Temat interpretacji

Czy transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wraz z prawem do korekty deklaracji, w której rozliczono sprzedaż jako dostawę krajową?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012r. (data wpływu 20 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania czy transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wraz z prawem do korekty deklaracji, w której rozliczono sprzedaż jako dostawę krajową jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie czy transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wraz z prawem do korekty deklaracji, w której rozliczono sprzedaż jako dostawę krajową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Kontrahent niemiecki zarejestrowany w Niemczech kupił od Wnioskodawcy wyroby w listopadzie 2011r., ale poprosił o przechowanie ich w magazynie Wnioskodawcy do stycznia 2012r. Kontrahent zapłacił za wyroby oraz w styczniu wyroby zostały dostarczone do siedziby kontrahenta w Niemczech. Wnioskodawca posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3.

Informacje dodatkowe:

• Kontrahent jest podatnikiem VAT zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie UE,
• Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 zarejestrowanym jako podatnik VAT UE,
• Kontrahent nabył prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w dniu 30 listopada 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W deklaracji za który miesiąc Wnioskodawca winien skorygować sprzedaż krajową oraz wykazać WDT...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja ta powinna być potraktowana jak sprzedaż krajowa do momentu potwierdzenia wywozu towaru z terytorium RP. Wnioskodawca uważa, iż postąpił prawidłowo a mianowicie w listopadzie została wystawiona faktura VAT z zastosowaniem stawki krajowej (zastosowano metodę w stu) i wykazana jako sprzedaż krajowa w deklaracji za listopad i w styczniu skorygowano tę fakturę stosując stawkę 0% odpowiednią do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w deklaracji za styczeń wykazano WDT oraz zmniejszono sprzedaż krajową w tej samej kwocie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynności przeniesienia prawa musi towarzyszyć wydanie przedmiotowego towaru.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ww. ustawy).

Dla potraktowania danej czynności jako wewnątrzwspólnotowej dostawy muszą zaistnieć dwa konieczne elementy. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej (opodatkowanej w Polsce), musi się ona odbywać z kraju (tzn. z Polski) i ma być dokonywana przez polskiego (tj. zarejestrowanego w Polsce) podatnika. Dostawa - mająca charakter wewnątrzwspólnotowy - która odbywa się z innego państwa członkowskiego, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu w tym właśnie innym państwie. W Polsce będzie to czynność niepodlegająca w ogóle opodatkowaniu.

Pierwszym elementem, który musi wystąpić, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Przez wywóz należy rozumieć faktyczne przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, ale wywóz musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy - jest to warunek konieczny i jest to odbiciem warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy. Każdy rodzaj dostawy, w wykonaniu której następuje wywóz towarów, konstytuować będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, iż kontrahent niemiecki zarejestrowany w Niemczech kupił od Wnioskodawcy wyroby w listopadzie 2011r., ale poprosił o przechowanie ich w magazynie Wnioskodawcy do stycznia 2012r. Kontrahent zapłacił za wyroby oraz w styczniu wyroby zostały dostarczone do siedziby kontrahenta w Niemczech. Wnioskodawca posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3. Kontrahent jest podatnikiem VAT zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie UE. Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Kontrahent nabył prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w dniu 30 listopada 2011r.

Zatem z powyższego wynika, że opisana przez Wnioskodawcę dostawa nie spełnia definicji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdyż w wyniku dokonanej przez Wnioskodawcę czynności (przeniesienie prawa własności) nie nastąpi wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Wnioskodawca będzie magazynował sprzedany towar do czasu otrzymania od zagranicznego kontrahenta dyspozycji dotyczącej sposobu i miejsca przekazania kontrahentowi towaru.

W przedmiotowej sytuacji w odniesieniu do transakcji dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z kraju Unii zastosowanie znajdzie przepis art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. Zatem w przypadku gdy towary po ich nabyciu nie są przemieszczane, wówczas miejscem dokonania dostawy jest to miejsce, w którym znajdują się w momencie dostawy. W związku z tym miejscem świadczenia dla przedmiotowej dostawy jest terytorium Polski.

Reasumując, z uwagi na to, iż towar będący przedmiotem dostawy opuści terytorium Polski jako towar należący już do kontrahenta mającego siedzibę na terytorium kraju UE, nie zostanie spełniony warunek konieczny do uznania przedmiotowej dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W związku z powyższym dostawę tę należy potraktować jako dostawę krajową i opodatkować według stawki podatku VAT właściwej dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Zatem prawidłowo Wnioskodawca opodatkował przedmiotową dostawę w deklaracji za listopad 2011r. jako dostawę krajową. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem na kontrahenta nastąpiło w dniu 30 listopada 2011r. Tym samym kontrahent ten dysponował (rozporządzał) nabytym towarem w sposób dowolnie przez siebie uznany (zadecydował o przechowywaniu towaru). W wyniku dokonanej dostawy nie nastąpiło przemieszczenie towarów poza terytorium kraju, a w tym przypadku na terytorium Niemiec. Przemieszczając towary w styczniu 2012r. kontrahent Wnioskodawcy dokonał przemieszczenia własnych towarów, uprzednio nabytych od Wnioskodawcy. W konsekwencji brak jest podstaw do korygowania dostawy krajowej w związku z otrzymanymi od kontrahenta dokumentami, bowiem jak wskazują okoliczności sprawy oraz powołany stan prawny przedstawiona we wniosku transakcja nie spełnia warunków, które pozwoliłyby uznać tą transakcję za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach