Temat interpretacji

W zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu - Remont budynków mieszkalnych należących do Wspólnoty Mieszkaniowej

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu w dniu 17 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Wspólnota mieszkaniowa ) przystąpił do realizacji projektu pod nazwą Remont budynków mieszkalnych należących do Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. obejmujący demontaż i utylizację płyt zawierających azbest z wymianą docieplenia ścian zewnętrznych (umowa nr ).

W ramach projektu przewidziany jest remont budynków mieszkalnych należących do wspólnoty, obejmujący demontaż i utylizację płyt zawierających azbest wraz z odtworzeniem elewacji, polegającej na wymianie docieplenia ścian zewnętrznych. Wydatki kwalifikowane Projektu pokrywane są w wysokości 63,07% kosztów kwalifikowanych ze środków europejskich (EFRR) oraz 36,93% poprzez wkład własny Beneficjenta (koszty kwalifikowane i niekwalifikowane).

Głównym problemem w jest duża ilość materiałów zawierających azbest, stanowiących izolację wielorodzinnych budynków mieszkalnych. Zgodnie z Programem usuwania azbestu z terenu W do roku 2032, łączna ilość odpadów zawierających azbest (w tym płyty azbestowo cementowe) w . na nieruchomościach osób fizycznych to 35 Mg, a podmiotów prawnych to 2966 Mg.

Szczególnie dużą ilość płyt azbestowo-cementowych stanowią okładziny wielorodzinnych budynków mieszkalnych w mieście, będących własnością wspólnot mieszkaniowych. Stan techniczny tych elementów budynków, wybudowanych kilkadziesiąt lat temu, jest bardzo zły i wymaga pilnych prac zapobiegających ich oddziaływaniu.

Do szczegółowych problemów w tym zakresie należą m.in. postępująca degradacja elementów konstrukcyjnych i okładzin zawierających azbest, szkodliwy wpływ pylenia azbestu na zdrowie użytkowników i osób postronnych, techniczny brak możliwości uzupełniania ubytków w elementach zawierających azbest oraz niska efektywność energetyczna budynków z okładzinami cementowo-azbestowymi.

Celami bezpośrednimi projektu są m.in. usunięcie niebezpiecznych dla zdrowia i życia mieszkańców materiałów ze środowiska zamieszkania, zwiększenie efektywności energetycznej zabudowy mieszkaniowej oraz dostosowanie do przepisów prawa.

Realizacja założonych celów będzie miała pozytywny i bezpośredni wpływ na poprawę warunków środowiskowych i ekonomicznych mieszkańców miasta, a także na atrakcyjność modernizowanego obszaru oraz świadomość społeczną. Zgodnie ze Strategią Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych (ZIT) jedną z pozostałości po dynamicznej industrializacji i związanej z nią urbanizacji jest nagromadzenie budynków wykonanych w technologiach wykorzystujących azbest. Usuwanie azbestu warunkowane jest w pierwszej kolejności barierami finansowymi po stronie właścicieli nieruchomości. Działania dotyczące postępowania z wyrobami zawierającymi azbest, wynikają z procedur ustawowych będących efektem procesu dostosowania prawa dotychczas obowiązującego w Polsce do wymogów UE.

Realizując projekt, Wspólnota Mieszkaniowa, jako podmiot nie będący czynnym podatnikiem VAT, nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT, zatem podatek od towarów i usług naliczony w trakcie realizacji całego projektu uznany jest za wydatek kwalifikowany.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, wspólnota wykonuje czynności wyłącznie na cele mieszkaniowe, jest zatem zwolniona podmiotowo z podatku VAT. Spełnia także warunki zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 113 ust. 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, Wspólnota mieszkaniowa w zakresie realizowanego projektu pod nazwą , ma prawne możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, związanego z dokonywanymi w projekcie zakupami?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota przy ul. nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

Wspólnota stoi na stanowisku, że wszelkie wydatki ponoszone w ramach realizacji projektu pn. , nie uprawniają do odliczenia naliczonego w fakturach podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone w ustawie o VAT warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przy czym stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, jeśli nabyte towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Tak więc warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Stosowanie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca (Wspólnota Mieszkaniowa) przystąpiła do realizacji projektu pod nazwą . W ramach projektu przewidziany jest remont budynków mieszkalnych należących do wspólnoty, obejmujący demontaż i utylizację płyt zawierających azbest wraz z odtworzeniem elewacji, polegającej na wymianie docieplenia ścian zewnętrznych. Realizując projekt, Wspólnota Mieszkaniowa, jako podmiot nie będący czynnym podatnikiem VAT, nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, wspólnota wykonuje czynności wyłącznie na cele mieszkaniowe, jest zatem zwolniona podmiotowo z podatku VAT. Spełnia także warunki zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 113 ust. 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze opis sprawy i powołane przepisy, w związku z realizacją ww. projektu Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków dotyczących przedmiotowego projektu. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i w związku z tym wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania zwrotu różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku od ww. projektu na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie kosztu kwalifikowanego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej