Podatek od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej stanowiących tereny budowlane or... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18.07.2018, sygn. 0112-KDIL2-1.4012.308.2018.1.MG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej stanowiących tereny budowlane oraz stawki dla ich sprzedaży.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej stanowiących tereny budowlane oraz stawki dla ich sprzedaży jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej stanowiących tereny budowlane oraz stawki dla ich sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i rozlicza VAT na zasadach ogólnych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, w szczególności zajmuje się produkcją szkła gospodarczego.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości, na którą składają się działki ewidencyjne A, B i C.

Działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działki A, B i C nie są zabudowane, nie znajdują się na nich żadne naniesienia, w szczególności budynki, budowle lub urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Działki A i B Spółka nabyła na podstawie decyzji Burmistrza o odpłatnym przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z dnia 24 września 2012 r. Uprzednio była użytkownikiem wieczystym wyżej wymienionych działek gruntu na podstawie umowy sprzedaży (warunkowej) z dnia 7 października 2004 r. oraz umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego z dnia 4 listopada 2004 r., które nabyła od Spółdzielni Kółek Rolniczych.

Działkę C Spółka nabyła na podstawie decyzji Burmistrza o odpłatnym przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z dnia 24 września 2012 r. Uprzednio była użytkownikiem wieczystym wyżej wymienionej działki gruntu na podstawie umowy sprzedaży (warunkowej) z dnia 11 grudnia 2008 r. oraz umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego z dnia 23 stycznia 2009 r., które nabyła od Spółdzielni Kółek Rolniczych.

Transakcje przeniesienia prawa użytkowania wieczystego dla działek 897/16, 897/17 i 897/21 podlegały opodatkowaniu VAT według stawki 22%. Natomiast przekształcenie prawa użytkowania wieczystego wyżej wymienionych działek w prawo własności nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka odliczyła podatek VAT naliczony z tytułu przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działek A B i C.

Nieruchomość nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości. W dacie sprzedaży na nieruchomości nadal nie będą znajdowały się jakiekolwiek naniesienia, w szczególności budynki, budowle lub urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Nabywca działek zobowiązał się na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 8 lutego 2018 r. do kupna nieruchomości, stanowiącej działki A, B i C m.in. pod warunkiem uzyskania prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi, w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 600,00 m².

Dla przedmiotowych działek dnia 15 maja 2018 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej: budowę budynku handlowo-usługowego wraz z towarzyszącą infrastrukturą, w tym miejsca parkingowe oraz bilbord reklamowy. Wnioskodawcą był nabywca działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła sprzedaż gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane i jako taka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według obowiązującej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła sprzedaż gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane i jako taka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według obowiązującej stawki.

Uzasadnienie:

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towary zostały zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wskazuje orzecznictwo organów podatkowych, w przypadku sprzedaży prawa własności nieruchomości każda działka ewidencyjna gruntu stanowi towar w rozumieniu przepisów ustawy VAT i stanowi odrębny przedmiot dostawy (por. np. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 września 2017 r. Nr 0114-KDIP4.4012.311.2017.2.KR).

Biorąc pod uwagę powyższe, w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów w rozumieniu ustawy VAT.

Co do zasady stawka podatku VAT wynosi 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT (z zastrzeżeniem, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie). Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. podstawowa stawka wynosi 23%.

Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do ustawy przewidują jednocześnie możliwość stosowania stawek obniżonych lub zwolnienie z opodatkowania dla określonych czynności.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Odnosząc powyższe do analizowanego zdarzenia przyszłego należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że nieruchomość, na której w dacie sprzedaży nie będą znajdowały się żadne naniesienia powinna być uznana za teren niezabudowany.

Zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży do transakcji dojdzie pod warunkiem uzyskania przez stronę kupującą prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości - działek o numerach A, B oraz C obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi strony kupującej. W tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 600 m².

Strona kupująca na podstawie decyzji Burmistrza z dnia 15 maja 2018 r. otrzymała warunki zabudowy dla planowanej inwestycji, dlatego do dostawy nieruchomości nie będzie miał zastosowanie przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a tym samym dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i rozlicza VAT na zasadach ogólnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, w szczególności zajmuje się produkcją szkła gospodarczego. Spółka zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości, na którą składają się działki ewidencyjne A, B i C. Działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działki A, B i C nie są zabudowane, nie znajdują się na nich żadne naniesienia, w szczególności budynki, budowle lub urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Transakcje przeniesienia prawa użytkowania wieczystego dla działek A, B i C podlegały opodatkowaniu VAT według stawki 22%. Natomiast przekształcenie prawa użytkowania wieczystego wyżej wymienionych działek w prawo własności nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka odliczyła podatek VAT naliczony z tytułu przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działek A, B i C.

Nieruchomość nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła sprzedaż gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane i jako taka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według obowiązującej stawki.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

Z powyższej analizy wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że dla działek niezabudowanych, które podlegają sprzedaży, nie został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednakże została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej: budowę budynku handlowo-usługowego wraz z towarzyszącą infrastrukturą, w tym miejsca parkingowe oraz bilbord reklamowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, przedmiotem dostawy towarów po stronie Spółki będzie grunt niezabudowany, przeznaczony pod zabudowę (działka budowlana). W konsekwencji, dokonana przez Spółkę dostawa gruntu nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zgodnie ze zwolnieniem zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jednym z warunków zastosowania zwolnienia od podatku VAT, jest brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) towarów, będących przedmiotem dostawy.

Kolejnym warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku VAT jest konieczność wykorzystywania towarów, będących przedmiotem dostawy przez podatnika, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. W konsekwencji, z tego zwolnienia nie może skorzystać dostawa towarów handlowych oraz takich towarów, które nigdy nie zostały wykorzystane, choć zostały zakupione w takim celu. Warunek wykorzystania wyłącznie na cele działalności zwolnionej oznacza, że od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia, muszą służyć wyłącznie takiej działalności, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że z tytułu nabycia przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Zainteresowany wskazał również, że ww. nieruchomości nie były wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Skutkiem powyższego, z uwagi na fakt, że nie zostały wypełnione warunki określone powyższym przepisem, zastosowanie zwolnienia na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie możliwe.

W konsekwencji, przedmiotem sprzedaży nieruchomości, na którą składają się działki ewidencyjne o numerach A, B i C, będzie nieruchomość niezabudowana, która stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. Zatem w rozpatrywanej sprawie, w przypadku transakcji dostawy ww. działki w drodze sprzedaży, nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Transakcja sprzedaży ww. działek nie będzie spełniała również warunków do objęcia jej zwolnieniem od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem będzie podlegała opodatkowaniu wg 23% stawki podatku od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż opisanych we wniosku nieruchomości będzie stanowiła dostawę gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane i tym samym będzie podlegała opodatkowaniu wg 23% stawki podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1, w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła sprzedaż gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane i jako taka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według obowiązującej stawki, należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie