Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 4/18 i 50% udziału w działce nr 4/19 podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję nabycia tych nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 3 września 2018 r. (data wpływu 7 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 4/18 i 50% udziału w działce nr 4/19 podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję nabycia tych nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 4/18 i 50% udziału w działce nr 4/19 podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję nabycia tych nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 września 2018 r. (data wpływu 7 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.581.2018.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca M G zamierza nabyć nieruchomość gruntową niezabudowaną, którą K R (ojciec P R), na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16.12.1987 r. Repertorium A numer , nabył wraz z żoną D R (do majątku wspólnego), oznaczoną w operacie ewidencji gruntów i budynków miasta W, jako działka gruntu nr 4/4 o pow. łącznej 0,5152 ha. Wówczas działka ta stanowiła grunt o przeznaczeniu siedliskowym. Na przedmiotowej nieruchomości K R wraz z żoną prowadził działalność rolniczą polegającą na dostawie produktów rolnych, którą całkowicie zaprzestał przed śmiercią żony, tj. przed IV.2010 r. Małżonkowie K i D R nigdy nie byli płatnikami podatku VAT w ramach prowadzonej działalności rolniczej. Następnie, na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 30.07.2010 r., w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej D R, P R wraz z K R, nabyli spadek po zmarłej D R po 1/2 części każdy z nich wprost. Biorąc powyższe pod uwagę, P R posiada udział w wysokości 1/4 współwłasności przedmiotowej nieruchomości, zaś K R odpowiednio 3/4 współwłasności nieruchomości. Na mocy Uchwały nr Rady Miejskiej z dnia 28 grudnia 2012 r., dla obszaru, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość, powstał nowy plan zagospodarowania przestrzennego, wynikiem którego zmieniła się kwalifikacja przedmiotowej nieruchomości, między innymi pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, infrastrukturę drogową, obiekty infrastruktury technicznej, zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Skutkiem zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości wystąpili do Prezydenta W o zaopiniowanie przygotowanego podziału ww. nieruchomości przez wyodrębnienie z niej trzech mniejszych działek, co wynikało z konieczności dostosowania podziału nieruchomości do jej przeznaczenia, wynikającego z przyjętego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który przewidywał na powyższej nieruchomości zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (działka oznaczona numerem 4/20), drogę wewnętrzną (działka oznaczona numerem 4/19) oraz zabudowę mieszkaniową wielorodzinną (działka oznaczona numerem 4/18).

Postanowieniem z dnia 27.11.2014 r. Prezydent W pozytywnie zaopiniował projekt podziału przedmiotowej nieruchomości. Następnie, decyzją z dnia 10.03.2015 r. Dyrektora Zarządu Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego, zatwierdzono podział przedmiotowej nieruchomości oznaczonej numerem 4/4 przez wydzielenie trzech działek, a to: działki nr 4/18 AM 5 o pow. 0,1479 ha; działki 4/19 AM 5 o pow. 0,0295 ha (obszar przeznaczony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogę wewnętrzną), działki nr 4/20 AM 5 o pow. 0,3378 ha. W dalszej kolejności, aktem notarialnym z dnia 30.04.2015 r.. Repertorium A numer , współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości ustanowili na rzecz M M odpłatną służebność gruntową na działce gruntu 4/19 za symboliczną kwotę po 250 zł na rzecz każdego ze współwłaścicieli (jako zwrot kosztów z tyt. poniesionych wydatków na dokumentację urzędową opłaty od wniosków od wydania decyzji), polegającą na korzystaniu z tej nieruchomości w zakresie przejazdu i przechodu, a więc ograniczającą korzystanie z nieruchomości i tym samym umniejszającą jej wartość. Umowa ta była wynikiem uchwalenia ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Współwłaściciele nie czynili żadnych innych czynności względem posiadanych nieruchomości, stanowiących nakłady podwyższające wartość. Współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości planują w przyszłości sprzedać działkę 4/18 oraz 50% udziału w działce 4/19 na rzecz wnioskodawcy M G. Z kolei M G, jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, zamierza na przedmiotowych nieruchomościach zrealizować projekt deweloperski polegający w szczególności na budowie budynku wielorodzinnego z lokalami użytkowymi i mieszkalnymi wraz z garażem podziemnym i miejscami postojowymi oraz infrastrukturą towarzyszącą celem ich sprzedaży.

Należy ponadto wskazać, iż części przedmiotowych nieruchomości były i są w chwili obecnej dzierżawione przez K i P R.

Przedmiotowe niezabudowane działki nie były wykorzystywane dla celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez K R i P R do działalności zwolnionej od podatku VAT. K R nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanej we wniosku działki gruntu nr 4/4. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (mpzp) obejmujący przedmiotową nieruchomość (działki gruntu), został sporządzony i zatwierdzony z inicjatywy Gminy. Współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości nie wnioskowali objęcia przedmiotowego gruntu mpzp.

Ani P R, ani K R nie występowali do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanych działek gruntu w przyłącza sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej.

P R i K R nie poczynili i nie zamierzają ponosić nakładów na przedmiotowe działki gruntu do sprzedaży. Umowy dzierżawy były odpłatne i zostały zawarte na następujące okresy: działka nr 4/20 umowa zawarta od 10.04.2017 r. do 31.05.2017 r., następnie przedłużona do dnia 31.12.2017 r. i obecnie nie jest już dzierżawiona; działka 4/18 umowa zawarta od dnia 1.10.2015 r. do 30.09.2016 r., następnie przedłużona do dnia 31.12.2017 r. i obecnie nie jest już dzierżawiona; działka 4/4 (obecnie 4/18) umowa zawarta od 01.08.2012 r. do 31.07.2015 r. i następnie w każdym roku dzierżawa była przedłużana o kolejny rok. Wszystkie ww. umowy dzierżawy były zawierane wyłącznie z inicjatywy Najemców, a nie współwłaścicieli, co wskazuje, że czynności te nie miały na celu osiąganie zysków z prawa współwłasności. P R, działający w imieniu własnym, jak również w imieniu całkowicie ubezwłasnowolnionego ojca K R, nie będzie ogłaszać zamiaru zbycia działek będących przedmiotem sprzedaży w sieci internetowej, telewizji, radiu lub prasie. Odpłatna służebność gruntowa - wewnętrzna droga przejazdu, została ustanowiona w konsekwencji przyjęcia przez Gminę mpzp. Kwota 250 zł na każdego ze współwłaścicieli jest kwotą płatną jednorazowo. Służebność gruntowa (związana z przedmiotową nieruchomością) została ustanowiona na rzecz Pana M M i każdoczesnych właścicieli działek (działki), do których służebność ustanowiono. Służebność ustanowiono na czas nieokreślony. K R oraz P R złożyli, w dniu 20 listopada 2017 r., do tutejszego Organu wniosek o wydanie indywidulnej interpretacji prawa podatkowego w kwestii sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług i w dniu 13 lutego 2018 r. uzyskali od tutejszego Organu wiążącą interpretację prawa podatkowego o sygnaturze 0112-KDIL2-1.4012.569.2017.2.AS, w której Organ przedstawił stanowisko iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega VAT.

Pismem z 3 września 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest opodatkowanie sprzedaży ww. nieruchomości podatkiem od towarów i usług przez K R oraz P R na rzecz Wnioskodawcy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Sprzedaż nieruchomości (to jest nieruchomości 4/18 i 50% udziału w nieruchomości 4/19, powstałych w wyniku podziału posiadanej nieruchomości) na rzecz M G będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, stosownie do treści art. 41 ust. 1, w zw. z art. 146a ust. 1 ustawy.
2. Jednocześnie, M G będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję w związku z realizacją na ww. nieruchomościach projektu deweloperskiego polegającego w szczególności na budowie budynku wielorodzinnego z lokalami użytkowymi i mieszkalnymi wraz z garażem podziemnym i miejscami postojowymi wraz z infrastrukturą towarzyszącą celem ich odsprzedaży (czyli prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2018 r. poz. 1025 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Stosownie do art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wynika z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie mówi o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym, sprzedaż udziału w nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z przepisu tego wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Z zapisów wyżej cytowanego przepisu wynika, że przez decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu należy rozumieć zarówno decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jak i decyzję o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku w zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzji o warunkach zabudowy.

Jeżeli nie zaistnieją przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy gruntu wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku, określone w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na mocy Uchwały Rady Miejskiej z dnia 28 grudnia 2012 r., dla obszaru, na którym znajduje się nieruchomość, powstał nowy plan zagospodarowania przestrzennego, wynikiem którego zmieniła się kwalifikacja przedmiotowej nieruchomości, między innymi pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, infrastrukturę drogową, obiekty infrastruktury technicznej, zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Skutkiem zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości wystąpili do Prezydenta W o zaopiniowanie przygotowanego podziału ww. nieruchomości przez wyodrębnienie z niej trzech mniejszych działek, co wynikało z konieczności dostosowania podziału nieruchomości do jej przeznaczenia, wynikającego z przyjętego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który przewidywał na powyższej nieruchomości zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (działka oznaczona numerem 4/20), drogę wewnętrzną (działka oznaczona numerem 4/19) oraz zabudowę mieszkaniową wielorodzinną (działka oznaczona numerem 4/18). Postanowieniem z dnia 27.11.2014 r. Prezydent W pozytywnie zaopiniował projekt podziału przedmiotowej nieruchomości. Następnie, decyzją z dnia 10.03.2015 r. Dyrektora Zarządu Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego, zatwierdzono podział przedmiotowej nieruchomości oznaczonej numerem 4/4 przez wydzielenie trzech działek, a to: działki nr 4/18, działki 4/19, działki nr 4/20.

Przedmiotowe niezabudowane działki nie były wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku VAT, a nabywcy nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanej we wniosku działki gruntu nr 4/4.

Współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości planują w przyszłości sprzedać działkę 4/18 oraz 50% udziału w działce 4/19 na rzecz Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania transakcji dostawy opisanej nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję nabycia tych nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr 4/18 oraz 50% udziału w działce nr 4/19 na rzecz Wnioskodawcy nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania działka oznaczona numerem 4/18 przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, a działka oznaczona numerem 4/19 pod drogę wewnętrzną. Dostawa ww. działek nie będzie także korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, działki nie były wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku VAT, a nabywcy nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia gruntu.

Zatem dostawa działki nr 4/18 oraz 50% udziału w działce nr 4/19 na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Natomiast odnosząc się do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję nabycia tych nieruchomości należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższych przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zamierza na przedmiotowych nieruchomościach zrealizować projekt deweloperski polegający w szczególności na budowie budynku wielorodzinnego z lokalami użytkowymi i mieszkalnymi wraz z garażem podziemnym i miejscami postojowymi oraz infrastrukturą towarzyszącą celem ich sprzedaży.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca (Nabywca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i zamierza po nabyciu nieruchomości zrealizować projekt deweloperski, a więc ww. działki będą przez niego wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej tą transakcję.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej