Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej wykorzystywanej w gospodarstwie, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na montażu ogniw fotowoltaicznych, z których pozyskiwany prąd będzie wykorzystywany w gospodarstwie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2019 r. (data wpływu 23 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej wykorzystywanej w gospodarstwie jest prawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na montażu ogniw fotowoltaicznych, z których pozyskiwany prąd będzie wykorzystywany w gospodarstwie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej wykorzystywanej w gospodarstwie,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na montażu ogniw fotowoltaicznych, z których pozyskiwany prąd będzie wykorzystywany w gospodarstwie.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 maja 2019 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, wskazania rodzaju sprawy oraz nazwy aktu prawnego wraz z oznaczeniem przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne związane z produkcją i przetwórstwem warzyw. Wnioskodawczyni jest VAT-owcem. Prąd, którego Wnioskodawczyni używa w gospodarstwie oraz ten używany w domu są rozliczane przez jeden wspólny licznik. Szacunkowa proporcja zużycia prądu to 60:40 (60% gospodarstwo, 40% dom).

Przetwórstwo warzyw łączy się z pracą szatkownicy (do rozdrabniania kapusty do silosów), płukaniem warzyw oraz najbardziej energochłonną czynnością pakowanie warzyw do woreczków przy użyciu zgrzewarki o bardzo dużym poborze prądu i kompresora. Do tej pory niezbędne jest też użycie ciepłej/gorącej wody, która pozyskiwana jest w paczkarni za pośrednictwem podgrzewacza elektrycznego. Wyładunek kapusty z silosów również odbywa się automatycznie przy użyciu ładowaczy na prąd.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawczyni planuje zainstalować ogniwa fotowoltaiczne. Prąd z nich uzyskany również będzie przepływał przez 1 wspólny licznik.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Energia elektryczna wykorzystywana w gospodarstwie służy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ogniwa fotowoltaiczne w gospodarstwie będą służyć do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie zostały wystawione na Wnioskodawczynię. Faktury dokumentujące zakup oraz montaż ogniw fotowoltaicznych zostaną wystawione na Wnioskodawczynię. Faktury dokumentujące zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie oraz w domu nie zawierają NIP-u nadanego Wnioskodawczyni przy rejestracji działalności gospodarczej. Faktury dokumentujące zakup oraz montaż ogniw fotowoltaicznych będą zawierały NIP nadany Wnioskodawczyni przy rejestracji działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z 1 licznikiem w obecnej sytuacji Wnioskodawczyni może z rachunków odliczać 60% należnego VATu (który zdaniem Wnioskodawczyni jest używany w gospodarstwie)?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W odczuciu Wnioskodawczyni zasadnym jest odliczenie części Vat-u z rachunków bieżących oraz z planowanej inwestycji, gdyż większość zużywanej energii jest wykorzystywana do działalności rolniczej. Od 5 lat bycia rolnikiem na Vacie Wnioskodawczyni nie dokonywała takich odliczeń, gdyż była przekonana, że w związku ze wspólnym licznikiem takowe jej nie przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Prąd, który Wnioskodawczyni używa w gospodarstwie oraz ten używany w domu jest rozliczany przez jeden wspólny licznik. Szacunkowa proporcja zużycia prądu to 60:40 (60% gospodarstwo, 40% dom). W najbliższej przyszłości Wnioskodawczyni planuje zainstalować ogniwa fotowoltaiczne. Prąd z nich uzyskany również będzie przepływał przez 1 wspólny licznik. Energia elektryczna wykorzystywana w gospodarstwie służy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ogniwa fotowoltaiczne w gospodarstwie będą służyć do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie zostały wystawione na Wnioskodawczynię. Faktury dokumentujące zakup oraz montaż ogniw fotowoltaicznych zostaną wystawione na Wnioskodawczynię. Faktury dokumentujące zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie oraz w domu nie zawierają NIP-u nadanego Wnioskodawczyni przy rejestracji działalności gospodarczej. Faktury dokumentujące zakup oraz montaż ogniw fotowoltaicznych będą zawierały NIP nadany Wnioskodawczyni przy rejestracji działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż ciężar rzetelnego rozdziału wydatków dotyczących wykorzystania energii elektrycznej oraz ogniw fotowoltaicznych dla potrzeb produkcji rolniczej i części wykorzystanej dla potrzeb gospodarstwa domowego (potrzeby osobiste) spoczywa zawsze na podatniku.

Jeżeli więc poniesione wydatki na zużycie energii elektrycznej oraz zakup i montaż ogniw fotowoltaicznych zostały/zostaną udokumentowane jedną fakturą dotyczącą zarówno prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności, jak i jej prywatnym celom, to prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje/będzie przysługiwało w części, która dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej (tylko ta część może pomniejszać podatek należny).

O ile zatem wysokość procentowego odliczenia wskazana przez Wnioskodawczynię we wniosku odpowiada rzeczywistemu zużyciu energii dla celów prowadzonego gospodarstwa oraz wykorzystaniu ogniw fotowoltaicznych w tym gospodarstwie, to możliwe jest/będzie odliczenie podatku naliczonego w wydzielonej części, która jest związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy, należy stwierdzić, że o ile przyporządkowanie odpowiednich części wydatków związanych ze zużyciem energii elektrycznej oraz wykorzystaniem ogniw fotowoltaicznych dla celów wykonywanej działalności w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, jak i dla celów osobistych jest miarodajne, to Wnioskodawczyni przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takiej części, która jest związana z realizowaną sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego).

W przypadku prawa do odliczenia, gdy faktury za zużycie energii elektrycznej (dla celów prowadzonej działalności, jak i prywatnych) wystawiane są na Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną, stwierdzić należy co następuje.

Uregulowania dotyczące szczegółowych zasad wystawiania faktur oraz danych, które powinny zawierać zawarte są w art. 106a-106e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106e pkt 1, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
6. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
7. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
8. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
9. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
10. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
11. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
12. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
13. stawkę podatku;
14. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
15. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
16. kwotę należności ogółem;
17. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy metoda kasowa;
18. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz samofakturowanie;
19. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy odwrotne obciążenie;
20. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
21. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
22. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
23. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

Powyższe przepisy określają niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura. Uwzględniając przytoczone regulacje stwierdzić należy, że w przypadku, gdy Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie rejestracyjne dla potrzeb podatku od towarów i usług (podając swój numer NIP), aby przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, musi być ona wskazana jako nabywca na otrzymywanych fakturach.

Z opisu sprawy wynika, że faktury dokumentujące zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie oraz w domu nie zawierają NIP-u nadanego Wnioskodawczyni przy rejestracji działalności gospodarczej. Natomiast faktury dokumentujące zakup oraz montaż ogniw fotowoltaicznych będą zawierały NIP nadany Wnioskodawczyni przy rejestracji działalności gospodarczej.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawczyni przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie oraz faktur dokumentujących zakup i montaż ogniw fotowoltaicznych. Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur, na których nie ma numeru NIP przysługuje, o ile na podstawie danych zawartych w ww. fakturach możliwe jest zidentyfikowanie Wnioskodawczyni jako nabywcy. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwało w takiej części, w jakiej energia elektryczna oraz ogniwa fotowoltaiczne są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Końcowo podkreśla się, iż prawidłowe określenie wysokości procentowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup energii elektrycznej oraz zakup i montaż ogniw fotowoltaicznych, związanego z realizowanymi czynnościami należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych przez Wnioskodawcę rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ podatkowy pierwszej instancji. W związku z tym, w niniejszej interpretacji oceniono stanowisko wyłącznie w zakresie istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego, a nie jego wysokości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej