Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 13.05.2005 r. (data wpływu 25.05.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług

stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe

UZASADNIENIE

Jak wynika z treści złożonego pisma, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pan wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów własnej produkcji na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb transakcji wspólnotowych. Dla potrzeb ewidencyjnych transakcja jest udokumentowana następującymi dokumentami:
kopią faktury,
dokumentami przewozowymi,
specyfikacją ładunku,
wyciągami bankowymi potwierdzającymi zapłatę za dostarczony towar.
Nabywca towaru potwierdza jego odbiór dokonując odpowiedniej adnotacji na fakturze lub pecyfikacji, a następnie odsyła ją przy pomocy faksu.
W związku z powyższym, Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy posiadanie faksu faktury sprzedaży z adnotacją nabywcy potwierdzającego otrzymanie towaru stanowi ważny dokument potwierdzający dostawę wewnątrzwspólnotową.

Podatnik formułuje stanowisko, iż w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym zostały wymienione dokumenty potwierdzające dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, jest wymieniona kopia faktury dostawy, dlatego też faktura w formie faksu stanowi kopię dokumentu, więc spełnia wymogi niezbędne dla udokumentowania dostawy towaru.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie nie podziela stanowiska podatnika.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), wewnątrzwpólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości odanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2) podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnatrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami takimi, zgodnie z art. 42 ust. 3 cyt. ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2) kopia faktury,
3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 42 ust. 11 powołanej ustawy, w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje formy dokumentów, które mają potwierdzać dostawę towarów do kontrahenta unijnego, za wyjątkiem faktury dostawy, w stosunku do której ustawodawca wskazał, że ma mieć ona formę kopii. Niewątpliwie jednak wszystkie dokumenty mają mieć rangę dowodów. Muszą więc w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktyczną przez nie dowodzoną. Zatem podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji.

Faks faktury dostawy towaru, który jest przedmiotem zapytania nie jest dokumentem bezspornie dowodzącym dokonanie transakcji. Stanowisko takie potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 09 grudnia 2004 r. sygn. akt FSK 620/04 w sprawie oddalenia skargi kasacyjnej od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 22 maja 2003 r. sygn. akt I SA/Kr/2601/01, w którym stwierdza, iż: ?Jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w odpowiedzi na skargę kasacyjną, faks faktury nie jest dokumentem (...) a jedynie jego powieleniem. Podobnie jak kserokopia banknotu nie może być uznana za środek płatniczy, tak i faks faktury nie sposób uznać za fakturę. Bezpieczeństwo rozliczeń podatku od towarów i usług nie pozwala na wprowadzenie do obrotu duplikatów dokumentów, poza przypadkami wyraźnie przez prawodawcę wskazanymi?.
Mając na uwadze powyższe, Naczelnik tut. Urzędu orzeka, jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli podatkowej.

Pouczenie

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.