Temat interpretacji

w zakresie uznania transakcji za eksport bezpośredni

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27.02.2012 r. (data wpływu 01.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport bezpośredni jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2012 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport bezpośredni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

R Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) dokonała sprzedaży towarów dla spółki R S.. z R. (zarejestrowanej jako podatnik VAT-UE) wystawiając w tym celu faktury VAT ze stawką 0% VAT. Wysyłki towaru (sześć wysyłek) odbyły się do miejscowości K w S, do siedziby spółki P. Wszystkie dostawy odbyły się na podstawie reguły DAF K.

Na fakturach VAT wystawionych przez Wnioskodawcę jako nabywca wskazana jest R S.. z R., a jako miejsce dostawy - siedziba spółki P w Serbii. Na dokumentach CMR potwierdzających wysyłkę jako nadawca został podany Wnioskodawca.

Wnioskodawca otrzymał oryginały dokumentów SAD karta 3 (do jednej wysyłki) oraz IE-599 (do pięciu wysyłek). Na dokumentach tych jako urząd celny wyprowadzenia wskazany jest urząd na Węgrzech, a jako urząd celny wywozu urząd w Polsce. Ponadto, na dokumentach celnych jako eksporter wskazana jest spółka R z R., a zgłaszającym jest polska agencja celna działająca w imieniu i na rzecz R Sp. z o.o.

W treści dokumentów celnych przywołane są faktury sprzedaży towarów, wystawione przez R S.. z siedzibą w R. na rzecz P z siedzibą w S.. Na fakturach tych zawarty jest ten sam towar co na fakturach wystawionych przez Wnioskodawcę dla R S.., czyli towar ten jest tożsamy z towarem, który został wydany przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca na wystawionych przez siebie fakturach VAT może zastosować stawkę 0% VAT, jeśli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, mimo że na dokumentach celnych widnieją numery faktur sprzedaży wystawione przez R S.. z siedzibą R. na rzecz P z siedzibą w S....

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca ma prawo zastosować na wystawionych przez siebie fakturach stawkę 0% VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 8 uVAT poprzez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Z eksportem towarów mamy zatem do czynienia, jeżeli:

1. następuje wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej;
2. wywóz ten potwierdzony jest przez urząd celny określony w przepisach celnych;
3. wywóz następuje w wykonaniu czynności określonych w art. 7 uVAT, tj. dostawy towarów;
4. wywóz dokonywany jest przez dostawcę, lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) albo przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni).

W przedmiotowej sprawie - ze względu na fakt iż wywozu dokonuje Wnioskodawca (widnieje on na dokumentach CMR jako podmiot dokonujący wywozu oraz zgłaszającym towary do odprawy celnej jest agencja celna działająca w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy) - mamy do czynienia z eksportem bezpośrednim. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu. Dlatego jeśli Wnioskodawca otrzymał ten komunikat z urzędu celnego, to oznacza dokonał wywozu towaru. Jest to więc eksport bezpośredni.

W zakresie ustalenia warunków zastosowania stawki znajdą zatem zastosowanie przepisy odnoszące się do eksportu bezpośredniego. Zgodnie z art. 41 ust. 6 uVAT, stawkę podatku 0% stosuję się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest karta 3 dokumentu SAD lub elektroniczny komunikat IE-599.

Fakt, że na dokumentach celnych widnieją numery faktur wystawionych przez R S.. nie ma w omawianym przypadku żadnego znaczenia. Istotne jest natomiast to, aby towar sprzedany przez Wnioskodawcę dla R S.. był tożsamy z towarem sprzedanym przez R S.. dla P . Zarówno na dokumentach CMR jak i na dokumentach celnych znajduje się specyfikacja towaru i towar ten jest tożsamy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Eksportem towarów - w świetle art. 2 pkt 8 ustawy jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako polski podatnik dokonał sprzedaży towarów dla spółki R S.. z R., zarejestrowanej jako podatnik VAT-UE, z tym że wysyłki towaru odbyły się do miejscowości K w Serbii, do siedziby spółki P. Na fakturach VAT wystawionych przez Wnioskodawcę jako nabywca wskazana jest spółka R S.. z R., a jako miejsce dostawy - siedziba spółki P w S. Wnioskodawca otrzymał oryginały dokumentów SAD karta 3 (do jednej wysyłki) oraz IE-599 (do pięciu wysyłek). Na dokumentach tych jako urząd celny wyprowadzenia wskazany jest urząd na Węgrzech, a jako urząd celny wywozu urząd w Polsce. Jako eksporter na dokumentach celnych wskazana jest spółka R S.. z R., a zgłaszającym jest polska agencja celna działająca w imieniu i na rzecz R Sp. z o.o.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy na wystawionych przez siebie fakturach VAT może zastosować stawkę 0% VAT, jeśli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, mimo że na dokumentach celnych widnieją numery faktur sprzedaży wystawione przez R S.. z siedzibą R. na rzecz P z siedzibą w S.

Wnioskodawca w swoim stanowisku stwierdza, że ze względu na fakt, iż to on dokonuje wywozu, tj. widnieje na dokumentach CMR jako podmiot dokonujący wywozu oraz zgłaszającym towary do odprawy celnej jest agencja celna działająca w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, jest to eksport bezpośredni. Ponadto, otrzymał komunikat IE-599, wysłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu towaru.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe eksport bezpośredni, od sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe eksport pośredni.

Z powyższego wynika, że aby doszło do tzw. eksportu pośredniego muszą być spełnione następujące warunki:

• przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

• potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty,

- wywóz towarów następuje przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (z pewnymi wyjątkami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie).

W stanie faktycznym wskazano, że na dokumentach celnych eksporterem jest nie dostawca towaru, tj. Wnioskodawca, lecz jego nabywca, mający siedzibę poza terytorium kraju, tzn. Spółka R. Tak więc, należy uznać, że wywóz towarów dokonywany jest przez nabywcę.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że w przedmiotowej sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek ustawowych, aby opisaną transakcję uznać za eksport bezpośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a ustawy. Bowiem wywozu przedmiotowych wyrobów nie dokonuje Wnioskodawca jako ich dostawca, lecz kontrahent z Rumunii tj. ich nabywca.

Przy czym, bez znaczenia pozostaje fakt, iż na dokumentach CMR potwierdzających wysyłkę jako nadawca podany jest Wnioskodawca.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z tzw. eksportem pośrednim. Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 206 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie