brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.255.2019.2.MH

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 18.07.2019, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.255.2019.2.MH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 19 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 19 czerwca 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o podpis.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W roku 2019 Gmina będzie ubiegać się o dotację na demontaż i usuwanie pokryć dachowych cementowo-azbestowych (odpadów azbestowych) z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy. Dotacja pochodzić będzie ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wymagane jest przedłożenie interpretacji indywidualnej, co do braku możliwości odliczenia podatku VAT przez Gminę.

Dotacja z WFOŚiGW wynosić będzie do 90% kosztów całkowitych, pozostała część pochodzić będzie z własnych środków Gminy, pochodzących z wpływów za użytkowanie środowiska. Demontaż i utylizacja pokryć dachowych cementowo-azbestowych (odpadów azbestowych) zostaną zlecone specjalistycznej firmie. Wnioski o demontaż i usunięcie pokryć dachowych cementowo-azbestowych zainteresowani mieszkańcy złożyli do Urzędu Gminy. Po przyznaniu dofinansowania Gmina zawrze umowy z właścicielami posesji na bezpłatny demontaż i odbiór pokryć dachowych. Demontażu pokryć dachowych i odbioru odpadów azbestowych dokona firma wyłoniona zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Planowane przedsięwzięcie nie będzie realizowane ze środków unijnych (poakcesyjnych).

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Za wykonanie zadania zleconego zewnętrznemu podmiotowi będzie wystawiona faktura na Gminę zgodnie z wymaganiami WFOŚiGW. Nabywana przez Gminę usługa, będąca realizacją zadania nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że wykonawcę wyłoni Gmina zgodnie z ustawą Prawo Zamówień Publicznych oraz regulaminem udzielania zamówień publicznych w Urzędzie Gminy. Umowę z wyłonionym wykonawcą na prace dotyczące omawianego zadania podpisze Gmina reprezentowana przez Wójta Gminy. Gmina nie będzie zawierać umów z poszczególnymi mieszkańcami i podmiotami gospodarczymi na wykonanie przedmiotowego zadania. Zadanie będzie realizowane w oparciu złożone przez mieszkańców i podmioty gospodarcze wnioski.

Na pytanie nr 4 Organu zawarte w wezwaniu: Czy realizacja zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy, będzie uzależniona od otrzymania dofinansowania ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej tj. czy w sytuacji, gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania, to realizowałaby ww. zadanie? Wnioskodawca wskazał: Tak. Realizacja zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy będzie uzależniona od otrzymanego dofinasowania z WFOŚiGW. W sytuacji gdy Gmina nie otrzyma dofinansowania odstąpi od realizacji zadania.

Na pytanie nr 5 Organu zawarte w wezwaniu: Czy wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości mieszkańców/podmiotów gospodarczych biorących udział w zadaniu? Wnioskodawca wskazał: Nie. Wysokość otrzymanego dofinansowania nie będzie uzależniona od ilości mieszkańców i podmiotów gospodarczych biorących udział w zadaniu. Zgodnie z obowiązującymi w roku bieżącym Zasadami udzielania pomocy finansowej ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej można ubiegać się o dotację do 90% kosztu całkowitego zadania.

Na pytanie nr 6 Organu zawarte w wezwaniu: Czy w trakcie realizacji zadania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych, jeśli tak, to z kim i w jaki sposób będzie je rozliczać? Wnioskodawca wskazał: Tak. Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia się z otrzymanych środków finansowych z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Zgodnie z obowiązującą na chwilę obecną Instrukcją rozliczania kosztów zadania dofinansowywanego ze środków WFOŚiGW podstawę wypłaty środków stanowią wnioski o dokonanie płatności, które Beneficjenci zobowiązani są składać na co najmniej 20 dni przed terminem wypłaty środków wynikających z umowy o dofinansowanie. Beneficjent zobowiązany jest do przedstawienia Funduszowi częściowego albo całkowitego rozliczenia kosztów realizacji zadania zgodnie z zawartą umową o dofinansowanie. Zaakceptowanie przedstawionego rozliczenia przez Fundusz, na każdym jego etapie, uzależnione jest od wyników przeprowadzonej oceny: formalnej i merytorycznej, może być również uzależnione od przeprowadzenia kontroli dokumentów finansowych oraz zadania w miejscu jego realizacji lub w siedzibie Beneficjenta. Rozliczenie końcowe zadania stanowi: 1) rozliczenie kosztów zadania; 2) potwierdzenie wykonania i zakończenia zadania oraz osiągnięcia planowanego efektu rzeczowego; 3) potwierdzenie osiągnięcia planowanego efektu ekologicznego z uwzględnieniem zapisów umownych. Szczegółowe warunki rozliczenia końcowego zadania określa umowa o dofinansowanie. (Gmina nie ma jeszcze zawartej umowy z WFOŚiGW, wniosek o dofinansowanie jest na etapie rozpatrywania).

Zgodnie z Regulaminem udzielania dotacji przez WFOŚiGW na zadania z zakresu usuwania wyrobów zawierających azbest z terenu województwa z udziałem środków udostępnionych przez NFOŚiGW na rok 2017 (nie ma na dzień dzisiejszy nowego regulaminu, przy rozliczaniu dofinansowania w roku ubiegłym obowiązywały zapisy Regulaminu z 2017 r, zgodnie z informacjami z WFOŚiGW tak też ma być w roku bieżącym) do rozliczenia dofinansowania pod względem uzyskanego efektu ekologicznego zadania, Wnioskodawcy powinni przedstawić następujące dokumenty: 1) sprawozdanie końcowe z wykazem obiektów, z których usunięto azbest i podaniem masy odpadów unieszkodliwionych (Mg); 2) karty przekazania odpadów na składowisko; 3) świadczenie JST, iż: a) wykonawca posiada uprawnienia na prace na danym terenie i na transport odpadów azbestowych; b) prace były wykonywane przez wykonawcę zgodnie z rozporządzeniami, o których mowa w § 2 ust. 7 Regulaminu, po uzyskaniu stosownego zezwolenia, pozwolenia, decyzji zatwierdzenia programu gospodarowania odpadami niebezpiecznymi albo złożenia organowi informacji o sposobie gospodarowania odpadami niebezpiecznym; c) wykonawca złożył pisemne oświadczenie o prawidłowości wykonania prac oraz o oczyszczeniu terenu z pyłu azbestowego, z zachowaniem właściwych przepisów technicznych i sanitarnych. 3. Ponadto dla potwierdzenia osiągnięcia efektu rzeczowego, należy przedłożyć do WFOŚiGW 1) dokument potwierdzający zgłoszenie przystąpienia do prac polegających na zabezpieczaniu lub usunięciu wyrobów zawierających azbest (np. potwierdzenie nadania) - jeśli dotyczy; 2) opracowany przez Wykonawcę szczegółowy harmonogram prac; 3) kserokopię Protokołu odbioru z podpisem Zamawiającego (oryginał do wglądu).

Na pytanie nr 7 Organu zawarte w wezwaniu: Czy w przypadku niezrealizowania zadania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych? Wnioskodawca wskazał - Tak . Gmina nie ma jeszcze podpisanej umowy o dofinansowanie. W umowach z lat ubiegłych widniał zapis iż WFOŚiGW może wypowiedzieć Umowę dotacji w całości lub części i żądać natychmiastowego zwrotu wypłaconych kwot wraz z naliczonymi odsetkami, w przypadku, gdy Beneficjent odstąpiła od realizacji Zadania lub jego części.

Na pytanie nr 8 Organu zawarte w wezwaniu: Czy uczestnicy projektu będą wnosili na rzecz Gminy jakiekolwiek wpłaty z tytułu realizacji ww. zadania? Wnioskodawca wskazał Nie. Zadanie będzie finansowane ze środków własnych Gminy oraz z dotacji z WFOŚiGW która wynosić będzie do 90% kosztów całkowitych. Uczestnicy projektu nie wnoszą tutaj żadnych wpłat.

Z otrzymanego dofinansowanie pokryta będzie usługa na którą składać się będą dwa zadania: 1. Odbiór, przygotowanie do transportu, załadunek i transport oraz rozładunek i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest. 2. Demontaż, przygotowanie do transportu, załadunek i transport oraz rozładunek i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest.

Na pytanie nr 10 Organu zawarte w wezwaniu: Czy Gmina będzie mogła przeznaczyć ww. dofinansowanie na inny cel? Wnioskodawca wskazał - Nie. Dotacja o którą ubiega się Gmina z WFOŚiGW przeznaczona jest tylko na zadania z zakresu usuwania wyrobów zawierających azbest dla jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów w ramach dziedziny Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przepisami wynikającymi z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w wartości całkowitej planowanego przedsięwzięcia. W tym przypadku realizacja przedsięwzięcia polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych zlokalizowanych na terenie Gminy nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy.

W pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć kwestię, czy w związku realizacją przedmiotowego zadania Gmina będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a zatem czy będzie świadczyła jakiekolwiek usługi podlegające opodatkowaniu na rzecz mieszkańców i podmiotów gospodarczych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Według art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego są zatem podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania, jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

I tak, w wyroku w sprawie C-184/00 TSUE stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem, prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś w sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto, Trybunał stwierdził, że sformułowanie dotacje bezpośrednio związane z ceną należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią.

Z kolei w wyroku w sprawie C-353/00, Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle, przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce, dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu), albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, (tj. odpłatnym świadczeniem usług w zakresie demontażu i usunięcia pokryć dachowych cementowo-azbestowych przez Gminę z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych, znajdujących się na terenie Gminy), a nie z realizacją zadań własnych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej. Gmina bowiem nabędzie przedmiotowe usługi od wykonawców prac z zakresu usuwania wyrobów zawierających azbest we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich, a więc stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, zawierając umowę z wykonawcą na świadczenie ww. usługi, wejdzie w rolę podmiotu świadczącego usługę. Trzeba zauważyć, że to Gmina (a nie właściciele nieruchomości) dokona wyboru wykonawcy prac dotyczących zadania związanego z demontażem i usuwaniem pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy oraz będzie zawierała z wykonawcą umowę, przy czym na otrzymanych przez Gminę z tego tytułu fakturach, jako nabywca będzie widniała Gmina.

Środki finansowe pozyskane przez Gminę (dotacja uzyskana z WFOŚiGW) w tym przypadku będą przeznaczone na realizację konkretnego zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy. Gmina nie może przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny cel. W konsekwencji, środki te należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez Gminę na rzecz mieszkańców i podmiotów gospodarczych, uiszczane przez podmiot trzeci (tj. podmiot dokonujący dofinansowania). Przedmiotowa dotacja nie może więc zostać uznana za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Gminy, jej celem bowiem nie jest dotowanie całej działalności Gminy, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach ww. zadania.

Otrzymana dotacja będzie refundowała cenę usługi świadczonej przez Gminę (Gmina nie będzie pobierać od mieszkańców i podmiotów gospodarczych opłat za wyświadczone usługi dotyczące demontażu i usunięcia pokryć dachowych cementowo-azbestowych). Skoro więc ostateczny odbiorca usługi nie będzie musiał za tę usługę płacić z powodu przyznanego dofinansowania, to należy stwierdzić, że dofinansowanie to bezpośrednio będzie wpływało na cenę świadczonej usługi, gdyż pozwala usługobiorcy korzystać z niej za darmo.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że świadczenia, polegające na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy, będą stanowić odpłatne świadczenia usług, które zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina, w związku z ww. czynnościami wystąpi w charakterze podatnika tego podatku.

Należy podkreślić, że ani przepisy ustawy, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie jej delegacji, nie przewidują zwolnienia od podatku dla czynności związanych z demontażem i usunięciem pokryć dachowych cementowo-azbestowych.

Zatem, mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca realizując ww. zadanie będzie wykonywał odpłatne świadczenia na rzecz osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy i będzie działał w charakterze podatnika VAT. Efekty przedmiotowego zadania wbrew temu co twierdzi Gmina będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji projektu.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu i usuwaniu pokryć dachowych cementowo-azbestowych z terenu posesji osób fizycznych i podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie Gminy. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej