Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży działek niezabudowanych, zwolnienia od podatku sprzedaży hotelu i myjni na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz prawo do rezygnacji z ww. zwolnienia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2019 r. (data wpływu 6 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych, zwolnienia od podatku sprzedaży hotelu i myjni na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz prawa do rezygnacji z ww. zwolnienia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych, zwolnienia od podatku sprzedaży hotelu i myjni na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz prawa do rezygnacji z ww. zwolnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 6 września 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz potwierdzenie uiszczenia dodatkowej należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2002 Wnioskodawca zakupił 4 działki budowlane, które w miejscowym planie były przeznaczone pod działalność gospodarczą. Bez konieczności scalania tych działek uzyskał pozwolenie na budowę hotelu wraz z restauracją i myjnią samochodową. Hotel wraz z restauracją został oddany do użytku w 2010 roku. Myjnia natomiast została oddana do użytkowania w roku 2013. Powyższe grunty wraz z budynkami zostały wpisane do ewidencji środków trwałych. Hotel wraz z restauracją i myjnia od momentu oddania do użytkowania nie były ulepszane. W roku 2002 i 2003 Wnioskodawca dokonał zakupu dwóch kolejnych działek przylegających już do pozyskanych wcześniej. Działki te w miejscowym planie przeznaczone są pod działalność gospodarczą z prawem zabudowy związanym z działalnością gospodarczą. W 2008 roku Wnioskodawca zakupił działkę rolną która także przylega do zabudowanych działek tyle że z drugiej strony. Działka ta w 2018 roku została przekształcona jako teren pod zabudowę obiektów produkcyjnych, sklepów i magazynów lub zabudowę usługową. Na chwilę obecną trzy ostatnio zakupione bez podatku VAT od rolników indywidualnych działki są niezabudowane i nigdy nie były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest Podatnikiem Vat czynnym od kwietnia 2008 roku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 września 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy w następujący sposób:

Działki zakupione w 2002 i 2003 roku początkowo były oznaczone numerami 68/2 i 69/2 ale po scaleniu działka ta uzyskała oznaczenie 563. Działka zakupiona w roku 2008 jest oznaczona nr 63/2.

Wnioskodawca jest podatnikiem od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności hotelarskiej, gastronomicznej, myjni samochodowej i usług parkingowych.

W celu przygotowania działek niezabudowanych do sprzedaży nie były podejmowane żadne czynności.

Sprzedaż działek była ogłaszana w sieci internetowej.

Działki zostały zakupione z myślą o działalności gospodarczej.

Niezabudowane działki od momentu zakupu do dnia dzisiejszego nie były w żaden sposób wykorzystywane ani prywatnie ani w ramach działalności gospodarczej. Działki niezabudowane nie były udostępniane osobom trzecim.

Działka zakupiona w 2008 r. stanowi teren przeznaczony pod zabudowę obiektów produkcyjnych, sklepów i magazynów lub zabudowę usługową zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy () zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy () Nr () z dnia ().

Przekształcenie działki zakupionej w 2008 r. nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawcy.

Tylko w przypadku działki zakupionej w 2008 r. nr 63/2 Wnioskodawca występował o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

W latach poprzednich Wnioskodawca dokonywał sprzedaży nieruchomości w postaci działek budowlanych które nie były związane z działalnością gospodarczą.

W roku 2008 sprzedał działkę Nr 89/34 w miejscowości () zakupioną w 1998 r.

W roku 2009 sprzedał działkę Nr 89/8 w miejscowości () zakupioną w 1998 r.

W roku 2010 sprzedał działkę Nr 46/14 w miejscowości () zakupioną w 2004 r.

W roku 2016 sprzedał działkę Nr 11/2 w miejscowości () zakupioną w 2002 r. Działka ta nie przylegała do działek, które są obecnie przedmiotem sprzedaży.

Hotel oraz myjnia były wykorzystywane przez Wnioskodawcę zgodnie z ich przeznaczeniem w ramach działalności gospodarczej.

Sprzedaż hotelu, myjni oraz niezabudowanych działek nastąpi po uzyskaniu interpretacji podatkowej w zakresie opodatkowania podatkiem VAT prawdopodobnie będzie to 2019 rok.

Wnioskodawca wskazał również, że odnośnie niezabudowanych działek 68/2,69/2 obecnie pod numerem 563 zakupionych w latach 2002 i 2003 oraz działki 63/2 zakupionej w 2008 r. przedmiotem zapytania jest kwestia uznania go za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży tych działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku sprzedaży hotelu i myjni samochodowej można skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przypadku sprzedaży nieruchomości zabudowanej która nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia sprzedaż taka będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.
2. Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że sprzedawca i nabywca nieruchomości:
   • są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni
   • złożą, przed dokonaniem dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
3. W przypadku gdy przedmiotem sprzedaży będzie teren budowlany sprzedaż taka podlegać będzie opodatkowaniu VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT stanowi że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Co rozumie się pod pojęciem tereny budowlane objaśnia nam art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Skoro zaś działki te Wnioskodawca nabył z myślą o poszerzeniu działalności gospodarczej i w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na dzień dzisiejszy są przeznaczone pod zabudowę to dostawa takich działek w opinii Wnioskodawcy powinna podlegać opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ().

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest odpłatność za daną czynność, co wynika wprost z cyt. wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie zarówno nieruchomości gruntowych (działek), jak i budynków oraz budowli, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

1. dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2. czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej regulacji prawnych zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tut. organ nadmienia, że definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w innych ustawach. W konsekwencji, ocena określonych stanów na gruncie innych aktów prawnych może być odmienna.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W orzeczeniu z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, TSUE (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), wyjaśnia, że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane. Natomiast z orzeczenia TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r. C-400/98 w sprawie Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl wynika, że osoba, która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia w sposób niezależny działalności gospodarczej, i która ponosi wcześniejsze wydatki inwestycyjne w tym celu, musi być uznawana za podatnika, a co za tym idzie ma prawo do niezwłocznego odliczenia podatku od towarów i usług.

Natomiast dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

Ponadto należy zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonywania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzające do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w roku 2002 zakupił 4 działki budowlane, które w miejscowym planie były przeznaczone pod działalność gospodarczą. Bez konieczności scalania tych działek uzyskał pozwolenie na budowę hotelu wraz z restauracją i myjnią samochodową. Hotel wraz z restauracją został oddany do użytku w 2010 roku. Myjnia natomiast została oddana do użytkowania w roku 2013. Powyższe grunty wraz z budynkami zostały wpisane do ewidencji środków trwałych. Hotel wraz z restauracją i myjnia od momentu oddania do użytkowania nie były ulepszane. W roku 2002 i 2003 Wnioskodawca dokonał zakupu dwóch kolejnych działek przylegających już do pozyskanych wcześniej. Działki te w miejscowym planie przeznaczone są pod działalność gospodarczą z prawem zabudowy związanym z działalnością gospodarczą. W 2008 roku Wnioskodawca zakupił działkę rolną która także przylega do zabudowanych działek tyle że z drugiej strony. Działka ta w 2018 roku została przekształcona jako teren pod zabudowę obiektów produkcyjnych, sklepów i magazynów lub zabudowę usługową. Na chwilę obecną trzy ostatnio zakupione bez podatku VAT od rolników indywidualnych działki są niezabudowane i nigdy nie były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest podatnikiem Vat czynnym od kwietnia 2008 roku. Działki zakupione w 2002 i 2003 roku początkowo były oznaczone numerami 68/2 i 69/2 ale po scaleniu działka ta uzyskała oznaczenie 563. Działka zakupiona w roku 2008 jest oznaczona nr 63/2. Wnioskodawca jest podatnikiem od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności hotelarskiej, gastronomicznej, myjni samochodowej i usług parkingowych. W celu przygotowania działek niezabudowanych do sprzedaży nie były podejmowane żadne czynności. Sprzedaż działek była ogłaszana w sieci internetowej. Działki zostały zakupione z myślą o działalności gospodarczej. Niezabudowane działki od momentu zakupu do dnia dzisiejszego nie były w żaden sposób wykorzystywane ani prywatnie ani w ramach działalności gospodarczej. Działki niezabudowane nie były udostępniane osobom trzecim. Działka zakupiona w 2008 r. stanowi teren przeznaczony pod zabudowę obiektów produkcyjnych, sklepów i magazynów lub zabudowę usługową zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy () zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy (). Przekształcenie działki zakupionej w 2008 r. nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawcy. Tylko w przypadku działki zakupionej w 2008 r. Nr 63/2 Wnioskodawca występował o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego W latach poprzednich Wnioskodawca dokonywał sprzedaży nieruchomości w postaci działek budowlanych które nie były związane z działalnością gospodarczą. W roku 2008 sprzedał działkę Nr 89/34 w miejscowości () zakupioną w 1998 r. W roku 2009 sprzedał działkę Nr 89/8 w miejscowości () zakupioną w 1998 r. W roku 2010 sprzedał działkę Nr 46/14 w miejscowości () zakupioną w 2004 r. W roku 2016 sprzedał działkę Nr 11/2 w miejscowości () zakupioną w 2002 r. Działka ta nie przylegała do działek, które są obecnie przedmiotem sprzedaży. Hotel oraz myjnia były wykorzystywane przez Wnioskodawcę zgodnie z ich przeznaczeniem w ramach działalności gospodarczej. Sprzedaż hotelu, myjni oraz niezabudowanych działek nastąpi po uzyskaniu interpretacji podatkowej w zakresie opodatkowania podatkiem VAT prawdopodobnie będzie to 2019 rok.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż hotelu i myjni samochodowej może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy a jeżeli tak czy Wnioskodawca może zrezygnować z ww. zwolnienia oraz czy sprzedaż działek niezabudowanych zakupionych w latach 2002, 2003 i 2008 będzie podległa opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych należy zauważyć, biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe, że Wnioskodawca nie zbywa majątku osobistego, ale majątek nabyty z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej. Wskazać bowiem należy, że dokonane przez Wnioskodawcę nabycie ww. nieruchomości stanowiło pierwszą czynność wykonaną w ramach przygotowań zmierzających do rozpoczęcia prowadzenia na nich działalności gospodarczej. Wnioskodawca podał w treści wniosku, że przedmiotowe działki nabył z myślą o działalności gospodarczej. Zatem zamiar wykorzystania nabytego gruntu dla celów zarobkowych istniał już w momencie zakupu. Niewątpliwie inwestycja w postaci nabycia gruntów w celu przeznaczenia ich do prowadzenia działalności gospodarczej została dokonana w celu osiągnięcia zysków w przyszłości mimo, że zamiar ten nie został zrealizowany. Ponadto z treści wniosku wynika, że od momentu zakupu nie podjęto żadnych działań, które wskazywałyby na osobisty (prywatny) cel nabycia i zaspokajanie dzięki niemu osobistych potrzeb. W związku z powyższym, także z tego powodu nabytych nieruchomości nie można uznać za majątek osobisty, skoro zakupione zostały na cele inne niż prywatne. Co więcej, dla działki zakupionej w 2008 r. Nr 63/2 Wnioskodawca występował o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka ta po przekształceniu stanowi teren przeznaczony pod zabudowę obiektów produkcyjnych, sklepów i magazynów lub zabudowę usługową. Powyższe działania układają się w logiczny i konsekwentny ciąg zdarzeń mających na celu rozpoczęcie (poszerzenie) wykonywania działalności gospodarczej, przy wykorzystaniu nabytego majątku, co przesądza o jego gospodarczym (zarobkowym), a nie osobistym charakterze.

W konsekwencji w analizowanej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że zbycie działek niezabudowanych będzie dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług, a w rezultacie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Analizując z kolei kwestię zwolnienia od podatku sprzedaży hotelu i myjni samochodowej należy wskazać, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie według art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2019 r. rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy wskazać, że do pierwszego zasiedlenia hotelu i myjni doszło z chwilą oddania ich do użytkowania i rozpoczęcia wykorzystywania do celów działalności gospodarczej, a więc odpowiednio w roku 2010 oraz 2013. Należy zauważyć ponadto, że wskazane budynki od momentu oddania do użytkowania nie były przedmiotem ulepszeń.

Zatem, skoro pomiędzy pierwszym zasiedleniem hotelu i myjni, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata, to sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. budynków będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi także kwestia możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT planowanej sprzedaży hotelu i myjni.

W odniesieniu do powyższego, należy zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom po spełnieniu określonych warunków możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jak rozstrzygnięto powyżej, planowana dostawa hotelu i myjni będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponadto w opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca może zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT i wybrać opodatkowanie planowanej dostawy na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, pod warunkiem, że nabywca budynku będzie również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz, że przed dniem dokonania planowanej dostawy, strony transakcji złożą zgodne oświadczenie, spełniające warunki z art. 43 ust. 11 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3 należało ocenić jako prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej