Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacja projektu. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.165.2018.2.PS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 21.05.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.165.2018.2.PS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacja projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 18 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacja projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacja projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 18 maja 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług planuje uzyskać dofinansowanie i zrealizować projekt pn. Przebudowa części infrastruktury rekreacyjnej zlokalizowanej ... w ramach poddziałania 19.2. Wsparcie na wdrażanie operacji objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Realizacja przedmiotowego zadania inwestycyjnego należy do zadań własnych gminy, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1,10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875).

Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń VAT z jednostkami budżetowymi zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 29 września 2015 r. (sygn. C-276/14).

Szczegółowy zakres robót: wymiana istniejącego ogrodzenia oddzielającego obszar pola do rekreacji i gier od widowni, przebudowa jednorzędowej trybuny z indywidualnymi miejscami siedzącymi dla publiczności od strony wschodniej, elementy małej architektury: ławki z panelem solarnym (solar energy) wyposażone w moduły ładowania telefonów, Wi-Fi i stojak na rowery oraz segregacyjne kosze na śmieci, zmiana lokalizacji ławek dla zawodników rezerwowych.

W wyniku realizacji operacji nastąpi poprawa jakości życia mieszkańców gminy, poprawa estetyki centralnej przestrzeni publicznej, powstanie miejsce umożliwiające zarówno mieszkańcom jak i sołectw i gmin ościennych aktywny sposób spędzania wolnego czasu. Dodatkowo operacja wpłynie korzystnie na jakość infrastruktury rekreacyjnej, poprzez zastosowanie i wykorzystanie nowoczesnych rozwiązań w zakresie m.in. OZE i IT, co pozwoli na stworzenie warunków do organizacji także ponadlokalnych imprez, w szczególności tych organizowanych na świeżym powietrzu. Operacja będzie służyć zaspokajaniu potrzeb lokalnej społeczności, w tym także członków organizacji pozarządowych, m.in. Ochotniczych Straży Pożarnych.

Powstała infrastruktura będzie służyła celom rekreacyjnym i społeczno-kulturalnym.

W ramach projektu ponoszone będą wydatki związane z robotami budowlanymi i nadzorem inwestorskim a faktury dokumentujące nabywane na potrzeby realizacji projektu towary i usługi, będą wystawiane na Gminę.

Nieruchomość, na której realizowana będzie inwestycja jest własnością Gminy, składającą się z trzech działek, objętą umową dzierżawy najmu. Częściami tej nieruchomości są działki: nr 3/2 o powierzchni 0,2082 ha, na której zlokalizowany jest pawilon sportowy, nr 4/2 o powierzchni 0,5365 ha oraz nr 5/4 o powierzchni 2,5387 ha, na których zlokalizowane są boiska sportowe. Nieruchomość ta jest oddana do używania i pobierania pożytków Klubowi Sportowemu, w celu prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej oraz sportu zgodnie ze statutem KS. KS ponosi zwykłe koszty utrzymania związane z przedmiotem dzierżawy, a w szczególności koszt czynszu i koszty mediów. Dochody uzyskane z przedmiotu dzierżawy przeznacza na cele działalności statutowej. Łączna kwota czynszu z dzierżawy oraz najmu zgodnie z Zarządzeniem Burmistrza w sprawie ustalenia stawek za dzierżawę i najem nieruchomości gminnych wynosi 50,00 zł + 23% VAT w stosunku rocznym. Czynsz może być aktualizowany corocznie o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłoszony przez Prezesa GUS.

Prace związane z ww. projektem realizowane będą wyłącznie na działce o numerze 3402/4. Wytworzona w ramach inwestycji infrastruktura zostanie własnością Gminy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że:

  1. W celu ustalenia wysokości czynszu dzierżawy najmu nieruchomości, której częściami są działki: nr 3/2 o powierzchni 0,2082 ha, na której zlokalizowany jest pawilon sportowy, nr 4/2 o powierzchni 0,5365 ha oraz nr 5/4 o powierzchni 2,5387 ha, na których zlokalizowane są boiska sportowe, nie dokonywano szczegółowej kalkulacji. Łączna kwota czynszu ma w dużej mierze charakter uznaniowy, oparty na wcześniejszych doświadczeniach w zakresie popytu na wynajem/dzierżawę powierzchni i określona jest w Zarządzeniu Burmistrza z dnia 21 stycznia 2015 r. w sprawie ustalenia stawek za dzierżawę i najem nieruchomości gminnych.
  2. W związku z tym, że czynsz ustalony jest uznaniowo bez odniesienia do miar i stawek nie da się określić jaka część czynszu przypada na działkę 5/4, na której będzie realizowany projekt.
  3. Ustalona w wysokości 50,00 zł + VAT rocznie wysokość kwoty czynszu dzierżawy najmu nie wzrośnie w związku z inwestycją, o której mowa we wniosku. W związku z tym nie będzie wyodrębniona kwota czynszu przypadająca na działkę 5/4.
  4. Wysokość przedmiotowej dzierżawy najmu, która wynosi 50,00 zł netto rocznie nie umożliwi zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych, których kwota przewidywana jest na ok. 450.000,00 zł. Kwota dzierżawy najmu nie będzie kalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych.
    Nieruchomość dzierżawiona jest Klubowi Sportowemu który wpisany jest do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych a także do rejestru przedsiębiorców jednak wszystkie osiągane zyski przeznacza na cele statutowe.
  5. Wysokość czynszu dzierżawnego przypadająca na działkę, na której realizowany będzie projekt, nie będzie ustalana na podstawie relacji procentowej od wartości inwestycji, gdyż nie przewiduje się wzrostu czynszu pobieranego przez Gminę od Klubu Sportowego, który działa jako stowarzyszenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu dot. realizacji ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupu dot. realizacji projektu pn. Przebudowa części infrastruktury rekreacyjnej zlokalizowanej ....

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wykonanie prac związanych z realizacją projektu należy do zadań własnych gminy, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Zadanie to gmina, co do zasady, wykonuje w oparciu o reżim publicznoprawny, tj. w ramach uprawnień i narzędzi przyznanych jej z mocy prawa.

W opinii Gminy, opłata w symbolicznej wysokości 50,00 zł + 23% VAT rocznie nie może zostać uznana za ekwiwalentne świadczenie z tytułu dzierżawy - najmu działek o łącznej powierzchni ok. 3,2834 ha. W konsekwencji nie wydaje się, aby związek między świadczoną przez Gminę usługą dzierżawy - najmu a ekwiwalentem płaconym przez KS miał bezpośredni charakter wymagany do tego, aby ekwiwalent mógł zostać uznany za świadczenie wzajemne stanowiące wynagrodzenie za tę usługę, oraz do tego, aby świadczenie tej usługi zostało uznane za działalność gospodarczą. Nie ulega wątpliwości, że czynsz z tytułu dzierżawy - najmu nie jest kalkulowany w sposób uwzględniający wydatki związane z modernizacją obiektu. Zdaniem Gminy istnienie odpłatnego świadczenia usługi w tak nieznacznej wysokości nie wystarcza do stwierdzenia, że wykonywana jest przez Gminę działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, skoro zakupy dokonane w związku z realizacją inwestycji w istocie służą działalności publicznoprawnej Gminy, tj. zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, poprzez budowę terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina nie ma zatem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupami i usługami dot. ww. projektu, ponieważ efekty tych działań nie służą i nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług jako czynności niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Powstała infrastruktura będzie służyła celom rekreacyjnym i społeczno-kulturalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powyższych regulacji, w ocenie organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Należy również zaakcentować, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Natomiast jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności niepodlegających podatkowi VAT oraz zwolnionych od podatku VAT wówczas prawo do odliczenia nie przysługuje.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej a także kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 1 i 10 ustawy o samorządzie gminnym).

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 89 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Z przedstawionych okoliczności bezsprzecznie wynika, że głównym celem dokonywanych zakupów w ramach realizowanego projektu, jest wykonywanie zadań własnych Gminy (niepodlegających opodatkowaniu). Wnioskodawca we wniosku wskazał jednoznacznie, że Gmina będzie realizowała projekt w zakresie zadań własnych gminy nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym, do realizacji których gmina została powołana, tj. czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Zadanie to Gmina, co do zasady wykonuje w oparciu o reżim publicznoprawny, tj. w ramach uprawnień i narzędzi przyznanych jej z mocy prawa. Powstała infrastruktura będzie służyła celom rekreacyjnym i społeczno-kulturalnym.

W wyniku realizacji operacji nastąpi poprawa jakości życia mieszkańców gminy, poprawa estetyki centralnej przestrzeni publicznej, powstanie miejsce umożliwiające zarówno mieszkańcom jak i sołectw i gmin ościennych aktywny sposób spędzania wolnego czasu. Dodatkowo operacja wpłynie korzystnie na jakość infrastruktury rekreacyjnej, poprzez zastosowanie i wykorzystanie nowoczesnych rozwiązań w zakresie m.in. OZE i IT, co pozwoli na stworzenie warunków do organizacji także ponadlokalnych imprez, w szczególności tych organizowanych na świeżym powietrzu. Operacja będzie służyć zaspokajaniu potrzeb lokalnej społeczności, w tym także członków organizacji pozarządowych, m.in. Ochotniczych Straży Pożarnych. Wysokość ustalonego czynszu za dzierżawę najem w kwocie 50 zł netto nie umożliwi zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych, których kwota przewidywana jest na ok. 450.000,00 zł. Kwota dzierżawy najmu nie będzie kalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych. W związku z tym, że czynsz ustalony jest uznaniowo bez odniesienia do miar i stawek nie da się określić jaka część czynszu przypada na działkę 5/4, na której będzie realizowany projekt. Nieruchomość dzierżawiona jest Klubowi Sportowemu, który wpisany jest do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych a także do rejestru przedsiębiorców jednak wszystkie osiągane zyski przeznacza na cele statutowe. Wysokość czynszu dzierżawnego przypadająca na działkę, na której realizowany będzie projekt, nie będzie ustalana na podstawie relacji procentowej od wartości inwestycji, gdyż nie przewiduje się wzrostu czynszu pobieranego przez Gminę od Klubu Sportowego, który działa jako stowarzyszenie.

Tym samym chociaż odpłatnie realizowana jest przez Gminę czynność polegająca na dzierżawie działek na rzecz KS, dla której Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, to jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z robotami budowlanymi i nadzorem inwestorskim oraz za towary i usługi nabywane na potrzeby realizowanego projektu.

Należy zauważyć, że wprawdzie każdy wydatek ma wpływ na działalność gospodarczą danego podmiotu i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi VAT (projekt polegający na przebudowa części infrastruktury rekreacyjnej, służy do wypełniania zadań publicznoprawnych gminy nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym). Nie ulega wątpliwości, że realizacja projektu w zakresie: wymiany istniejącego ogrodzenia oddzielającego obszar pola do rekreacji i gier od widowni, przebudowy jednorzędowej trybuny z indywidualnymi miejscami siedzącymi dla publiczności od strony wschodniej, elementów małej architektury: ławek z panelem solarnym (solar energy) wyposażonych w moduły ładowania telefonów, Wi-Fi i stojak na rowery oraz segregacyjne kosze na śmieci, zmiany lokalizacji ławek dla zawodników rezerwowych służyć będzie przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty, lokalnej społeczności w celach rekreacyjnych i społeczno-kulturalnych, a dzierżawa najem działek (wszystkich a nie tylko, tej na której będzie realizowany projekt, realizacja którego nawet nie wpłynie na wzrost tego czynszu) na rzez KS za kwotę 50 zł netto rocznie nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji tego prawa.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu dot. realizowanego projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej