Temat interpretacji

W dniu 17.05.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek sp. z o. o. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2.06.2006 r.

Wątpliwości Spółki dotyczą powstania obowiązku w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług, w związku z zawarciem przez Spółkę aneksów we wrześniu 2003 r. i wrześniu 2004 r. do umowy pożyczki zawartej w 1998 r. z kontrahentem niemieckim, na mocy których odroczeniu uległ termin spłaty pożyczki i wysokość oprocentowania, wobec czego zwiększyła się należna pożyczkodawcy kwota odsetek.

W ocenie wnioskodawcy zawarte przez nią aneksy do umowy pożyczki nie są nowymi umowami, a jedynie zmieniają warunki umowy pierwotnie zawartej. W związku z powyższym Spółka nie jest zobowiązana do jakichkolwiek czynności wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego we Wrocławiu po przeanalizowaniu ww. wniosku postanowieniem z dnia 9.08.2006 r. Nr PPII/443/1/397/463/SG/06 stwierdził, iż stanowisko Strony jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia, organ podatkowy I instancji uznał, iż otrzymana przez Spółkę w 1998 r. pożyczka od kontrahenta zagranicznego stanowiła, w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, import usług. Zgodnie z art. 15 ust. 5 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest zobowiązany zapłacić, z tym że w przypadku usług turystyki wyjazdowej podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z ust. 1.

A zatem podstawę opodatkowania w niniejszej sprawie stanowi cała kwota, jaką Spółka zobowiązana była zapłacić pożyczkodawcy tj. zarówno kwota odsetek należnych kontrahentowi na mocy umowy zawartej w 1998 r., jak i kwota odsetek należnych na podstawie zawartych przez strony aneksów z września 2003 r. i września 2004 r. przedłużających okres obowiązywania tej umowy i zmieniających jej warunki (wysokość oprocentowania). W ocenie organu podatkowego I instancji Spółka miała obowiązek dokonać korekty w deklaracji za wrzesień 2003 r. oraz za wrzesień 2004 r., poprzez zwiększenie wartości podstawy opodatkowania nabytej usługi w takim zakresie, w jakim zwiększeniu uległa kwota należnych odsetek.

Dokonując oceny interpretacji udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu działając w trybie nadzoru na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa wszczął z urzędu postępowanie w sprawie zmiany przedmiotowej interpretacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka otrzymała pożyczkę poza systemem bankowym w 1998 r. od firmy niemieckiej. Umowa pożyczki została zawarta na terenie Niemiec, co wskazuje, że i usługa (z uwagi na brak w ustawie z 1993 r. przepisów umożliwiających przeniesienie miejsca świadczenia usługi) została wykonana w kraju usługodawcy (pożyczkodawcy) czyli w Niemczech.

Z uwagi na to, że przedmiotowe świadczenie nie zostało wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie spełnia ono definicji importu usług, zawartej w art. 4 pkt 5 ustawy z 8 stycznia 1993 r.

Zgodnie z przepisem art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) przez import usług rozumie się usługi świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za których wykonanie należność jest przekazywana osobie lub jednostce mającej siedzibę bądź miejsce zamieszkania za granicą, a także usługi turystyki wyjazdowej.

W świetle ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 1998 r., otrzymanie przez Spółkę pożyczki od kontrahenta zagranicznego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej nie rodzi obowiązku podatkowego po stronie Spółki.

Ponieważ usługę finansową, polegającą na udzieleniu pożyczki, uznaje się za wykonaną z chwilą postawienia (oddania) do dyspozycji pożyczkobiorcy kwoty pożyczki, to należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy od tej czynności powstał w 1998 r.

Aneksami z września 2003 r. i września 2004 r. jedynie odroczono termin spłaty pożyczki oraz zmieniono wysokość oprocentowania kwoty pożyczki, czyli nie świadczenia głównego, to należy uznać, że zmiany te nie spowodowały zmiany zasad opodatkowania dokonanej w 1998 r. czynności.

Dlatego, też w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Spółka słusznie podnosi, iż zmiana pierwotnie zawartej umowy pożyczki, poprzez zawarcie aneksów do tej umowy, dotyczących wielkości odsetek i terminów ich spłaty, nie skutkuje zawarciem nowych umów, lecz zmianą warunków umowy dotychczas obowiązującej. Na mocy zawartych z kontrahentem niemieckim aneksów do umowy pożyczki zawartej w 1998 r., ulega zmianie jedynie termin spłaty pożyczki i podstawa opodatkowania. A zatem taka zmiana umowy nie powoduje w Spółce powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Stanowisko zaprezentowane przez podatnika w niniejszej sprawie jest więc prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze organ II instancji stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego we Wrocławiu w zakresie sformułowanego przez sp. z o. o. pytania i opisanego we wniosku stanu faktycznego z nim związanego jest nieprawidłowe i dlatego orzeczono jak w sentencji.