Temat interpretacji

Prawo do odzyskania podatku VAT naliczonego w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 stycznia 2019 r. (data wpływu 25 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w wyniku realizacji zadania publicznego pn. Budowa drogi () - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek z 18 stycznia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w wyniku realizacji zadania publicznego pn. Budowa drogi ().

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Powiat jest czynnym podatnikiem VAT, w skład którego wchodzi w ramach centralizacji, Zarząd Dróg w (), zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług (t.j. z 2018.01.31 Dz.U. z 2018 poz. 280).

Powiat (dalej: Powiat lub Wnioskodawca) wystąpił z wnioskiem do Urzędu () jako instytucji zarządzającej Programem () z wnioskiem o dofinansowanie projektu Budowa drogi (). Projekt zakwalifikowano do dofinansowania. Realizatorem zadania jest Powiatowy Zarząd Dróg () - powiatowa jednostka organizacyjna powołana do zarządzania drogami powiatowymi. Na dzień dzisiejszy inwestycja została zakończona. Efektem realizacji zadania jest: wybudowana droga o dł. () km z nawierzchni SMA, obustronne chodniki o szerokości () m każdy, wybudowane miejsca postojowe w ilości () sztuk, oświetlenie uliczne, przebudowano kolizję z istniejącą infrastrukturą techniczną. Realizacja zadania wymagała poniesienia kosztów, w tym kwalifikowanych. Wydatki kwalifikowane są w ()% refundowane przez instytucję zarządzającą (). Wydatkami kwalifikowanymi w ramach projektu są wydatki na roboty budowlano-montażowe, inżyniera kontraktu, audyt zewnętrzny, promocję-roboty budowlane, promocję-inżynier kontraktu.

Po zakończeniu realizacji projektu przedmiotowa droga stanowi majątek Powiatu (). Właścicielem wybudowanej drogi jest Powiat (), który zapewni trwałość projektu. Przebudowa drogi nie przyniesie Powiatowi przychodów, a tym samym nie wystąpi podatek należny VAT.

Wszystkie wydatki związane z realizacją projektu dokonywane były zgodnie z Ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. z 2018.10.16 Dz.U. z 2018 poz. 1986 ze zm.) oraz Ustawą o finansach publicznych z dnia 29 sierpnia 2009 r. (t.j. z 2017.11.10 Dz.U. z 2017 poz. 2077 ze zm.) w zakresie obowiązywania ww. ustaw. Całkowity koszt realizacji projektu wynosi () zł. Płatnikiem wszystkich faktur jest Powiatowy Zarząd () - jednostka organizacyjna Powiatu, która z dniem () r. została objęta centralizacją VAT jako jednostka budżetowa Powiatu ().

Przebudowana droga służy czynnościom nieopodatkowanym. Korzystanie z efektów realizacji projektu jest nieodpłatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiatowi realizującemu zadanie publiczne (poprzez własną jednostkę) o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu i łączności, transportu zbiorowego i dróg publicznych: Budowa drogi (), przysługuje prawo do odzyskania VAT naliczonego w wyniku realizacji ww. inwestycji ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Powiatowi realizującemu zadanie publiczne (poprzez własną jednostkę) o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu i łączności, transportu zbiorowego i dróg publicznych: Budowa drogi () nie przysługuje prawo do odzyskania VAT naliczonego od ww. inwestycji zgodnie z art. 86 Ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z dnia 21.11.2018 Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), gdyż rzeczona droga będzie służyła czynnościom nieopodatkowanym, a korzystanie z efektów realizacji projektu będzie nieodpłatne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy też zauważyć, że na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 995, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Ponadto w myśl art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.) zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych - drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych - organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych - zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich zarząd województwa;
3. powiatowych zarząd powiatu;
4. gminnych wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3), utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Rozważając możliwość odzyskania podatku przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak wynika z okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku, przebudowa drogi nie przyniesie Powiatowi przychodów, a tym samym nie wystąpi podatek należny VAT. Przebudowana droga służy czynnościom nieopodatkowanym. Korzystanie z efektów realizowanego projektu jest nieodpłatne.

Z powyższego wynika, że realizacja opisanego projektu nie ma związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona dróg powiatowych odbywa się w ramach władztwa publicznego i powiat wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu powiat bez wątpienia nie może być uznany za podatnika, gdyż realizuje on w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W związku z powyższym, skoro wskazana inwestycja służy czynnościom nieopodatkowanym a korzystanie z efektów realizowanego projektu jest nieodpłatne i jednocześnie Wnioskodawca, w związku z realizacją tej inwestycji, która jak wynika z wniosku stanowi zadanie publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu i łączności, transportu zbiorowego i dróg publicznych, działa nie jako podatnik lecz jako organ władzy publicznej, to stwierdzić należy, że w okolicznościach sprawy nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy, który uprawniałby Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji.

Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku od przedmiotowego projektu na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Zatem, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania kwot podatku VAT naliczonego wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania publicznego o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu i łączności, transportu zbiorowego i dróg publicznych: Budowa drogi ().

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej