.05.2004 r. (data wpływu do tut. urzędu 14.05.2004 r.) informuje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Toyota o dopuszczalnej ładowności 1.000 kg i liczbie miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy - 3, dla którego nie posiada świadectwa homologacji.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z dnia 05.04.2004 r.) obowiązującego od 1 maja 2004 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 cyt. ustawy są samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

(DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność; n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy).

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz ilość miejsc (siedzeń) określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Z powyższego przepisu jednakże nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy, co w konsekwencji pozbawiałoby prawa odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa silnikowego, oleju napędowego bądź gazu wykorzystywanego do napędu takiego samochodu. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.

Zatem stanowisko podatnika w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.