Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a §1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.)w odpowiedzi na pisemny wniosek Spółki z dnia 29.08.2005r. złożony do tut. organu podatkowego w dniu 29.08.2005 r. o interpretację zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, kontrola skarbowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku po wnikliwej analizie stanowiska wnioskodawcy, który uważa, iż przy sprzedaży oleju rzepakowego surowego jadalnego o symbolu PKWiU 15.41.12-60.11 na cele inne niż spożywcze np. do produkcji biopaliw może stosować stawkę VAT 7 % postanawia uznać, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

W dniu 29.08.2005 r. Spółka zwróciła się z zapytaniem w sprawie udzielenia odpowiedzi o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Przedstawiając stan faktyczny Spółka podaje, iż: po uruchomieniu tłoczni oleju rzepakowego wprowadziła do obrotu wyprodukowany olej rzepakowy. Wyżej wymieniony olej jest sklasyfikowany w PKWiU 15.41.12-60.11 tj.; jako olej rzepakowy nieskoerukowy wraz z frakcjami surowy, jadalny. Olej ten jako jadalny zgodnie z ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług zał. nr 3 poz. 21 zakwalifikowany jest do towarów dla których stosuje się stawkę VAT 7 %. W zał. nr 3 poz. 21 wymieniono oleje, tłuszcze zwierzęce i roślinne PKWiU ex 15.4 wyłącznie jadalne. Zdaniem Spółki ustawodawca w objaśnieniu do zał. nr 3 wskazał, iż do symbolu PKWiU 15.4, wchodzą zarówno oleje i tłuszcze jadalne i niejadalne do zastosowań technicznych. Oleje techniczne opodatkowane stawką VAT 22 %.Spółka zaznacza, iż produkowany przez nią olej z nasion rzepaku nieskoerukowy dwuzerowy, spełnia wymogi oleju jadalnego. Zdanie Spółki wyprodukowany olej rzepakowy spełnia parametry oleju jadalnego surowego zgodnie z ustaloną normą PN 87/A-86 906 i wyprodukowany na prasie posiadającej atest do produkcji oleju jadalnego zakwalifikowany wg PKWiU do symbolu 15.41.12-60.11 jako jadalny to fakt sprzedaży tego oleju na cele inne niż spożywcze np. do produkcji biopaliw nie zmienia jego klasyfikacji. Spółka uważa, że uznanie czy wyprodukowany olej jest jadalny bądź nie jadalny decyduje nie jego przeznaczenie lecz klasyfikacja w PKWiU.

Naczelnik Urzędu Skarbowego na podstawie art. 14a § 1 cyt. ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa w związku z wniesionym zapytaniem z dnia 29.08.2005 r. i otrzymanym w dniu 29.08.2005 r., dotyczącym stosowania przepisów prawa podatkowego po analizie przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie postanawia uznać, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe. Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 pkt.1 cyt. ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 41 ust. 2 cyt. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 % z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114. W załączniku nr 3 do ustawy - wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7 % - w poz. 21 wymieniono oleje, tłuszcze zwierzęce i roślinne - wyłącznie jadalne o symbolu ex 15.4. Ustawodawca w objaśnieniu do załącznika nr 3 do ustawy wskazał, iż symbol ex dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. W podatku od towarów i usług sprawa klasyfikacji statystycznych jest szczególnie eksponowana, bowiem z symbolami PKWiU wiąże się określona stawka podatkowa albo zwolnienie od podatku. Przy sprzedaży towarów i usług objętych stawkami niższymi niż podstawowa oraz zwolnieniami od podatku od towarów i usług bezwzględnie wymagane jest podanie symboli statystycznych na fakturach, wynika to z § 9 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 95 poz. 798). Zaliczenie określonego produktu (usługi) do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU tj.; rodzaj zużytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Z załączonej do wniosku opinii Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi wynika, iż opisane przez wnioskodawcę wyroby mieszczą się w grupowaniu:

1. olej rzepakowy, surowy, jadalny przeznaczony przez producenta do celów spożywczych i spełniający wymagania wyrobów spożywczych określone odrębnymi przepisami PKWiU 15.41.12-60.1 "Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy wraz z frakcjami, surowy, jadalny",
2. olej rzepakowy, surowy, techniczny - przeznaczony na cele inne niż spożywcze PKWiU 15.41.12-60.2 "Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy wraz z frakcjami, surowy, techniczny".

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że produkowany przez Spółkę olej rzepakowy surowy jadalny przeznaczony do celów spożywczych i spełniający wymagania określone odrębnymi przepisami został sklasyfikowany w PKWiU jako 15.41.12-60.1 - "olej rzepakowy .... wraz z frakcjami surowy jadalny", a przeznaczony na cele inne niż spożywcze jako 15.41.12-60.2 "olej rzepakowy .... wraz z frakcjami surowy , techniczny". Z powyższego wynika, iż wobec wskazania przez ustawodawcę w załączniku nr 3 do ustawy o VAT - wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7 % - w poz. 21 - oleje, tłuszcze zwierzęce i roślinne - wyłącznie jadalne o symbolu ex 15.4 przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych określonych w postanowieniach art. 41 ust.2 ustawy decyduje kryterium grupowania statystycznego oraz przeznaczenia oleju. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny opisany przez Spółkę, tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska wnioskodawcy, który uważa, iż przy sprzedaży oleju rzepakowego surowego jadalnego o symbolu PKWiU 15.41.12-60.11 na cele inne niż spożywcze np. do produkcji biopaliw może stosować stawkę VAT 7 %.

Niniejsze postanowienie dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę jak i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Zgodnie z art. 14b § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jeżeli jednak wnioskodawca zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Niniejsza interpretacja - zgodnie z art. 14b § 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji. Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie ul. Geodetów 1 za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia. Zażalenie na postanowienia zgodnie z art. 222 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa, winno zawierać zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt.1 lit. a oraz art. 9 ustawy z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej ( Dz. U z 2004 r. nr 253, poz. 2532 ze zm.) zażalenie i załączniki do zażalenia podlegają opłacie skarbowej w/g. stawki; 5,- zł od zażalenia i po 0,50 zł od załącznika do zażalenia.