Temat interpretacji
Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto, działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, ze zm.), w odpowiedzi na Pana pismo z dnia 04.05.2004 r. (uzupełnione w dniu 14.07.2004 r.) uprzejmie informuje.
Na podstawie art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) świadczenie usług turystycznych objęte zostało procedurą szczególną. Jej wyrazem jest szczególne określenie podstawy opodatkowania. Otóż w myśl art. 119 ust. 1 podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki (niezależnie od ich rodzaju) jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Ustawa podaje również definicję marży (art. 119 ust. 2 ustawy). Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Natomiast przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Moment powstania obowiązku podatkowego także został ustalony w sposób szczególny. Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, ze zm.) w przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od dnia wykonania usługi. Nie jest więc zgodne ze stanem prawnym Pana stanowisko, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19 ust. 1 i 4 ustawy. Uchwalenie bowiem przez ustawodawcę przepisu szczególnego oznacza, że przepisy ogólne (między innymi dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania zaliczek) nie znajdą w tej sytuacji zastosowania.
Ponadto zdaniem Naczelnika urzędu w niniejszym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania także przepisy dotyczące dotacji i subwencji. W stanie faktycznym opisanym we wniosku nie mamy do czynienia bowiem z dotacjami i subwencjami na rzecz Podatnika, lecz na rzecz uczestników wycieczek - usługobiorców (powyższe wynika z rozmowy telefonicznej przeprowadonej z Panią X., prowadzącą księgowość Podatnika). Dla Podatnika zatem otrzymana "dotacja" lub "subwencja" jest zatem formą zaliczki na
poczet świadczenia przyszłej usługi turystycznej.
Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu 15.07.2004 r.