Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia-projekt

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją programu jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją programu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

P. (Wnioskodawca) jest państwową osobą prawną, utworzoną na podstawie ustawy. P. realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, które zostały określone dla niej w ramach programów rozwoju gospodarki, w szczególności w zakresie wspierania: przedsiębiorczości, w tym mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców oraz osób zamierzających rozpocząć działalność gospodarczą; eksportu; rozwoju regionalnego; działalności innowacyjnej w rozumieniu przepisów o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej; tworzenia nowych miejsc pracy, przeciwdziałania bezrobociu i rozwoju zasobów ludzkich; rozwoju potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców.

P. uczestniczy w realizacji inicjatywy Komisji Europejskiej (KE) pn. E. podjętej w celu realizacji założeń S. finansowanej ze środków Programu Ramowego na rzecz Konkurencyjności Przedsiębiorstw i Małych i Średnich Przedsiębiorstw, w zakresie usług wspierających działalność gospodarczą i innowacje. Jest to transgraniczny program wymiany, który daje początkującym przedsiębiorcom możliwość uczenia się od doświadczonych przedsiębiorców prowadzących małe firmy w innych państwach UE. Do wymiany doświadczeń dochodzi podczas pobytu u doświadczonego przedsiębiorcy, który pomaga początkującemu przedsiębiorcy w zdobywaniu umiejętności koniecznych do prowadzenia małej firmy. Zarówno dla młodych, jak i doświadczonych przedsiębiorców program niesie ze sobą istotną wartość dodaną: potencjalne korzyści obejmują wymianę wiedzy i doświadczenia, możliwości budowania sieci kontaktów biznesowych, nawiązywanie nowych stosunków handlowych i poznawanie rynków zagranicznych. W ramach programu E. Komisja finansuje granty młodym przedsiębiorcom z przeznaczeniem na dofinansowanie kosztów pobytu za granicą (koszty przejazdu i zakwaterowania) u przedsiębiorcy przyjmującego. Pobyt zagraniczny może trwać od 1 do 6 miesięcy.

KE dokonała wyboru instytucji wdrażających program E. na obszarze wszystkich krajów członkowskich w drodze konkursu na tzw. instytucje pośredniczące zrzeszone w konsorcjach, który został ogłoszony w kwietniu 2016 r. i rozstrzygnięty w IV kwartale 2016 r. Jedną z instytucji pośredniczących wybranych przez KE do realizacji programu E. jest Wnioskodawca.

P. uczestniczy w realizacji projektu na mocy umowy z KE. Do zadań instytucji pośredniczących realizujących program E. należy:

1. informowanie o zasadach aplikowania do programu E.,
2. ocena wniosków aplikacyjnych do programu,
3. pomoc przy poszukiwaniu przedsiębiorcy przyjmującego,
4. podpisanie umowy z młodym przedsiębiorcą i wypłata grantu na dofinansowanie pobytu,
5. przyjęcie sprawozdania z pobytu.

W ramach programu E., Wnioskodawca świadczy ww. usługi przedsiębiorcom oraz osobom planującym rozpocząć własną działalność gospodarczą bezpłatnie. Koszty wygenerowane w trakcie realizacji programu E. (świadczone usługi) są pokrywane w 75% grantu KE a w 25% ze środków dotacji podmiotowej P. (środki budżetu państwa). Wsparcie wypłacane młodym przedsiębiorcom na pokrycie kosztów pobytu za granicą jest w 100% finansowane z grantu KE.

W związku z realizacją zadań projektu P. zatrudnia personel merytoryczny w składzie: koordynator projektu oraz konsultant ds. informacji. Budżet projektu (część P.) wynosi 247.324,00 euro, (z czego 184.000 euro przeznaczone jest na wypłatę wsparcie dla młodych przedsiębiorców). Umowa grantowa wyróżnia następujące kategorie kosztów kwalifikowanych: koszty osobowe, podróże i diety, inne koszty. Zgodnie z Art. 5.4 umowy kwota podatku VAT nie jest kosztem kwalifikowanym, chyba, że partner projektu (instytucja pośrednicząca) może wykazać, że odzyskanie podatku VAT nie jest możliwe. P. realizowała wcześniej analogiczny projekt pn. S., w ramach którego uzyskała interpretację indywidualną o numerze 0114-KDIP1-1.4012.356.2017.1.RR, potwierdzającą, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko P. w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zawartego w zakupach towarów i usług służących realizacji programu E.?

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w opisanym przypadku. Dokonywane zakupy towarów i usług nie służą czynnościom opodatkowanym. Nie ma też związku pomiędzy czynionymi zakupami, a jakimikolwiek czynnościami opodatkowanymi. Zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT zawarty w zakupach podatek nie podlega odliczeniom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest państwową osobą prawną realizującą zadania z zakresu administracji rządowej, które zostały określone dla niej w ramach programów rozwoju gospodarki. Wnioskodawca uczestniczy w realizacji inicjatywy Komisji Europejskiej pn. E. Do zadań Wnioskodawcy w ramach programu należy: (1) informowanie o zasadach aplikowania do programu E. (2) ocena wniosków aplikacyjnych do programu, (3) pomoc przy poszukiwaniu przedsiębiorcy przyjmującego, (4) podpisanie umowy z młodym przedsiębiorcą i wypłata grantu na dofinansowanie pobytu, (5) przyjęcie sprawozdania z pobytu. Wnioskodawca świadczy ww. usługi przedsiębiorcom oraz osobom planującym rozpocząć własną działalność gospodarczą bezpłatnie. Koszty wygenerowane w trakcie realizacji programu E. (świadczone usługi) są pokrywane w 75% grantu KE a w 25% ze środków dotacji podmiotowej P. (środki budżetu państwa). Wsparcie wypłacane młodym przedsiębiorcom na pokrycie kosztów pobytu za granicą jest w 100% finansowane z grantu KE.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy ma on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zawartego w zakupach towarów i usług służących realizacji ww. programu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony jeden z podstawowych warunków uprawniających do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy. Mianowicie, jak wynika to z przedstawionego stanu faktycznego, dokonywane zakupy towarów i usług w ramach opisanego programu nie służą czynnościom opodatkowanym, Wnioskodawca bowiem, przydzielone mu czynności wykonuje bezpłatnie. Zatem dokonywane zakupy towarów i usług nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Zatem Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego programu.

Reasumując, skoro towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji programu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego programu E..

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej