Temat interpretacji

Odliczenie podatku naliczonego przy realizacji projektu polegającego na odwodnieniu miasta

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.) uzupełnionym pismem z 9 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.) oraz z dnia 13 listopada 2018 r. (data wpływu 16 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w ramach projektu na budowę zbiornika odparowująco-infiltracyjnego, kanalizacji deszczowej, oświetlenia oraz nawierzchni drogi publicznej jest prawidłowe,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące budowy kanału technologicznego według proporcji ustalonej z podstawie art. 86 ust. 2a obliczonej dla jednostki budżetowej jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na wycinkę drzewa i materiału zielonego jest nieprawidłowe,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na usługi inżyniera kontraktu realizowanych w ramach umowy podstawowej jest prawidłowe,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na usługi inżyniera kontraktu w ramach umowy uzupełniającej jest prawidłowe,
• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną jest prawidłowe,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego związanych z działalnością mieszaną według art. 86 ust. 2a ustawy jest prawidłowe,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego niezwiązanych z działalnością opodatkowaną VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. . Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 13 listopada 2018 r. (data wpływu 16 listopada 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 6 listopada 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.606.2018.1.EJ.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 9 października 2018 r. oraz z dnia 13 listopada 2018 r., przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej także Wnioskodawca) realizuje inwestycję pod nazwą (dalej projekt lub inwestycja), który jest dofinansowany z UE (Fundusz Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020). Przedmiotem projektu jest budowa kanalizacji deszczowej (główny kolektor o długości około 1238 m) z systemem oczyszczania wód wraz z budową zbiornika odparowująco-infiltracyjnego (z nasadzeniami i drogą techniczną do zbiornika), umożliwiającego czasową retencje wód opadowych i roztopowych. Wybudowana zostanie także droga publiczna z uzbrojeniem podziemnym i naziemnym.

Celem projektu jest uporządkowanie gospodarki wód opadowych i roztopowych w dzielnicy G., a co z tym idzie zapobieganie zalewaniu okolicznych terenów. Tym samym inwestycja ma na celu wzmocnienie odporności miasta na zagrożenia związane ze zmianami klimatu oraz zwiększenie możliwości zapobiegania zagrożeniom. Inwestycja pozwoli również na zwiększenie ilości retencjonowanej wody przy wykorzystaniu metod naturalnych i obniżenie ryzyka powodziowego.

Jednostką realizującą projekt jest X (dalej X). X jest jednostką organizacyjną Gminy działającą w formie jednostki budżetowej, której zgodnie ze statutem stanowiącym załącznik do uchwały, przedmiotem działalności jest zarząd nad drogami publicznymi znajdującymi się w granicach miasta w tym min.: opracowanie projektów planów rozwoju sieci drogowej, opracowanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych, pełnienie funkcji inwestora, utrzymanie nawierzchni jezdni, chodników, obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu, a także pełnienie funkcji zarządcy miejskiej sieci kanalizacji deszczowej i systemu odwodnienia miasta (w pasie drogowym).

Do dnia 31 grudnia 2016 r. X składał odrębnie od Gminy deklaracje w zakresie podatku od towaru i usług. W związku z przeprowadzoną centralizacją od dnia 1 stycznia 2017 r. tylko Gmina posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast X jako jednostka organizacyjna Gminy jest jednym z podmiotów objętych centralizacją składającym deklaracje cząstkowe.

W związku z realizacją projektu X poniósł lub poniesie m.in. wydatki związane z:

1. budową zbiornika;
2. budową kanalizacji deszczowej;
3. budową oświetlenia,
4. budową nawierzchni drogi,
5. budową kanału technologicznego,
6. przygotowaniem terenu pod inwestycję tj. wycinką drzew, krzewów i innego materiału zielonego,
7. pracami inżyniera kontraktu,
8. pracami nadzoru autorskiego nad inwestycją.

Ad. a)

Chodzi tu o koszty prac budowlanych związanych z budową zbiornika odparowująco-infiltracyjnego (retencyjnego). Zbiornik ten nie będzie ani przez X, ani przez Gminę, wykorzystywany do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ad. b)

Chodzi tu o koszty prac budowlanych (wykonywanych w ramach umowy podstawowej oraz umowy na wykonanie uzupełniających robót budowlanych) w zakresie kanalizacji deszczowej. Kanalizacja ta nie będzie ani przez X, ani przez Gminę wykorzystywana do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ad. c)

Chodzi tu o koszty prac budowlanych w zakresie oświetlenia. Oświetlenie nie będzie ani przez X, ani przez Gminę wykorzystywane do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ad. d)

Chodzi tu o koszty prac budowlanych (wykonywanych w ramach umowy podstawowej oraz umowy na wykonanie uzupełniających robót budowlanych) w zakresie nawierzchni drogi publicznej przebiegającej w obrębie inwestycji. Droga ta nie będzie ani przez X, ani przez Gminę wykorzystywana do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ad. e)

Jednym z elementów prac w ramach projektu jest wybudowanie tzw. kanału technologicznego (w ramach umowy podstawowej). Kanał technologiczny jest rodzajem urządzenia budowlanego o charakterze rury z urządzeniami towarzyszącymi np. studzienkami, przeznaczonego do prowadzenia przewodów o różnym przeznaczeniu (internetowych, telefonicznych, związanych z sygnalizacją świetlną itp.). Kanały technologiczne są przez X kwalifikowane jako środki trwałe nieruchomości.

Kanał technologiczny wybudowany w ramach projektu będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do wykonywania przez X działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (podatnikiem VAT będzie Gmina). Zgodnie z art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 z późn. zm.), zarządca drogi udostępnia odpłatnie kanały technologiczne na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału. Kanał technologiczny będzie przedmiotem odpłatnego udostępniania na rzecz podmiotów, które będą chciały w nim ulokować swoje kable (np. operatorzy telefoniczni, dostawcy internetu).

Zgodnie z wytycznymi dla przedmiotowego projektu, dotyczącymi kwalifikowalności, budowa kanału technologicznego jest zaliczana do kosztów niekwalifikowanych. Wniosek o dofinansowanie zawiera adnotacje dotyczące kosztów niekwalifikowanych, w których wymieniony został kanał technologiczny. Dokumenty będące podstawą do sporządzenia wniosku o dofinansowanie tj. mapy, dokumentacja techniczna, wskazują kanał technologiczny, który zostanie wybudowany w drodze stanowiącej koszt niekwalifikowany. Pomimo, że oferta wykonawcy miała charakter ryczałtowy tj. wykonawca określił swoje wynagrodzenie łącznie w stosunku do całości prac budowlanych w ramach projektu, nie wydzielając w swojej ofercie (podając wartość swojego wynagrodzenia za roboty budowlane w ramach projektu) części odpowiadającej kosztowi wybudowania kanału technologicznego, X na podstawie załącznika przedłożonego przez Wykonawcę do oferty dokonało podziału kosztów na kwalifikowane i niekwalifikowane. Wykonawca na podstawie powyższego podziału wystawia odrębne faktury na koszty kwalifikowane i niekwalifikowane. Tym samym pomimo, iż X nie jest w stanie określić, jaka część kosztów robót budowlanych, wykonywanych w ramach umowy podstawowej, w ramach projektu dotyczy tylko i wyłącznie wybudowania kanału technologicznego to jest w stanie określić w jakiej fakturze (na podstawie przyjętego założenia vide zdanie 1 przedmiotowego akapitu) znajduje się koszt jego wybudowania. Na fakturach za roboty budowlane w ramach projektu koszty budowy kanału technologicznego nie będą zaprezentowane/wydzielone jednakże zostaną one alokowane (przypisane) do odrębnych, konkretnych faktur dotyczących kosztów niekwalifikowanych.

Ad. f)

W wyniku robót związanych z wycinką drzew, krzewów i innego materiału zielonego, wykonanych w ramach umowy podstawowej, wykonano prace związane z mechanicznym karczowaniem drzew piłą mechaniczną, ścinaniem drzew piłą mechaniczną, mechanicznym karczowaniem pni, mechanicznym karczowaniem zagajników średniej gęstości, oczyszczaniem terenu po wykarczowaniu, wywiezieniem ściółki leśnej. W wyniku tych prac pozyskane zostało drewno. Drewno zostało sprzedane przez X (odpłatna dostawa towarów).

X jest w stanie określić, jaka część kosztów robót budowalnych w ramach projektu dotyczy wycinki drzew, krzewów i innego materiału zielonego. Oferta wykonawcy miała charakter ryczałtowy. Jednakże w zakresie wycinki drzew, krzewów i innego materiału zielonego wykonawca określił swoje wynagrodzenie wydzielając w swojej ofercie (podając wartość swojego wynagrodzenia za roboty budowlane w ramach projektu) części odpowiadającej kosztowi robót budowlanych w wyniku których pozyskano drewno, które zostało następnie sprzedane (odpłatna dostawa towarów). Na fakturach za roboty budowlane realizowane w ramach umowy podstawowej projektu koszty wycinki drzew, krzewów i innego materiału zielonego są zaprezentowane/wydzielone.

Ad. g)

Wbrew dosłownemu brzmieniu inżynier kontraktu nie jest osobą, lecz zespołem specjalistów, jednostką będącą uczestnikiem procesu budowlanego. Instytucja ta występuje głównie w przedsięwzięciach współfinansowanych przez Unię Europejską. Działa przede wszystkim na podstawie Prawa budowlanego i umowy z inwestorem. Podstawowym zadaniem inżyniera kontraktu jest:

• nadzór techniczny nad robotami budowlanymi i jakością ich wykonania,
• nadzór nad całością dokumentacji sporządzonej przez wykonawcę,
• sprawowanie kontroli prawidłowości stosowania procedur unijnych oraz dopełnienie w tym zakresie wszelkich formalności.

Obecność instytucji inżyniera kontraktu to zapewnienie, że inwestycja zostanie ukończona zgodnie z wymogami kontraktu, a odpowiednio sporządzone raporty pozwolą na sprawne i rzetelne rozliczenie dotacji z Unii Europejskiej.

Usługi inżyniera kontraktu, realizowane w ramach umowy podstawowej projektu, obejmują zarówno nadzór nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (kanał technologiczny, wycinka drewna), jak i nad robotami budowlanymi, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (pozostałe prace w ramach projektu).

X nie jest w stanie określić, jaka część kosztów inżyniera kontraktu (dla zakresu przewidzianego dla umowy podstawowej) dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT. Wynika to stąd, że wynagrodzenie inżyniera kontraktu ma charakter ryczałtowy i mimo, że jest ono fakturowane w okresach miesięcznych oraz mimo, że na fakturach inżyniera kontraktu znajdują się opisy, jakie prace były w danym miesiącu przedmiotem nadzoru, to poziom wynagrodzenia inżyniera kontraktu określonego w danej fakturze nie jest w żaden sposób uzależniony od rodzaju ani zakresu prac będących w danym okresie przedmiotem nadzoru (kwoty miesięcznego wynagrodzenia na fakturach inżyniera kontraktu są co do zasady co miesiąc takie same).

Dla celów podziału danego kosztu (faktury) inżyniera kontraktu na koszty kwalifikowane i niekwalifikowane X ustalił, w oparciu o ofertę wykonawcy robót budowlanych i zawartą w niej tabelę robót budowlanych, klucz podziałowy. Klucz ten dla kosztów kwalifikowanych (niekwalifikowanych) został ustalony jako wynik ilorazu planowanych ryczałtowych kosztów kwalifikowanych (niekwalifikowanych) dla robót budowlanych do całości ryczałtowych kosztów wynikających z umowy na roboty budowlane. X dokonuje, w oparciu o przedstawioną wyżej zasadę, podziału każdej faktury na koszt kwalifikowany i niekwalifikowany. W związku z wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności budowa kanału technologicznego jest zaliczana do kosztów niekwalifikowanych. Tym samym nadzór nad budową kanału technologicznego znajduje się w części wydzielonych kosztów niekwalifikowanych.

Ponadto X zawarł odrębną umowę na wykonywanie usług uzupełniających dla projektu. Usługi inżyniera kontraktu, realizowane w ramach umowy na wykonanie usług uzupełniających projektu obejmują nadzór nad robotami budowlanymi (wykonywanymi na podstawie umowy na roboty uzupełniające), których efekty X będzie wykorzystywać tylko i wyłącznie do działalności nieopodatkowanej VAT (budowa kanalizacji deszczowej i nawierzchni drogi).

Ad. h)

Wykonywanie nadzoru autorskiego stanowi obowiązek projektanta określony w przepisie art. 20 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo budowlane. Nadzór autorski polega na stwierdzaniu, w toku wykonywania robót budowlanych, zgodności realizacji z projektem, a także na uzgadnianiu możliwości wprowadzania rozwiązań zamiennych w stosunku do przewidzianych w projekcie, zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspektora nadzoru autorskiego.

Usługi nadzoru autorskiego w ramach projektu obejmują zarówno nadzór nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (kanał technologiczny), jak i nad robotami budowlanymi, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (pozostałe prace w ramach projektu).

W przypadku części faktur dotyczących nadzoru autorskiego, można na podstawie ich opisu ocenić, iż konkretny nadzór dotyczył prac, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. prace w zakresie kanalizacji deszczowej). W takim przypadku X może dokonać swego rodzaju negatywnej kwalifikacji, że faktura dotycząca nadzoru autorskiego w ogóle nie dotyczy prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT.

W przypadku części faktur dotyczących nadzoru autorskiego opis danej faktury będzie wskazywać, że nadzór dotyczy tylko i wyłącznie kanału technologicznego, czyli prac których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT. W takich przypadkach możliwa będzie pozytywna alokacja bezpośrednia wydatku jako dotyczącego prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT.

W przypadku części faktur dotyczących nadzoru autorskiego X może nie być w stanie określić, jaka część kosztów nadzoru autorskiego z danej faktury dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT, a jaka nadzoru nad robotami budowlanymi, których elektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT.

Rzeczowa realizacja projektu pn. rozpoczęła się w kwietniu 2014 r. zleceniem wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla zadania pn. . W wyniku powyższego została wystawiona i doręczona przez wykonawcę przedmiotowego zadania w dniu 16 czerwca 2015 r. do X faktura VAT. Planowany termin zakończenia realizacji projektu grudzień 2018 r.

W fakturach VAT dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu wystawionych po 1 stycznia 2017 r. (dacie dokonania przez Gminę centralizacji podatku VAT) jako nabywca jest i będzie wykazywana Gmina. Do dnia 31 grudnia 2016 r. odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług był X.

W ramach realizacji ww. projektu Wnioskodawca ma możliwość wskazania kwoty zakupów służących w całości działalności gospodarczej dla:

• zakupu związanego z wycinką drzew, krzewów i innego materiału zielonego (pozyskane drewno dotyczy sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług);
• zakupu związanego z nadzorem autorskim nad budową kanału technologicznego (kanał technologiczny przeznaczony w całości do udostępnienia podmiotom trzecim).

Wnioskodawca nadmienia, iż dokonał zakupu roboty budowlanej wraz z nadzorem inżyniera kontraktu w ramach której powstała nieruchomość w postaci kanału technologicznego przeznaczonego w całości do działalności gospodarczej, której wartość nie można określić na podstawie dokumentów źródłowych. Przedmiotowe zakupy zostały wykonane w ramach wyodrębnianych przez Wnioskodawcę kosztów niekwalifikowalnych.

Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT dla X tj. jednostki budżetowej realizującej inwestycję w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników wynosi:

• faktyczny wskaźnik dla 2016 r. 2%,
• faktyczny wskaźnik dla 2017 r. 1%,
• wskaźnik ustalony dla 2018 r. w oparciu o dane z 2017 r. 1%.

Gmina pomimo, że wskaźnik proporcji ustalony w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej dla X dla 2016, 2017 i 2018 nie przekracza 2% nie uznała, że proporcja ta wynosi 0%.

Powyższe stanowisko wynika z obowiązujących przepisów prawa krajowego oraz wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020.

Zgodnie z podstawową zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (niezależnie od wysokości kwoty odliczenia).

Natomiast wytyczne w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 wskazują, iż podatki i inne opłaty, w szczególności podatek VAT mogą być uznane za wydatki kwalifikowalne tylko wtedy, gdy brak jest prawnej możliwości ich odzyskania na mocy prawodawstwa krajowego (rozdział 6 Wspólne warunki i procedury w zakresie kwalifikowalności wydatków; Podrozdział 6.13 podatek od towarów i usług (VAT) oraz inne podatki i opłaty). Zapłacony podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowalny wyłącznie wówczas, gdy beneficjentowi ani żadnemu innemu podmiotowi zaangażowanemu w projekt oraz wykorzystującemu do działalności opodatkowanej produkty będące efektem realizacji projektu, zarówno w fazie realizacyjnej jak i pooperacyjnej zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym nie przysługuje prawo (tzn. brak jest prawnych możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT. Posiadanie wyżej wymienionego prawa (potencjalnej prawnej możliwości) wyklucza uznanie wydatku za kwalifikowalny, nawet jeśli faktycznie zwrot nie nastąpił np. ze względu na nie podjęcie przez podmiot czynności zmierzających do realizacji tego prawa. Prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony może powstać zarówno w okresie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu. Beneficjenci, którzy zaliczą VAT do wydatków kwalifikowalnych, zobowiązani są dołączyć do wniosku o dofinansowanie oświadczenie o kwalifikowalności VAT. W ramach przedmiotowego oświadczenia beneficjent oświadcza, iż w chwili składania wniosku o dofinansowanie nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie. Ponadto beneficjent zobowiązuje się do zwrotu zrefundowanej ze środków unijnych części VAT, jeżeli zaistnieją same przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy i jakim zakresie Gmina ma prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych w ramach projektu (pkt a h powyżej)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. a)

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że Gmina ponosząc wydatki na budowę zbiornika odparowująco-infiltracyjnego nie uzyskuje prawa do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków. Jako, że zbiornik ten nie będzie ani przez X, ani przez Gminę wykorzystywany do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, to wydatki te nie są związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Ad. b)

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że Gmina ponosząc wydatki na budowę kanalizacji deszczowej, nie uzyskuje prawa do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków. Jako, że kanalizacja ta nie będzie ani przez X, ani przez Gminę wykorzystywana do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, to wydatki te nie są związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Ad. c)

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że Gmina ponosząc wydatki na budowę oświetlenia nie uzyskuje prawa do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków. Jako że oświetlenie nie będzie ani przez X, ani przez Gminę wykorzystywane do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, to wydatki te nie są związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Ad. d)

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że Gmina ponosząc wydatki na budowę nawierzchni drogi nie uzyskuje prawa do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków. Jako że droga ta nie będzie ani przez X ani przez Gminę wykorzystywana do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, to wydatki te nie są związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Ad. e)

Miasto ponosząc w ramach projektu wydatki na budowę kanału technologicznego w ramach umowy podstawowej uzyskuje prawo do odliczenia od tego rodzaju wydatków, bo kanał technologiczny będzie wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu VAT (odpłatnego udostępniania).

W ramach projektu, realizacji umowy podstawowej, nie jest jednak możliwa bezpośrednia alokacja (przyporządkowanie) wydatków poniesionych w ramach projektu tylko i wyłącznie na budowę kanału technologicznego (z przyczyn opisanych we wniosku w stanie faktycznym powyżej).

Jednakże X dokonuje alokacji bezpośredniej na koszty niekwalifikowane i kwalifikowane. Równocześnie zgodnie z wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności budowa kanału technologicznego jest zaliczania tylko i wyłącznie do kosztów niekwalifikowanych.

W konsekwencji, realizacja prawa do odliczenia VAT przez Gminę jest możliwa jedynie przez przyjęcie, że tylko wydatek niekwalifikowany na roboty budowlane w ramach projektu na rzecz wykonawcy robót budowlanych umowy podstawowej, poniesiony na podstawie odrębnej faktury, jest w części związany także z budową kanału technologicznego. Wynika to stąd, że mimo, że ani oferta wykonawcy w zakresie prac budowlanych wykonywanych w ramach przedmiotowej umowy podstawowej projektu, ani kosztorys ofertowy, nie pozwala na określenie wydatków bezpośrednio dotyczących budowy kanału technologicznego (bo oferta wykonawcy ma charakter ryczałtowy), to bezsprzecznie wykonawca w ramach ryczałtu jest zobowiązany do wybudowania także kanału technologicznego i że znajduje się on, zgodnie z przyjętymi założeniami do projektu, tylko i wyłącznie w kosztach niekwalifikowanych.

Oznacza to, że każda odrębna faktura dotycząca kosztów niekwalifikowanych wystawiona przez wykonawcę dotycząca prac budowlanych w ramach projektu, jest w części związana z wykonaniem kanału technologicznego. W tej części (w tym zakresie), zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gmina będzie mieć więc częściowe prawo do odliczenia VAT z każdej faktury wystawionej przez wykonawcę dotyczącej prac budowlanych w zakresie kosztów niekwalifikowanych w ramach projektu.

Zdaniem X, stosownie do powyższego, zakres prawa do odliczenia VAT od wydatków (faktur) za prace budowlane w zakresie kosztów niekwalifikowanych w ramach projektu, należy określić poprzez zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w szczególności proporcji obliczonej dla X na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Wynika to stąd, że wydatki na roboty budowlane w zakresie kosztów niekwalifikowanych, w ramach umowy podstawowej na roboty budowlane projektu są związane zarówno z wykonywaniem przez Gminę działalności gospodarczej (odpłatne udostępnianie kanału technologicznego działalność gospodarcza stanowiąca jednocześnie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT) jak i z zastosowaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty, czyli z aktywnością Gminy nie stanowiącą działalności gospodarczej, a tym bardziej nie będącą działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT (do tego są wykorzystywane takie elementy projektu jak kanalizacja deszczowa, oświetlenie, nawierzchni drogi).

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Należy w tym miejscu wskazać na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. poz. 2193), które zostało wydane na podstawie fakultatywnego upoważnienia dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych zawartego w art. 86 ust. 22 ustawy o VAT. Powyższe rozporządzenie wskazuje sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, m.in. dla jednostek budżetowych.

W konsekwencji, uznając, że przedmiotowo (tj. z uwagi na ich charakter) poniesione w ramach projektu wydatki na budowę kanału technologicznego w ramach umowy podstawowej (który będzie przedmiotem odpłatnego udostępniania, czyli czynności podlegającej opodatkowaniu VAT) dają prawo do odliczenia VAT, a jednocześnie w braku możliwości wydzielenia tylko i wyłącznie takich wydatków w ramach innych wydatków niekwalifikowanych na roboty budowlane w ramach projektu, należy VAT od całości prac budowlanych związanych z wydatkami niekwalifikowanymi w ramach projektu odliczyć za pomocą proporcji z rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. Na marginesie Wnioskodawca informuje, że proporcja ustalona w oparciu o dane z 2017 r. dla X jest niska i wynosi 1%.

Ad. f)

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że Gmina ponosząc wydatki na wycinkę drzew i krzewów i innego materiału zielonego, uzyskuje prawo do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków, bo są one związane ze czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (sprzedażą drewna).

Ad. g)

Gmina ponosząc w ramach projektu wydatki na usługi inżyniera kontraktu w ramach umowy podstawowej ma prawo do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków, w tym zakresie, w jakim usługi inżyniera kontraktu w ramach projektu obejmują nadzór nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. kanał technologiczny).

X nie jest w stanie określić, jaka część kosztów inżyniera kontraktu w ramach umowy podstawowej, dotyczy tylko i wyłącznie nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT. X na podstawie klucza podziałowego kosztów określa podział danych kosztów na kwalifikowane i niekwalifikowane. Natomiast w kosztach kwalifikowanych znajdują się koszty związane z nadzorem inżyniera kontraktu nad budową kanału technologicznego. Zakres prawa do odliczenia VAT od wydatków (faktur) za usługi inżyniera kontraktu w ramach wydatków niekwalifikowanych projektu należy określić poprzez zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w szczególności proporcji obliczonej dla X na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Wynika to stąd, że wydatki na usługi inżyniera kontraktu w ramach projektu są związane zarówno z wykonywaniem działalności gospodarczej przez Gminę (w zakresie w jakim inżynier nadzoruje budowę kanału technologicznego), jak i z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty, czyli z aktywnością Gminy nie stanowiącą działalności gospodarczej, a tym bardziej nie będącą działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT (w zakresie, w jakim inżynier kontraktu nadzoruje takie elementy projektu jak zbiornik odparowująco-infiltracyjny, kanalizacja deszczowa, oświetlenie, nawierzchnia drogi).

Gmina ponosząc w ramach projektu wydatki na usługi inżyniera kontraktu w ramach umowy na usługi uzupełniające, nie ma prawa do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków ponieważ służą one tylko i wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, czyli są związane z aktywnością Gminy nie stanowiącą działalności gospodarczej, a tym bardziej nie będącą działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

Ad. h)

Gmina ponosząc w ramach projektu wydatki na usługi nadzoru autorskiego uzyskuje prawo do odliczenia VAT od tego rodzaju wydatków w takim zakresie, w jakim usługi nadzoru autorskiego w ramach projektu obejmują nadzór nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (kanał technologiczny).

W przypadku faktur dotyczących nadzoru autorskiego, gdzie na podstawie ich opisu będzie można ocenić, iż konkretny nadzór dotyczył prac, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. prace w zakresie kanalizacji deszczowej) Gmina dokona bezpośredniej negatywnej alokacji VAT do odliczenia i w tym zakresie będzie nie mieć prawa do odliczenia VAT.

W przypadku faktur dotyczących nadzoru autorskiego, gdzie na podstawie ich opisu będzie można ocenić, iż konkretny nadzór dotyczył prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. prace w zakresie kanału technologicznego) Gmina dokona bezpośredniej pozytywnej alokacji VAT do odliczenia i w tym zakresie będzie mieć prawo do odliczenia VAT.

W przypadku faktur dotyczących nadzoru autorskiego, gdzie nie będzie można określić, jaka część kosztów nadzoru autorskiego dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT, a jaka część dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT, zakres prawa do odliczenia VAT należy określić poprzez zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w szczególności proporcji obliczonej dla X na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy: w stosunku do wydatków dotyczących projektu opisanych w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego w pkt a h Gmina:

• ma pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na wycinkę drzew, krzewów i innego materiału zielonego,
• ma częściowe prawo do odliczenia VAT z faktur za roboty budowlane dotyczących tylko i wyłącznie kosztów niekwalifikowanych, w ramach umowy podstawowej, w ramach projektu, w związku z tym, że faktury te dotyczą (każda z nich) w części budowy kanału technologicznego, a odliczenie to należy zrealizować przy użyciu proporcji z rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r.,
• nie ma prawa do odliczenia VAT z wszystkich faktur za roboty budowlane w ramach umowy na roboty uzupełniające realizowanej w ramach projektu, w związku z tym, że faktury te dotyczą (tylko i wyłącznie) zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty czyli są związane z aktywnością Gminy niestanowiącej działalności gospodarczej,
• ma częściowe prawo do odliczenia VAT od faktur za usługi inżyniera kontraktu dotyczących tylko i wyłącznie dotyczących tylko i wyłącznie kosztów niekwalifikowanych, w ramach umowy podstawowej, w związku z tym, że faktury te dotyczą w części elementów projektu wykorzystywanych do czynności opodatkowanych VAT, a odliczenie to należy zrealizować przy użyciu proporcji z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.,
• nie ma prawa do odliczenia VAT za usługi inżyniera kontraktu, w ramach umowy na usługi uzupełniające realizowanej w ramach projektu, w związku z tym, że faktury te dotyczą (tylko i wyłącznie) zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, czyli są związane z aktywnością Gminy nie stanowiącej działalności gospodarczej,
• ma prawo do odliczenia VAT w przypadku faktur dotyczących nadzoru autorskiego, przy założeniu i w takim zakresie jak z ich treści, będzie wynikać, że nadzór dotyczył prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. kanału technologicznego),
• nie ma prawa do odliczenia VAT w przypadku faktur dotyczących nadzoru autorskiego, przy założeniu i w takim zakresie jak z ich treści, będzie wynikać, że nadzór nie dotyczył w ogóle prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. kanalizacji deszczowej),
• ma częściowe prawo do odliczenia VAT w przypadku faktur dotyczących nadzoru autorskiego, gdzie nie będzie można określić, jaka część kosztów nadzoru autorskiego dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT, a jaka część dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT, zakres prawa do odliczenia VAT należy określić poprzez zastosowanie proporcji z rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

-prawidłowe w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę zbiornika odparowująco-infiltracyjnego, kanalizacji deszczowej, oświetlenia oraz nawierzchni drogi publicznej,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące budowy kanału technologicznego według proporcji ustalonej z podstawie art. 86 ust. 2a obliczonej dla jednostki budżetowej,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na usługi inżyniera kontraktu realizowanych w ramach umowy podstawowej,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na usługi inżyniera kontraktu w ramach umowy uzupełniającej,
• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego związanych z działalnością mieszaną według art. 86 ust. 2a ustawy,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego niezwiązanych z działalnością opodatkowaną VAT,

-nieprawidłowe w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na wycinkę drzewa i materiału zielonego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku VAT związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakim towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikających z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatnikowi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 86 ust. 2g ustawy proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji art. 86 ust. 2h ustawy.

Na podstawie delegacji wynikającej z art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej sposobem określenia proporcji oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego, tj. sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

• urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
• samorządowej jednostki budżetowej,
• samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego nie będzie ustalany jeden całościowy sposób określenia proporcji dla tej jednostki jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W myśl § 3 ust. 3 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A 100 / D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D dochody wykonane jednostki budżetowej.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy). Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. W przypadku zaś związku wydatków z wykonywanymi czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu VAT podatnikowi odliczenie podatku naliczonego w ogóle nie przysługuje.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Gmina za pomocą X (tj. jednostki budżetowej) realizuje inwestycję pn. .... Przedmiotem projektu jest budowa zbiornika odparowująco-infiltracyjnego, budowa kanalizacji deszczowej, oświetlenia, budowa nawierzchni drogi publicznej, budowa kanału technologicznego. Wydatki poniesione na realizację projektu obejmują także przygotowanie terenu pod inwestycję, tj. wycinka drzew, krzewów i innego materiału zielonego, prace inżyniera kontraktu oraz prace nadzoru autorskiego nad inwestycją.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w ramach ww. projektu.

Jak wskazano na wstępie, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w świetle art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie jak wskazał Wnioskodawca powstała infrastruktura tj. zbiornik odparowująco-infiltracyjny (retencyjny), kanalizacja deszczowa, oświetlenie oraz droga publiczna przebiegająca w obrębie inwestycji, nie będą wykorzystywane do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zatem związek wydatków ze sprzedażą opodatkowaną w tej sytuacji nie wystąpi. Gmina nie ponosi wydatków na ww. infrastrukturę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w odniesieniu do ww. infrastruktury warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Gminy jest także prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na wybudowanie tzw. kanału technologicznego.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że kanał technologiczny jest rodzajem urządzenia budowlanego o charakterze rury z urządzeniami towarzyszącymi np. studzienkami, przeznaczonego do prowadzenia przewodów o różnym przeznaczeniu (internetowym, telefonicznym, związanych z sygnalizacją świetlną). Kanał technologiczny wybudowany w ramach projektu będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do wykonywania przez X działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Jak wyżej wskazano, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Zgodnie z art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 770 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2016 r., zarządca drogi udostępnia kanały technologiczne za opłatą, w drodze umowy dzierżawy lub najmu, na zasadach określonych w ust. 7a-7f .

Stosownie zaś do art. 39 ust. 7 ww. ustawy o drogach, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2016 r., zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Przepis art. 39 ust. 7i ww. ustawy zawiera stawki opłat za udostępnienie 1mb kanału technologicznego. Przy czym podkreślenia wymaga, że przepis ten znajduje zastosowanie zarówno w przypadku udostępniania kanałów technologicznych na podstawie umów dzierżawy, jak i na podstawie decyzji.

Skoro Wnioskodawca będzie wykorzystywał kanał technologiczny tylko i wyłącznie do wykonywania przez X działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, tym samym będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług celem wytworzenia tego środka trwałego.

Z treści wniosku wynika, że X na podstawie klucza podziałowego kosztów określa podział danych kosztów na kwalifikowane i niekwalifikowane. Budowa kanału technologicznego jest zaliczana do kosztów niekwalifikowanych. Wykonawca na podstawie powyższego podziału wystawia odrębne faktury na koszty kwalifikowane i niekwalifikowane. Tym samym pomimo, iż X nie jest w stanie określić, jaka część kosztów robót budowlanych wykonywanych w ramach umowy podstawowej dotyczy tylko i wyłącznie wybudowania kanału technologicznego, to jest w stanie określić w jakiej fakturze znajduje się koszt jego wytworzenia. Na fakturach za roboty budowlane w ramach projektu koszty budowy kanału technologicznego nie będą wydzielone, jednakże zostaną one alokowane (przypisane) do odrębnych konkretnych faktur dotyczących kosztów niekwalifikowanych.

W świetle tak przedstawionego opisu sprawy przyjąć należy, że każda odrębna faktura dotycząca kosztów niekwalifikowanych wystawiona przez wykonawcę dotycząca prac budowlanych w ramach projektu jest w części związana z wykonaniem kanału technologicznego. Zatem Gmina będzie mieć częściowe prawo do odliczenia VAT z każdej faktury wystawionej przez wykonawcę dotyczącej prac budowlanych w zakresie kosztów niekwalifikowanych w ramach projektu.

Wydatki na roboty budowlane zakwalifikowane przez Wnioskodawcę do kosztów niekwalifikowanych projektu związane są zarówno w wykonywaniem przez Gminę działalności gospodarczej (odpłatne udostępnianie kanału technologicznego) jak i zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty czyli z aktywnością Gminy nie stanowiącą działalności gospodarczej (budowa oświetlenia, budowa nawierzchni drogi publicznej, budowa kanalizacji deszczowej, budowa zbiornika retencyjnego). Zatem w sytuacji gdy dokonywane zakupy towarów i usług będą służyć do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, podatek do odliczenia od zakupów realizowanych w danej jednostce organizacyjnej ustala się z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji właściwego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej inwestycję.

Wnioskodawca podał, że faktyczny wskaźnik obliczony na podstawie art. 86 ust. 2a dla jednostki budżetowej dla 2017 roku wyniósł 1%, a wskaźnik ustalony dla 2018 w oparciu o dane z 2017 r. 1%. Gmina pomimo, iż wskaźnik proporcji nie przekracza 2% nie uznała, że proporcja ta wynosi 0%.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy dokona on odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie odliczy podatku naliczonego.

Jak wynika z opisu sprawy, wyliczona dla jednostki budżetowej Gminy (tj. X) uczestniczącej w ww. projekcie preproporcja za 2017 r. wyniosła 1% i w tej sytuacji Wnioskodawca uznaje że nie wynosi ona 0%.

Zatem Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową kanału technologicznego na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy przy zastosowaniu proporcji z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. obliczonej dla jednostki budżetowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Kolejne pytanie Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w zakresie wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem terenu pod inwestycję tj. wycinką drzew, krzewów i innego materiału zielonego.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w wyniku robót związanych z wycinką drzew pozyskano drewno. Drewno zostało sprzedane przez X (odpłatna dostawa towarów). X jest w stanie określić jaka część kosztów robót budowlanych w ramach projektu dotyczy wycinki drzew, krzewów i innego materiału zielonego. Na fakturach za roboty budowlane realizowane w ramach umowy podstawowej projektu koszty wycinki drzew są wydzielone.

Przy rozstrzyganiu przedmiotowej kwestii należy wziąć pod uwagę, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem dla określenia, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym, samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Należy jednakże zaznaczyć, że nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezsporność tego powiązania z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, celem projektu jest uporządkowanie gospodarki wód opadowych i roztopowych dzielnicy G., a co za tym idzie zapobieganie zalewaniu okolicznych terenów. Wytworzona infrastruktura (zbiornik odparowująco-infiltracyjny, kanalizacja deszczowa, oświetlenie, droga publiczna z uzbrojeniem) nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zatem sprzedaż drewna oraz materiałów pozyskanych z wycinki materiału zielonego nie będzie miała wyraźnego wpływu na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Co prawda sprzedaż drewna wiąże się z wykonaniem czynności opodatkowanej podatkiem VAT, jednak w stosunku do całości projektu jest incydentalnym następstwem prowadzonych prac budowlanych w ramach realizowanego projektu. W niniejszej sprawie celem realizacji projektu jest wykonywanie czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT tj. czynności w zakresie zadań własnych gminy polegających na uporządkowaniu gospodarki wód opadowych i roztopowych w dzielnicy G. Ewentualna sprzedaż drewna z niezbędnych wycinek drzew nie stanowi celu realizowanego projektu. Należy stwierdzić, że czynność ta nie przesądza o kwalifikacji wydatków związanych z robotami budowlanymi związanymi z wycinką drzewa do czynności, które dawały by prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż w zaistniałej sytuacji związek ten jest mało uchwytny i mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku poniesionych wydatków w ramach projektu, związanych z wykonaniem infrastruktury, która nie będzie służyć wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zatem Gmina ponosząc wydatki na wycinkę drzew i krzewów nie uzyskuje prawa do odliczenia podatku naliczonego od tego rodzaju wydatków, gdyż możliwość wystąpienia sprzedaży opodatkowanej z tytułu sprzedaży pozyskanego jednorazowo drewna nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia.

W konsekwencji stanowisko Gminy w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Kolejnym elementem opisu realizowanego projektu są wydatki poniesione na nabyte usługi inżyniera kontraktu, Powołane usługi inżyniera kontraktu realizowane w ramach umowy podstawowej obejmują zarówno nadzór nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (kanał technologiczny) jak i nad robotami budowlanymi, których X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT. Ponadto X zawarł odrębna umowę na wykonywanie usług uzupełniających dla projektu. Usługi inżyniera kontraktu realizowane w ramach umowy na wykonanie usług uzupełniających projektu, obejmują nadzór nad robotami budowlanymi (wykonywanymi na podstawie umowy uzupełniające), których efekty X będzie wykorzystywać tylko i wyłącznie do działalności nieopodatkowanej VAT (budowa kanalizacji deszczowej i nawierzchni drogi).

X nie jest w stanie określić, jaka część kosztów inżyniera kontraktu (dla zakresu umowy podstawowej) dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT. Wynika to z faktu, że wynagrodzenie inżyniera kontraktu ma charakter ryczałtowy.

Zatem Gmina ponosząc wydatki na usługi inżyniera kontraktu w ramach umowy podstawowej ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim usługi inżyniera kontraktu w ramach projektu obejmują nadzór nad robotami budowlanymi, który efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (kanał technologiczny).

W tej sytuacji, skoro kwota podatku naliczonego wynikająca z faktur otrzymanych z tytułu nabycia usług inżyniera kontraktu w ramach umowy podstawowej dotyczy działalności gospodarczej oraz działalności innej niż gospodarcza, a Wnioskodawca nie jest w stanie przypisać wydatków wyłącznie do celów działalności gospodarczej, Wnioskodawcy, jak wyżej wskazano przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego na mocy art. 86 ust. 2a ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia.

Natomiast Gmina ponosząc wydatki na usługi inżyniera projektu w ramach umowy uzupełniającej nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od tego rodzaju wydatków, ponieważ służą one jak wskazał Wnioskodawca tylko i wyłącznie działalności nieopodatkowanej VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

We wniosku Gmina wskazała, że w ramach realizowanego projektu poniosła także wydatki na zakup usług nadzoru autorskiego. Przedmiotowe usługi w ramach projektu obejmują zarówno nadzór nad robotami budowlanym, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (kanał technologiczny), jak i nad robotami budowlanymi, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (pozostałe prace w ramach projektu).

W przypadku części faktur dotyczących nadzoru autorskiego można na podstawie ich opisu ocenić, iż konkretny nadzór dotyczył prac, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT (np. prace w zakresie kanalizacji deszczowej). W takim przypadku X może dokonać swego rodzaju negatywnej kwalifikacji, że faktura dotycząca nadzoru autorskiego w ogóle nie dotyczy prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT.

W przypadku części faktur dotyczących nadzoru autorskiego opis danej faktury będzie wskazywać, że nadzór dotyczy tylko i wyłącznie kanału technologicznego czyli prac których efekty X będzie wykorzystywać do działalności gospodarczej VAT. W takich przypadkach możliwa będzie pozytywna alokacja bezpośrednia wydatku dotyczącego prac, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT.

W przypadku części faktur dotyczących nadzoru autorskiego X może nie być w stanie określić, jaka część kosztów nadzoru autorskiego z danej faktury dotyczy nadzoru nad robotami budowlanymi, których efekty X będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT, a jaka nadzoru nad robotami budowlanymi, których efektów X nie będzie wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT.

W odniesieniu zatem do ww. sytuacji stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca dysponuje fakturami z wykazaną kwotą podatku naliczonego, otrzymanymi z tytułu nabyciu usługi nadzoru autorskiego, które dotyczą prac budowlanych, których efekty X będzie wykorzystywać tylko i wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT, to w tym przypadku Gminie przysługuje prawo do odliczenia tego podatku w całości. Jeżeli zaś faktury w zakresie nadzoru autorskiego dotyczą wyłącznie robót budowlanych, których efekty nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT, w takim przypadku odliczenie podatku naliczonego Wnioskodawcy nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji gdy podatek naliczony na fakturze otrzymanej z tytułu nabycia usługi nadzoru autorskiego dotyczy działalności mieszanej (tj. opodatkowanej VAT i do działalności nieopodatkowanej VAT) i Wnioskodawca nie jest w stanie określić jaka część tego podatku dotyczy działalności opodatkowanej VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia.

W konsekwencji stanowisko w ww. części jest prawidłowe.

Podsumowując, stanowisko Gminy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w ramach realizowanego przez nią projektu:

-jest prawidłowe w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę zbiornika odparowująco-infiltracyjnego, kanalizacji deszczowej, oświetlenia oraz nawierzchni drogi publicznej,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące budowy kanału technologicznego według proporcji ustalonej z podstawie art. 86 ust. 2a obliczonej dla jednostki budżetowej,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na usługi inżyniera kontraktu realizowanych w ramach umowy podstawowej,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na usługi inżyniera kontraktu w ramach umowy uzupełniającej,
• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną,
• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego związanych z działalnością mieszaną według art. 86 ust. 2a ustawy,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług nadzoru autorskiego niezwiązanych z działalnością opodatkowaną VAT,

-jest nieprawidłowe w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na wycinkę drzewa i materiału zielonego.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie stanu faktycznego oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w niniejszej interpretacji rozpatrzone. W szczególności niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii prawidłowości przyjętego przez Gminę sposobu przyporządkowania opisanych wydatków do kosztów kwalifikowanych i niekwalifikowanych. Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sita 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej