Temat interpretacji

Sprzedaż działek wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując ich sprzedaży korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest właścicielem 4 działek o łącznej powierzchni 44a ujętych w planie przestrzennego zagospodarowania gminy jako tereny przeznaczone pod rekreację z możliwością zabudowy letniskowej. Zmiana planu nastąpiła w roku 2000. Działki są wyłączone z produkcji i nie są na nie pobierane dopłaty obszarowe. Od 2011 roku podatnik zrezygnował z bycia rolnikiem ryczałtowym i wybrał opodatkowanie podatku VAT na zasadach ogólnych. Podatnik zamierza sprzedać rzeczone działki.

Działki są użytkowane rolniczo. Na działkach uprawiane jest zboże na potrzeby prowadzonej hodowli.

W przeszłości zbywane były działki:

• w roku 2008 sprzedano działkę użytkowaną rolniczo przeznaczoną w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę letniskową,

• w roku 2009 sprzedano 6 działek użytkowanych rolniczo przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy, przeznaczonych pod zabudowę letniskową.

Działki nie były udostępniane odpłatnie bądź nieodpłatnie innym osobom.

Działki będą sprzedawane w całości lub odrębnie w zależności od tego jakie będzie zainteresowanie.

Działki nie będą dzielone na mniejsze.

Obecnie działki są wykorzystywane wyłącznie rolniczo.

Działki nabyto w roku 1996 w drodze kupna od brata.

Przed sprzedażą Wnioskodawca zamierza dać ogłoszenie w prasie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek objęta będzie zwolnieniem w podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż 4 działek od wielu lat będących w posiadaniu podatnika jest zwolniona z podatku VAT.

Wyłączenia zwolnień od podatku zawarte w art. 113 dotyczą przedsiębiorców oraz działalności, która w rozumieniu przepisów ustawy traktowana jest jako działalność gospodarcza. Sprzedaż rzeczonych działek korzysta ze zwolnienia podmiotowego gdyż dotyczy gruntów niezwiązanych z działalnością rolną, stanowiących majątek osobisty podatnika niezwiązany z prowadzoną działalnością opodatkowaną, transakcje mają charakter incydentalny, i nie wypełniają definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ustawy VAT.

Stanowisko w podobnej sprawie rozstrzygnął m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2009 r. I FSK 1035/2008 przyjmując stanowisko identyczne z powyższym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy wskazuje, że podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku.

Art. 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych (C-180/10) i (C-181/10).

Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą ().

Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym podkreślił Trybunał.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem 4 działek o łącznej powierzchni 44a ujętych w planie przestrzennego zagospodarowania gminy jako tereny przeznaczone pod rekreację z możliwością zabudowy letniskowej. Od 2011 r. Wnioskodawca zrezygnował z bycia rolnikiem ryczałtowym i wybrał opodatkowanie podatku VAT na zasadach ogólnych. Wnioskodawca zamierza sprzedać rzeczone działki. Działki są użytkowane rolniczo. Na działkach uprawiane jest zboże na potrzeby prowadzonej hodowli. W przeszłości zbywane były działki (w 2008 r. sprzedano działkę użytkowaną rolniczo przeznaczoną w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę letniskową, w 2009 r. sprzedano 6 działek użytkowanych rolniczo przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy, przeznaczonych pod zabudowę letniskową). Działki nie były udostępniane odpłatnie bądź nieodpłatnie innym osobom. Działki będą sprzedawane w całości lub odrębnie w zależności od tego jakie będzie zainteresowanie. Działki nie będą dzielone na mniejsze. Obecnie działki są wykorzystywane wyłącznie rolniczo. Działki nabyto w 1996 r. w drodze kupna od brata. Przed sprzedażą Wnioskodawca zamierza dać ogłoszenie w prasie.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy przedmiotowych działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Zatem planowaną dostawę działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wnioskodawca, poza zamiarem ogłoszenia w prasie, które mogłoby stanowić o aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, nie podjął żadnych innych aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, tj. nie zamierza podejmować jakichkolwiek starań mających na celu przygotowanie do sprzedaży gruntu takich jak np. uzbrojenie terenu czy wystąpienie o ustalenie warunków zabudowy. Wobec powyższego stosownie do obowiązującego orzecznictwa transakcja zbycia działek, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w niniejszej sprawie mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż działek wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując ich sprzedaży korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zauważyć należy, że ustawa rozróżnia czynności niepodlegające opodatkowaniu do których nie mają zastosowania przepisy ustawy oraz czynności zwolnione z opodatkowania, do których przepisy te mają zastosowanie.

Jak stwierdzono wyżej, czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę wymienionych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym nie mają tu zastosowania przepisy ustawy. Zatem przy ich sprzedaży Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnień od podatku VAT, które określone zostały w tych przepisach.

Wobec powyższego, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym korzysta ze zwolnienia, stanowisko Zainteresowanego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo podkreślić należy, iż powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wynika, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Zatem wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 326 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi