Temat interpretacji

zastosowania zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z wykonywaniem usług

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2019r. (data wpływu 24 października 2019r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z wykonywaniem usług opisanych we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z wykonywaniem usług opisanych we wniosku.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 października 2019r. (data wpływu 24 października 2019r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz o własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Spółdzielnia Mieszkaniowa (dalej: Wnioskodawca) jest małą spółdzielnią. W jej posiadaniu jest 1 blok z 40 mieszkaniami.

W dniu 6 grudnia 2017 r. Spółdzielnia złożyła VAT-R, w którym określiła, iż będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 4 czerwca 2018 r. Urząd Skarbowy wskazał, iż Wnioskodawca podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, wykazał wyłącznie sprzedaż zwolnioną od podatku pozostaje w rejestrze jako podatnik VAT zwolniony.

Wpływy z czynszów za rok 2017 wynosiły 224.692,43 zł.

Inne przychody to:

• przychody operacyjne w kwocie 3.572,93 zł, (dotyczy faktury energii elektrycznej 96,69 zł),

• przychody finansowe w kwocie 625,08 zł, (odsetki od lokaty bankowej oraz odsetki za nieterminowe płatności),

a zatem przychody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych stanowią 0,23% przychodów ogółem.

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada 1 blok. w którym są 40 lokale mieszkalne.

Otrzymane przychody pochodzą od członków i nie członków spółdzielni, którzy posiadają:

• spółdzielcze - własnościowe prawo do lokalu,

• odrębną własność.

Lokale mieszkalne służą tylko celom mieszkaniowym.

Wartość sprzedaży z tytułu opłat związanych z tymi lokalami za rok 2017 wynosiła 230.143,60 zł, w tym:

• usługi eksploatacyjne 54.201,98 zł,

• fundusze (remontowy, termomodernizacyjny i wodomierzowy) 41.661,84 zł,

• centralne ogrzewanie 57.333,80 zł,

• ciepła woda 28.489,39 zł,

• zimna woda 31.181,92 zł,

• odpady komunalne 11.823,50 zł.

Ogółem przychody za rok 2017 wynosiły 224.692,43 zł.

Wnioskodawca zatrudnia tylko 5 - osób:

• Prezesa Zarządu (umowa o pracę),

• Gospodarz osiedla (umowa zlecenia),

• Hydraulik (umowa o dzieło),

• Elektryk (umowa o dzieło),

• Osoba zajmująca się zielenią (umowa o dzieło).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany na pytanie tut. Organu Czy Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w 2018r.? wskazał - Odpowiedź brzmi tak. Wnioskodawca oczekuje interpretacji w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w 2018 roku.

Pobierane przez Spółdzielnie opłaty na rzecz członków i nie członków Spółdzielni, którzy posiadają spółdzielcze prawa do lokalu, własnościowe prawo do lokalu, odrębną własność są opłatami o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych.

Kwota wskazana we wniosku w wysokości 224.692,43 zł stanowi kwotę opłat o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych.

Wpływy z czynszów za rok 2017 wynosiły 224.692,43 zł.

Inne przychody to:

• przychody operacyjne w kwocie 3.572,93 zł, (dotyczy refaktury energii elektrycznej 96,69 zł),

• przychody finansowe w kwocie 625,08 zł (odsetki od lokaty bankowej oraz odsetki za nieterminowe płatności),

Wartość sprzedaży z tytułu opłat związanych z tymi lokalami za rok 2017 wynosiła 224.692,43 zł, w tym:

• usługi eksploatacyjne 54.201,98 zł,

• fundusze (remontowy, termomodernizacyjny i wodomierzowy) 41.661,84 zł,

• centralne ogrzewanie 57.333,80 zł,

• ciepła woda 28.489,39 zł,

• zimna woda 31.181,92 zł.,

• odpady komunalne 11.823,50 zł.

Ogółem przychody za rok 2017 wynosiły 228.987,13 zł.

Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa musi być płatnikiem podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), Spółdzielnia Mieszkaniowa uważa, iż w świetle art. 113 ust. 1 i 9 oraz 43 ust. 36 jest zwolniona z podatku od towarów i usług ale do kwoty 200.000,00 zł. Po przekroczeniu powyższej kwoty zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług staje się automatycznie podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 113 ust 5, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Wobec powyższego należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie czynności Spółdzielni, za które pobiera opłaty wynikające z art. 4 ustawy o spółdzielni mieszkaniowej (np. eksploatacyjne, naliczane z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych), są podstawowymi czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy (zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych wskazanych wyżej osób), nie mają zatem charakteru transakcji pomocniczych.

W świetle powyższych okoliczności, odnosząc ww. rozważania do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy stwierdzić, że obroty uzyskane przez Spółdzielnię z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w oparciu o przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, Wnioskodawca powinien wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jest to bowiem obrót dotyczący transakcji związanych z nieruchomościami, które nie są transakcjami pomocniczymi, lecz związane są z zasadniczą działalnością Spółdzielni. Bez znaczenia jest przy tym to, że jest to obrót ze sprzedaży zwolnionej od VAT.

Zatem, skoro w przedmiotowej sprawie ww. obroty uzyskane z tytułu opłat wymienionych w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych powinny być wliczane do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, a ich wartość w 2017 r. wyniosła 224.692,43 zł, to stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy w 2018 roku, ponieważ ww. obroty przekroczyły w 2017 roku wskazany w ustawie limit 200 000 zł.

Podsumowując stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług w 2018 roku, ponieważ uzyskane przez Spółdzielnię obroty w 2017 r. przekroczyły przewidziany w art. 113 ust. 1 ustawy limit 200.000,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w związku z faktem, że Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w 2018 roku, niniejsza interpretacja została wydana na podstawie stanu prawnego obowiązującego w 2018r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z cytowanego wyżej przepisu ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem odsprzedaży lub refakturowania usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Jak stanowi art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z treści przywołanego wyżej art. 2 pkt 6 ustawy, wynika, że towarami są między innymi wszelkie postacie energii w tym energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej oraz chłodniczej. Oznacza to, że w przypadku wykonywania świadczeń dotyczących tych mediów na gruncie podatku od towarów i usług będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów. Jeśli chodzi o inne media (objęte zakresem opodatkowania), będzie to świadczenie usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 6 grudnia 2017 r. Spółdzielnia złożyła VAT-R, w którym określiła, iż będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada 1 blok, w którym są 40 lokale mieszkalne. Otrzymywane przychody pochodzą od członków i nie członków spółdzielni, którzy posiadają spółdzielczo - własnościowe prawo do lokalu, odrębną własność.

Lokale mieszkalne służą tylko celom mieszkaniowym.

Wartość sprzedaży z tytułu opłat związanych z tymi lokalami za rok 2017 wynosiła 224.692,43 zł, w tym:

• usługi eksploatacyjne 54.201,98 zł

• fundusze (remontowy, termomodernizacyjny i wodomierzowy) 41.661,84 zł,

• centralne ogrzewanie 57.333,80 zł,

• ciepła woda 28.489,39 zł,

• zimna woda 31.181,92 zł,

• odpady komunalne 11.823,50 zł.

Pobierane przez Spółdzielnie opłaty na rzecz członków i nie członków Spółdzielni, którzy posiadają spółdzielcze prawa do lokalu, własnościowe prawo do lokalu, odrębną własność są opłatami o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych. Kwota wskazana we wniosku w wysokości 224.692,43 zł stanowi kwotę opłat o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych. Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w 2018 roku.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, opodatkowaniu podatkiem VAT, co do zasady, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku, a także zwolnienie podmiotowe od podatku dla pewnej grupy podatników.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 845, z późn. zm.).

Z kolei z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn. zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222, z 2015 r. poz. 201, z 2017 r. poz. 1442 i 1596 oraz z 2018 r. poz. 582).

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że:

1. Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 1);
2. Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 2);
3. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (ust. 4);
4. Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (ust. 5).

Opłatami pobieranymi zgodnie z ww. przepisami ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych są:

1. w przypadku członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, opłaty za:
2. eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale,
3. eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni,
4. zobowiązania spółdzielni z innych tytułów,

1. w przypadku członków spółdzielni będących właścicielami lokali, opłaty za:
2. eksploatację i utrzymanie ich lokali,
3. eksploatację i utrzymanie nieruchomości wspólnych,
4. eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni,
5. zobowiązania spółdzielni z innych tytułów,
6. fundusz remontowy,

1. w przypadku właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni, opłaty za:
2. eksploatację i utrzymanie ich lokali,
3. eksploatację i utrzymanie nieruchomości wspólnych,
4. eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu,
5. inne koszty zarządu tymi nieruchomościami na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni.

Na gruncie niniejszej sprawy należy zauważyć, że na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Jak wynika z art. 96 ust 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako podatnika VAT zwolnionego, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, że spółdzielnia mieszkaniowa, działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, może na podstawie art. 113 ustawy korzystać także ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
3. transakcji związanych z nieruchomościami,
4. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
5. usług ubezpieczeniowych,

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

1. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
2. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
3. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
4. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
5. wyrobów tytoniowych,
6. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
7. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
8. terenów budowlanych,
9. nowych środków transportu;

1. świadczących usługi:
2. prawnicze,
3. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
4. jubilerskie;

1. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 288 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE, kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

• wartość dostaw towarów i świadczenia usług, o ile są one opodatkowane;

• wartość transakcji zwolnionych z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127 i art. 128 ust. 1;

• wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;

• wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b-g oraz usług ubezpieczeniowych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

Zbycie materialnych lub niematerialnych dóbr inwestycyjnych przedsiębiorstwa nie jest jednak uwzględniane przy obliczaniu obrotu.

Z cytowanego brzmienia art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 nie wlicza się m.in. obrotu z tytułu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku (na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy), jednakże z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Natomiast za czynności związane z nieruchomościami, należy uznać nie tylko usługi stricte dotyczące nieruchomości, ale wszelkie czynności, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Powyższe pośrednio można wywieść z Dyrektywy 2006/112/WE gdzie w art. 47 przewidziano, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W Memorandum Wyjaśniającym do artykułu 9 (2) (a) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (będącego odpowiednikiem art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE) wskazano, że opodatkowanie usług związanych z nieruchomościami, jest bardziej racjonalne w miejscu, w którym dana nieruchomość się znajduje. Należy zatem uznać, że wprowadzenie takiego rozwiązania miało przede wszystkim zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

Z cytowanego brzmienia art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 nie wlicza się m.in. obrotu z tytułu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku - na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy - jednakże z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Niewątpliwie, świadczenia Spółdzielni za które jak sama wskazała pobiera opłaty wymienione w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, związane są ściśle z wykorzystywaniem, używaniem i użytkowaniem nieruchomości. Dostawa świadczeń, za które Wnioskodawca pobiera ww. opłaty bez nieruchomości nie może być bowiem realizowana.

Analizując treść art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, wskazać ponadto należy, że Słownik języka polskiego PWN pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Warszawa 2008, definiuje słowo transakcja jako operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług albo umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług i samo zawarcie takiej umowy.

Podkreślić również należy, że ustawodawca zarówno w ustawie, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia charakter pomocniczy. W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych. Według internetowego słownika synonimów (strona internetowa http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa pomocniczy są pojęcia: pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający.

Przepisy unijnej dyrektywy w zakresie VAT posługują się określeniem incidental transactions w ramach odpowiedniego przepisu, co na język polski może być tłumaczone jako transakcje incydentalne/uboczne. Termin incydentalny wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko.

Także w wersji francuskiej VI Dyrektywy użyto określenia accessoire, a w wersji niemieckiej Hilfsumsaetze, co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112/WE, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania transakcje sporadyczne i określa omawiane czynności jako transakcje pomocnicze.

Transakcje pomocnicze zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić, czy dana czynność może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze. Aby więc ocenić, czy określona transakcja ma charakter pomocniczy, należy wziąć pod uwagę to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.

Z informacji przedstawionych we wniosku, wynika że celem Wnioskodawcy jest zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych członków i nie członków spółdzielni, którzy posiadają spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub odrębną własność. Wobec powyższego należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie czynności Spółdzielni, za które pobiera opłaty wynikające z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (np. eksploatacyjne, naliczane z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych), są podstawowymi czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy (zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych wskazanych wyżej osób), nie mają zatem charakteru transakcji pomocniczych.

Przenosząc powołane przepisy na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wykonywane przez Spółdzielnię czynności, wypełniają dyspozycję art. 5 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem wpisują się w działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle powyższych okoliczności, odnosząc ww. rozważania do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy stwierdzić, że wartość sprzedaży uzyskanej przez Spółdzielnię z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w 2017 r., w oparciu o przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, Wnioskodawca powinien wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jest to bowiem obrót dotyczący transakcji związanych z nieruchomościami, które nie są transakcjami pomocniczymi, lecz związane są z zasadniczą działalnością Spółdzielni. Bez znaczenia jest przy tym to, że jest to obrót ze sprzedaży zwolnionej od VAT.

Zatem, skoro w przedmiotowej sprawie wartość sprzedaży uzyskanej z tytułu opłat wymienionych w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych powinna być wliczana do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, a wartość ww. opłat w 2017 r. wyniosła 224.692,43 zł, to stwierdzić należy, że Wnioskodawca w 2018 r. nie może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, ponieważ wartość ww. opłat przekroczyła wskazany w ustawie limit 200 000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej