Temat interpretacji

Zwolnienia od podatku najmu gruntu z przeznaczeniem na ogródek przydomowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 21 lutego 2018 r. (data wpływu do organu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku najmu gruntu z przeznaczeniem na ogródek przydomowy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku najmu gruntu z przeznaczeniem na ogródek przydomowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z osobą fizyczną umowy najmu części wspólnej nieruchomości gruntowej przeznaczonej na ogródek przydomowy. Prawa i obowiązki Najemcy i Wynajmującego zostały określone w Regulaminie w sprawie najmu części wspólnych nieruchomości przeznaczonych na ogródki przydomowe Spółdzielni, uchwaloną przez Radę Nadzorczą Spółdzielni. Najemca oprócz opłaty z tytułu najmu ogródka przydomowego a także opłaty zużycia zimnej wody na ogródkach wyposażonych. Najemca ma obowiązek dbać z należytą starannością o utrzymanie, porządek i estetykę na ogródku przydomowym. Najemca ma prawo korzystać z ogródka przydomowego wspólnie z domownikami. Najemca nie może oddać ogródka przydomowego w podnajem lub do bezpłatnego użytkowania innym osobom. Po zakończeniu najmu ogródka przydomowego, Najemca zobowiązany jest niezwłocznie zwrócić przedmiot umowy Wynajmującemu w stanie uporządkowanym. Grunty będące przedmiotem najmu mają różne oznaczenie w ewidencji gruntów. W przeważającej większości są to grunty przeznaczone pod zabudowę. Stanowiące przedmiot najmu części gruntu nie są zabudowane, a osoba, która jest stroną umowy najmu nie jest rolnikiem.

W uzupełnieniu wniosku dodatkowo wskazano, że Wnioskodawca zawiera umowy o następującej treści:

Przedmiotem umowy jest najem części wspólnej nieruchomości gruntowej przeznaczonej na ogródek przydomowy, zlokalizowanej na nieruchomości położonej w przy ul. , oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr o powierzchni m2, zapisanej w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd rejonowy w . Wynajmujący wynajmuje Najemcy część nieruchomości gruntowej przeznaczonej na ogródek przydomowy o numerze wewnętrznym i powierzchni m2 do używania z przeznaczeniem na ogródek przydomowy, zwanej dalej ogródkiem przydomowym. Prawa i obowiązki Najemcy i Wynajmującego zostały określone w Regulaminie W sprawie najmu części wspólnych nieruchomości przeznaczonych na ogródki przydomowe, uchwalonym przez Radę Nadzorczą uchwała Nr z dnia .

Zgodnie z pkt IV Regulaminu Zasady korzystania z ogródków przydomowych:

1. Najemcy mogą korzystać z ogródków wspólnie z domownikami, bez prawa do odstępowania terenu osobom trzecim.
2. Ogrodzenie płotki musi być wykonane na koszt najemcy, z zachowaniem podstawowych wymogów technicznych oraz estetyki.
3. Do obowiązków najemców należy stała konserwacja (malowanie) ogrodzenia i furtek na własny koszt.
4. Na terenie ogródków zabrania się stawiania jakichkolwiek budowli, w tym: garaży, szop, wiat, kurników, gołębników itp. oraz zabrania się hodowli zwierząt i ptactwa domowego. Przy podlewaniu ogródków należy oszczędnie gospodarować wodą, korzystając z wodociągu tylko w godzinach ustalonych przez władze administracyjne miasta .

Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego wynika, że ogrodem jest teren zajęty pod uprawę roślin ozdobnych lub użytkowych z wyznaczonymi alejami, ścieżkami, grządkami itp. W związku z powyższym, z zapisów umowy wynika, że teren ten może być wykorzystywany wyłącznie w celu uprawy roślin ozdobnych lub użytkowych, a zatem w celu rolniczym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pobierane przez Wnioskodawcę opłaty z tytułu najmu części gruntu przeznaczonego na ogródki przydomowe, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień?

Zdaniem Wnioskodawcy, najem gruntów pod ogródki przydomowe korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 u.p.t.u., stawka wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. stawka wynosi 23%. Należy wskazać, że przepisy u.p.t.u. oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W analizowanym przypadku, w ocenie Wnioskodawcy, należy powołać przepis § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. W art. 2 pkt 15 u.p.t.u. zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex. 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych. Wnioskodawca zawarł umowy najmu części gruntów z osobami fizycznymi, którzy wykorzystują je na cele prowadzenia ogródków przydomowych. O zastosowaniu zwolnienia z podatku od towarów i usług będzie decydować faktyczne przeznaczenie przez Najemcę oraz wykorzystanie przez niego gruntu na cele rolnicze, co stanowi spełnienie warunku, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

Jak wynika z orzecznictwa, celem rolniczym jest także najem gruntu przeznaczonego pod ogródki przydomowe. Stanowisko takie zostało zawarte w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2016 r., sygn. akt I FSK 571/15. W wyroku tym, Sąd orzekł, że dzierżawa gruntu przeznaczonego pod przydomowe ogródki działkowe i zieleń, który zgodnie z umową będzie wykorzystywany na cele rolnicze, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od tego, czy dzierżawca jest rolnikiem ryczałtowym, czy też osobą wykorzystującą produkty rolne pochodzące z uprawy tego gruntu jedynie na własne potrzeby (konsumpcję). Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, najem gruntów przeznaczonych w umowie zawartej z osobami fizycznymi na cele ogródków przydomowych, podlega u.p.t.u., jednak korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są także interpretacje:

1. Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2016 r., znak: PT8.8101.71.2016;
2. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 lipca 2017 r., znak: 0115-KDIT1-2.4012.224.2017.1.AJ;
3. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 lipca 2017 r., znak: 0115-KDIT1-1.4012.308.2017.1.BK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumieć należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zwrócić uwagę, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują stawki obniżone lub zwolnione od podatku dla niektórych towarów i usług.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736 ze zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji pojęcia cele rolnicze. Jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy została zdefiniowana działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex. 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Analiza powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że o zastosowaniu zwolnienia od podatku od towarów i usług decydować będzie wykorzystanie dzierżawionych gruntów na cele rolnicze. Bez znaczenia na gruncie niniejszej sprawy pozostaje status podatkowy dzierżawcy, jak również przeznaczenie wydzierżawianego gruntu wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub innych dokumentów wskazujących na ich przeznaczenie. Jedynym warunkiem, który pozwala na skorzystanie ze zwolnienia, jest cel, na jaki grunty te są wydzierżawiane.

W okolicznościach niniejszej sprawy przedmiotem najmu jest jak wskazano grunt przeznaczony na ogródek przydomowy, tj. na cele uprawy roślin ozdobnych lub użytkowych, czyli w celu rolniczym. Stąd prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów. W związku z tym, należy stwierdzić, że najem gruntów na opisane we wniosku cele jest zwolniony od podatku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej