Temat interpretacji

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (grunt o powierzchni 10.000 m² wraz z budynkiem o powierzchni 20 m²) podlega zwolnieniu od podatku VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu 9 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Pismem z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.) uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina w drodze podjętej uchwały przeznaczyła do sprzedaży w trybie przetargu nieograniczonego nieruchomość stanowiącą własność Gminy o powierzchni 10.000 m² oznaczoną działką gruntu nr 238/7 zabudowaną budynkiem o powierzchni 20 m².

Teren, na którym usytuowana jest ww. nieruchomość posiada aktualny plan zagospodarowania przestrzennego. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 lutego 2004 r. wynika, że nieruchomość ta jest położona na terenie tzw. przeznaczonym dla potrzeb usług, zgodnie z obowiązującym § 6 Usługi planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast w ewidencji gruntów działka oznaczona jest symbolem Ba teren zabudowy przemysłowej.

Na wskazanym do sprzedaży gruncie znajduje się budynek (rok budowy 1979) wykorzystywany jako magazyn o powierzchni 20 m², który ze względu na swoją funkcję, zużycie techniczne i ekonomiczne przekracza granice opłacalności inwestowania i zapewne potencjalny inwestor przeznaczy ww. obiekt do rozbiórki. Obiekt ten według oceny Gminy nie posiada wartości rynkowej. Działka zostanie sprzedana przez Gminę łącznie z tym obiektem.

Gmina przeznaczoną do sprzedaży nieruchomość nabyła w drodze umowy zamiany pomiędzy Gminą a Starostą działającym w imieniu Skarbu Państwa. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 11 marca 2004 r. Starosta przekazał Gminie działkę gruntu nr 238 o powierzchni 38.335 m² wraz z budynkami, budowlami i innymi środkami trwałymi: budynkiem socjalnym, budynkiem rozdzielni, budynkiem mieszkalnym, budynkiem gospodarczym, magazynem biurem, wiatą stalową, portiernią z wiatą, warsztatem mechanicznym, halą traków i innymi środkami trwałymi. Następnie działka została podzielona na pięć działek o numerach: 238/1 pow. 1,4207 ha, 238/2 pow. 0,2782 ha, 238/3 pow. 1,9130 ha, 238/4 pow. 0,0058 ha, 238/5 0,2158 ha. W dniu 17 marca 2004 r. działki zostały przekazane do bezpłatnego użyczenia Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w drodze umowy użyczenia, w której Gmina jest jej jedynym udziałowcem (posiada udziały w 100%).

W wyniku dalszych decyzji administracyjnych dokonano podziału działki nr 238/1 o powierzchni 1,4207 ha na trzy mniejsze działki: nr 238/6 o pow. 0,3909, nr 238/7 o pow. 1 ha (10.000 m²) oraz 238/8 pow. 0,0298 ha. Na działce nr 238/7 (przeznaczonej do sprzedaży) znajduje się budynek o powierzchni 20 m² oznaczony KW nr. Działka o nr 238/7 od dnia nabycia do chwili obecnej wraz z budynkiem przekazana jest do nieodpłatnego użyczenia. Zgodnie z zawartą umową użyczenia Użyczający (Gmina) daje a Biorący w użyczenie (Sp. z o. o.) przyjmuje do bezpłatnego użyczenia ww. nieruchomość wraz z jej częściami składowymi (w tym przypadku budynkiem) trwale związanymi z gruntem z przeznaczeniem na działalność gospodarczą. Biorący w użyczenie nie może użyczać ani wydzierżawiać ww. nieruchomości osobom trzecim.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sp. z o. o. prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jest czynnym podatnikiem od towarów i usług.

Obiekt znajdujący się na działce nr 238/7 przeznaczonej do sprzedaży jest budynkiem w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118). Jest to budynek wybudowany w roku 1979, wykorzystywany jako magazyn o powierzchni 20 m² oznaczony w KW nr 5229, murowany, posiada dach i fundament, który trwale jest związany z gruntem.

Od chwili nabycia nieruchomości zabudowanej (w momencie nabycia nieruchomość była zabudowana budynkiem z roku 1979) Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, a jeśli ponosiła takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Po zakupie (od dnia 17 marca 2004 r. do chwili obecnej) grunt wraz z budynkiem przekazano nieodpłatnie w drodze umowy użyczenia Sp. z o. o., w którym Gmina jest w 100 % udziałowcem. W wyniku zawartej umowy Gmina nie pobierała i nie pobiera opłat.

Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży (wraz z budynkiem) była i jest nadal przedmiotem nieodpłatnego świadczenia usług w drodze użyczenia. Z definicji pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do oddania budynków do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 czynność nieodpłatnego świadczenia jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. W świetle powołanego przepisu nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

• brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

• istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie w roku 2004 budynku w drodze umowy użyczenia Spółce z o. o. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na fakt, że nieodpłatne świadczenie usług najmu czy dzierżawy w drodze umów cywilnych wprawdzie nie ma związku z podstawową (statutową) działalnością Gminy, jakimi są zadania własne określone w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), ale ma związek z dodatkową działalnością jaką Gmina może wykonywać zgodnie z art. 9 ust. 2 powołanej ustawy, w której ustawodawca wskazał, że Gmina lub inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

W związku z powyższym w analizowanym przypadku nie dopełniono pierwszego warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT tj. brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Gmina również nie spełniła drugiego warunku, ponieważ nie miała prawa i nie dokonywała odliczenia w całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powołanej regulacji należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z posadowionym na gruncie budynkiem dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia i tym samym nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiła takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając na uwadze powyższe zdarzenie przyszłe Gmina uważa, że przedstawiona we wniosku dostawa nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (grunt o powierzchni 10.000 m² wraz z budynkiem o powierzchni 20 m²) podlega zwolnieniu od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jako osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 17 marca 2004 r. w ramach zawartej umowy użyczenia przekazała przedmiotową nieruchomość do bezpłatnego użyczenia Spółce, w której jest jedynym udziałowcem. Użyczenie nieruchomości przez Gminę Spółce z o. o. stanowi co do zasady nieodpłatne świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Lecz w tym przypadku usługa ta nie jest opodatkowana z uwagi na nie spełnienie warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z powołanym przepisem usługa ta nie jest związana ze statutową (podstawową) działalnością Gminy i w związku z nieodpłatnym nabyciem w ramach umowy zamiany ze Starostą działającym w imieniu Skarbu Państwa nie przysługiwało jej prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości. Zatem nieodpłatne użyczenie nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanym innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Aby określić jakie jest przeznaczenie gruntu podlegającego dostawie czy to teren zabudowany lub przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego grunt przeznaczony do sprzedaży jest oznaczony symbolem B.35.U teren dla potrzeb usług istniejące zainwestowanie do zachowania. Obowiązuje § 6 ustaleń ogólnych. Na terenie Usługi dopuszcza się możliwość zabudowy z uwzględnieniem ustaleń szczegółowych.

W związku z tym, że w ustawie VAT nie sprecyzowano pojęć terenu zabudowanego lub przeznaczonego pod zabudowę należy korzystać pomocniczo lub zastępczo z innych przepisów szczególnych. Przepisem tym jest ustawa prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.). Przepis art. 21 ust. 1 ustawy stanowi, że podstawą planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej, statystyki publicznej gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji budynków i gruntów. Zgodnie z wpisem do rejestru gruntów grunt usytuowany jest na terenie zabudowy przemysłowej.

W świetle powyższego dostawa gruntu (działki 238/7) nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług.

Jednakże uwzględniając fakt, że na terenie przeznaczonym do sprzedaży jest usytuowany budynek należy wysokość stawki podatku VAT z tytułu dostawy rozpatrywać biorąc pod uwagę art. 29 ust. 5 ustawy VAT.

Zgodnie z treścią przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w sytuacji, kiedy dokonuje się dostawy gruntu, na którym znajduje się budynek albo część takich budynków lub budowli (bez względu na jej wartość rynkową lub przeznaczenie) z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogicznie stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Z powyższego wynika, że jeżeli dostawa budynku użytkowego o powierzchni 20 m² będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, to zwolnieniu będzie podlegać grunt o powierzchni 10.000 m², na którym budynek się znajduje.

Budynek usytuowany na tym gruncie jak opisano powyżej był przedmiotem nieodpłatnego świadczenia usług w drodze umowy użyczenia, ale z uwagi na nie spełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT świadczenie to nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zatem nie doszło do użytkowania w ramach czynności opodatkowanych.

Zważywszy na to, że Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem przedmiotowej nieruchomości nieruchomość została nabyta nieodpłatnie w drodze zamiany ze Skarbem Państwa, a Gmina nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to spełnione są przesłanki pozwalające do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnienie, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

Mając na uwadze powyższe zdarzenie przyszłe Gmina uważa, że przedstawiona we wniosku dostawa nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 ust. 6 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego dostawa nieruchomości przez Gminę na podstawie umowy sprzedaży, tj. czynności cywilnoprawnej, innemu podmiotowi skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

W konsekwencji sprzedaż stanowi odpłatne świadczenie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i w tym zakresie Gmina będzie działała jako podatnik podatku VAT.

Stosownie do art. 41 ust.1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b stosownie do art. 43 ust. 7a nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu warunkującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w drodze podjętej uchwały przeznaczył do sprzedaży w trybie przetargu nieograniczonego nieruchomość stanowiącą własność Gminy o powierzchni 10.000 m² oznaczoną działką gruntu nr 238/7 zabudowaną budynkiem o powierzchni 20 m². Teren, na którym usytuowana jest ww. nieruchomość posiada aktualny plan zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że nieruchomość ta jest położona na terenie tzw. przeznaczonym dla potrzeb usług. Natomiast w ewidencji gruntów działka oznaczona jest symbolem Ba teren zabudowy przemysłowej. Na wskazanym do sprzedaży gruncie znajduje się budynek (rok budowy 1979) wykorzystywany jako magazyn o powierzchni 20 m². Działka zostanie sprzedana przez Gminę łącznie z tym budynkiem. Obiekt znajdujący się na działce nr 238/7 przeznaczonej do sprzedaży jest budynkiem w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118), jest murowany, posiada dach i fundament, który trwale jest związany z gruntem. Od chwili nabycia nieruchomości zabudowanej (w momencie nabycia nieruchomość była zabudowana budynkiem z roku 1979) Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, a jeśli ponosiła takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Po zakupie (od dnia 17 marca 2004 r. do chwili obecnej) grunt wraz z budynkiem przekazano nieodpłatnie w drodze umowy użyczenia Sp. z o. o., w którym Gmina jest w 100 % udziałowcem. W wyniku zawartej umowy Gmina nie pobierała i nie pobiera opłat. Nieodpłatne przekazanie w roku 2004 budynku w drodze umowy użyczenia Spółce z o. o. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z posadowionym na gruncie budynkiem dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia i tym samym nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, należy zwrócić uwagę na fakt, iż jak wskazał Wnioskodawca planowana dostawa opisanego we wniosku budynku będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż budynek był przedmiotem nieodpłatnego użyczenia.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przez umowę użyczenia używający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z treści powołanego na wstępie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Jednakże ustawodawca przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Jak wskazano wcześniej za odpłatne świadczenie usług uznaje się użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników.

Mając na uwadze powyższe, nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych co prawda nieodpłatnie, ale w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę fakt, iż nieodpłatne świadczenie usług (przekazanie do bezpłatnego użyczenia) odbywało się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, brak jest podstaw do traktowania tego nieodpłatnego użyczenia jako odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, dostawa przedmiotowego budynku będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem nie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponieważ planowana sprzedaż nie zostanie objęta zwolnieniem na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to należy rozważyć zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jak już wskazano wcześniej, na podstawie powołanego powyżej artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wskazał Wnioskodawca, związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a także Gmina nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, a jeśli ponosiła takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tym samym należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowej nieruchomości wraz z budynkiem będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ zostaną spełnione przez Wnioskodawcę oba warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia.

Ponadto, należy wskazać, iż opodatkowanie dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy dostawie budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Reasumując, należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 465 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi