Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Strona nabywa - w ramach ustalonych limitów - przysługujące Klientom Spółki od ich dłużników bezsporne, nie obciążone prawami osób trzecich wierzytelności pieniężne wynikające wyłącznie z zawartych przez Klientów umów sprzedaży lub dostawy towarów oraz świadczenia usług, zarówno bez prawa do regresu (faktoring właściwy), jak i z prawem do regresu (faktoring niewłaściwy). Z tytułu świadczenia powyższych usług Spółka otrzymuje wynagrodzenie w formie prowizji, stanowiącej ustalony procent nominalnej wartości nabytej wierzytelności. Ponadto pobierane są opłaty zgodne z tabelą opłat, w szczególności za ustalenie limitu na dostawcę, odbiorcę, ubezpieczenie należności. Prowizja i opłaty dodatkowe stanowią wynagrodzenie Spółki z tytułu usług świadczonych w ramach umowy faktoringowej, poza umową finansowania. Drugim elementem wynagrodzenia są odsetki, jeśli występuje finansowanie nabytych wierzytelności. Odsetki są wynagrodzeniem za udostępnienie środków pieniężnych. Zdaniem Spółki usługę finansowania klienta należy traktować jako odrębną usługę kredytową, zwolnioną od podatku od towarów i usług, jeżeli w zawartej umowie faktoringowej finansowanie działalności operacyjnej faktoranta zostało wyraźnie wyodrębnione, także w części dotyczącej wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączeniu nr 4 do ustawy. Zgodnie natomiast z poz. 3 sekcją J ex (65-67) załącznika nr 4 usługami zwolnionymi od podatku są usługi pośrednictwa finansowego z wyłączeniem m. in. usług ściągania długów oraz faktoringu.

W związku z powyższym usługi faktoringu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej - 22%.

Należy zauważyć, że wynagrodzeniem za finansowanie działalności operacyjnej faktoranta, w ramach umowy faktoringu, są również odsetki, co w tej części upodabnia przedmiotowe umowy do usług kredytowych, pozostaje to jednak bez znaczenia dla oceny zagadnienia, ponieważ mamy do czynienia z jedną usługą, określaną mianem faktoringu której elementem jest finansowanie klienta.

Jednakże jeżeli w zawartej umowie finansowanie działalności operacyjnej faktoranta zostało wyraźnie wyodrębnione, także w części dotyczącej wynagrodzenia, za możliwe należy uznać traktowanie w/w usługi jako odrębnej usługi kredytowej, zwolnionej od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, że Naczelnik Urzędu Skarbowego nie jest właściwy do dokonywania klasyfikacji usług, właściwym w tym zakresie jest Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Zatem obowiązek przedstawienia prawidłowej klasyfikacji usług spoczywa na podatniku.

W związku z powyższym, jeżeli w/w usługi zaklasyfikowane zostaną do usług pośrednictwa finansowego - Sekcja J ex (65-67), które nie stanowią usług wymienionych w poz. 3 pkt 1 -9, objęte będą zwolnieniem od podatku od towarów i usług. Jeżeli natomiast świadczone przez Spółkę usługi zostaną zaklasyfikowane do usług ściągania długów i faktoringu, wówczas będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.