Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 15.12.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 28.12.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 15.12.2005r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Parafia ... działa na podstawie ustawy z dnia 13 maja 1994r. o stosunku Państwa do Kościoła ... w Rzeczpospolitej Polskiej. W wyniku działania dekretu z dnia 26.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. z 1945r. Nr 50 poz. 279) Parafia utraciła własność nieruchomości położonych na terenie Warszawy. W trakcie postępowania administracyjnego toczącego się w trybie art. 34 ustawy z dnia 13 maja 1994r. o stosunku Państwa do Kościoła ... w Rzeczpospolitej Polskiej, w zamian za utraconą nieruchomość Parafia otrzymała niezabudowane nieruchomości w Warszawie.Działając na mocy uchwały Ogólnego Zebrania Zboru, Parafia zawarła przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości niezabudowanych na rzecz osoby prawnej. Nieruchomości położone są na terenie, na którym obecnie nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, nie ma też decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W miejscowym Planie Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego, który utracił ważność w dniu 31.12.2004r. nieruchomości były przeznaczone pod zabudowę.

W opinii Wnioskodawcy nie prowadzi on działalności gospodarczej, jak również sprzedaż tejże nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej w myśl ustawy o podatku od towarówi usług z dnia 11 marca 2004r., tym samym nieruchomość ta nie jest związana z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 13 maja 1994r. o stosunku Państwa do Kościoła ... w Rzeczpospolitej Polskiej, zatem przy umowie sprzedaży w/w nieruchomości została ustalona cena bez naliczania podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 w/w ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnychw sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak wynika z powyższego działalnością gospodarczą dla celów VAT nie jest tylko profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły (stały), lecz również działalność realizowana sporadycznie, a nawet jednorazowo w sytuacji wskazującej na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Przy określeniu pojęcia "częstotliwy" należy powołać się na definicję pojęcia zawartą w Słowniku Języka Polskiego według którego częstotliwy to "następujący raz po raz, jeden po drugim, często, wielokrotnie (...), czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają". Tut. organ podatkowy uznał, iż w przedmiotowej sprawie zbycie przedmiotowych nieruchomości podlega uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług. Strona zbywa kilka nieruchomości, a przy równoczesnym wykonywaniu innego rodzaju działalności z której odprowadzany jest podatek VAT (Strona rozlicza się z podatku VAT), nawet jednorazowo wykonana czynność sprzedaży nieruchomości powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarówi usług. Jednakże tutejszy organ podatkowy zaznacza, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawyo podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani wydane na jej podstawie akty wykonawcze nie precyzują, jakie grunty należy uznać za tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Wyżej wymienione pojęcia nie zostały zdefiniowane również w regulującejzasady kształtowania polityki przestrzennej ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm), ani w normującej działalność obejmującą sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych ustawie z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. Z 2003r., Nr 207, poz. 2016 ze zm). Celem określenia, czy dany grunt jest terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę niezbędne jest jednak odwołanie się do zawartych w tych ustawach przepisów. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie zagospodarowania przestrzennego, którego sporządzanie i uchwalanie należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej przez wójta, burmistrza, lub prezydenta miasta. Zatem jeżeli podmiot dokonujący sprzedaży gruntu nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego należy określić sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu poprzez decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jeśli istnieje stary, nieobowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego i grunty będące przedmiotem sprzedaży widniały w nim jako budowlane bądź przeznaczone pod zabudowę wówczas należy się spodziewać, że takie przeznaczenie zostanie zdefiniowane również w decyzji określającej warunki zabudowyi zagospodarowania terenu. Należy domniemywać, że stan ten nie ulegnie zmianie przy tworzeniu nowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zbyciem nieruchomości, dla której obecnie nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, nie ma też decyzjio warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W miejscowym Planie Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego, który utracił ważność w dniu 31.12.2004r. nieruchomości były przeznaczone pod zabudowę. Z uwagi na powyższe tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku,iż takie przeznaczenie zostanie zdefiniowane również w decyzji określającej warunki zabudowyi zagospodarowania terenu, a ponadto nie należy się spodziewać, że stan ten ulegnie zmianie przy tworzeniu nowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zatem w opinii tutejszego organu podatkowego zbycie przedmiotowych nieruchomości nie podlega zwolnieniu od podatkuod towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Strona od sprzedaży przedmiotowych nieruchomości winna zapłacić podatek od towarówi usług.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.