Temat interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2008 r. (data wpływu 8 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości X gmina Y obejmującej działki o łącznej powierzchni 0,50 ha. Zainteresowana nabyła nieruchomość na podstawie umowy darowizny z dnia 7 lipca 1993 r. i w drodze dziedziczenia na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w L() z dnia 29 stycznia 1999 r. o stwierdzeniu nabycia spadku.

Grunty były przez Wnioskodawczynię uprawiane rolniczo, ale ze względu na małą powierzchnię i niewielkie zbiory, płody rolne wykorzystywane były na potrzeby rodziny, w związku z czym nigdy nie były sprzedawane. Wnioskodawczyni nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Obecnie grunty, uchwałą Rady Miejskiej w X z dnia 16 września 1999 r., przeznaczone zostały w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkalną.

Z gruntów Zainteresowana wydzieliła siedem działek trzy działki o pow. 0,1000 ha, jedną o pow. 0,0800 ha, jedną o pow. 0,0900 ha działki te przeznaczone są pod zabudowę mieszkalną oraz dwie działki o pow. 0,0077 ha i o pow. 0,0223 ha z przeznaczeniem pod poszerzenie istniejącej drogi lokalnej.

Wnioskodawczyni obecnie sprzedała jednemu nabywcy na podstawie jednej umowy sprzedaży trzy działki o łącznej powierzchni 0,27 ha. W przyszłości zostaną sprzedane pozostałe dwie działki.

Ze względu na linię orzecznictwa sądów administracyjnych w tym przedmiocie, którą Zainteresowana uważa za słuszną, jednak ma wątpliwości co do konieczności i prawidłowości opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży tych gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej nabytej w drodze darowizny i dziedziczenia, w formie kilku pomniejszonych działek, jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, i czy czynności sprzedaży przedmiotowych działek podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, definicja podatnika zawarta jest w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza zdefiniowana jest natomiast w ust. 2 tego przepisu. Jednakże definiując zarówno podatnika jak i działalność gospodarczą nie można pominąć przepisów prawa unijnego a mianowicie Pierwszej i Szóstej Dyrektywy Rady.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości materialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z definicji tej wynika, że dotyczy ona podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny, więc mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności, działają w sposób powtarzalny, wielokrotny czyli częstotliwy. W tej sytuacji za podatnika podatku VAT należy uznać tego, kto dokonuje czynności handlu, produkcji, świadczenia usług także wtedy, gdy czynność taka dokonywana jest przez niego jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, produkcji, świadczenia usług tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności.

Nie jest jednak działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Zainteresowana będzie sprzedawała majątek prywatny, który nie jest związany z działalnością gospodarczą oraz nabyty został w drodze dziedziczenia i darowizny, nie w celu dalszej odsprzedaży sprzedaż taka nie ma charakteru handlowego i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż prawidłowość takiego stanowiska potwierdza orzecznictwo unijne orzeczenie TSWE z dnia 4 października 1995 r. (), sprawa C-291/92 s. 2807 s. 117-118.

Stanowisko to potwierdza również orzecznictwo sądów polskich, np. wyrok NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 w którym Sąd stwierdził: Podatnik osoba fizyczna, sprzedający kilka działek budowlanych, które należą do jego osobistego majątku nie jest podatnikiem VAT, gdyż nie prowadzi działalności gospodarczej. Tym samym sprzedaż tych działek nie jest opodatkowana podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni uznaje powyższe stanowisko za poprawne i stwierdza, że sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup towaru dokonywany był w celu odsprzedaży.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielem otrzymanej w formie darowizny i dziedziczenia nieruchomości gruntowej, którą podzieliła na 7 działek. Podział tej nieruchomości nastąpił w związku z przeznaczeniem przedmiotowych terenów pod zabudowę mieszkalną oraz pod poszerzenie istniejącej drogi lokalnej. Wcześniej grunt był uprawiany rolniczo, jednak nie dokonywano sprzedaży produktów rolnych, przeznaczając je tylko na potrzeby własne. Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych i nie jest również rolnikiem ryczałtowym.

Zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku od tworów i usług, grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła przedmiotowe działki w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzą one z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny i dziedziczenia. Wnioskodawczyni sprzedając działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek, które zostały wyodrębnione z gruntu, nabytego w formie darowizny oraz na drodze dziedziczenia, stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni nie będzie działalnością gospodarczą i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy Organ informuje, że powołane przez Wnioskodawczynię wyroki sądów krajowych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego. Kwestia dotycząca stanu faktycznego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 11 grudnia 2008 r. nr ILPP1/443-944/08-2/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.